ยามเช้าที่หมู่บ้านนั้นเต็มไปด้วยความสงบ แต่ท่ามกลางความเงียบงันก็มีบางสิ่งที่เริ่มเปลี่ยนแปลงไป เมื่อองค์ชายและหญิงสาวได้ตัดสินใจร่วมเดินทางไปข้างหน้าด้วยกัน ทั้งสองเริ่มรู้สึกถึงการปรับตัวและความไม่แน่นอนที่กำลังรออยู่ในอนาคต แต่ในขณะเดียวกัน การตัดสินใจนั้นทำให้ทั้งสองได้เรียนรู้ถึงความรักและการยอมรับซึ่งกันและกันมากยิ่งขึ้น
เช้าวันหนึ่ง ขณะที่องค์ชายกำลังนั่งจิบชาอยู่ที่ใต้ต้นไม้ในหมู่บ้าน หญิงสาวก็เดินเข้ามาหาเขาด้วยท่าทางที่เต็มไปด้วยความกังวล เธอมองไปที่เขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม
“องค์ชาย…” เสียงของเธอสั่นเล็กน้อย “ข้ามีข่าวที่ทำให้ข้ากลัว… มีข่าวลือว่ามีทหารจากวังมาที่หมู่บ้านนี้ พวกเขาตามหาคนที่หนีจากวัง…”
องค์ชายเงียบไปครู่หนึ่ง เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ เขารู้สึกถึงความเย็นที่ปะทะเข้ามาในหัวใจของเขา เขากระพริบตาหลายครั้ง พยายามที่จะคิดหาทางออกในสถานการณ์ที่แสนลำบากนี้
“พวกเขามาที่นี่?” องค์ชายถามเสียงต่ำ
หญิงสาวพยักหน้าอย่างช้าๆ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความวิตกกังวล “ข้ากลัว… กลัวว่าพวกเขาจะตามหาท่านและนำท่านกลับไปที่วัง”
องค์ชายได้ยินคำพูดนั้นแล้วก็รู้สึกเหมือนหัวใจของเขาหยุดเต้นไปชั่วขณะ ทุกสิ่งที่เขาพยายามสร้างขึ้นมาในช่วงเวลานี้กำลังจะพังทลายลงเพียงแค่คำพูดนี้
เขาก้มหน้าลง หายใจลึกๆ เพื่อสงบจิตใจ แม้จะรู้ดีว่าเรื่องนี้ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ แต่เขาก็ยังไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับการสูญเสียหญิงสาวที่เขารัก
“ข้าจะไม่ยอมให้พวกเขาพาท่านจากข้าไป” องค์ชายพูดเสียงหนักแน่น
หญิงสาวส่ายหัว สายตาของเธอเต็มไปด้วยความเศร้า “เจ้าคงไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ ข้ารู้ดีว่าเจ้าคือองค์ชาย และข้าไม่อยากให้เจ้าเดือดร้อนจากการตัดสินใจของเรา”
องค์ชายลุกขึ้นยืน และหันมามองหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า เขารู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกำลังจะพังทลายลง แต่สิ่งที่เขารู้ดีที่สุดก็คือ เขาจะไม่ยอมให้เธอจากไป
“ข้าไม่สามารถทิ้งเจ้าไปได้ ข้าจะทำทุกอย่างเพื่อให้เราได้อยู่ด้วยกัน” องค์ชายกล่าวด้วยความมั่นคง
หญิงสาวเงียบไปแล้วมองเขาด้วยสายตาที่อ่อนโยน แต่ก็เต็มไปด้วยความหนักแน่น “แล้วถ้าเราไม่สามารถหลีกเลี่ยงมันได้ล่ะ? ถ้าเราต้องจากกันจริงๆ ข้าจะทำอย่างไร?”
องค์ชายขยับเข้าไปใกล้และยกมือขึ้นลูบใบหน้าของหญิงสาวเบาๆ “ข้าจะไม่มีวันปล่อยให้เจ้าไป ข้าจะหาทางหลบหนีไปจากที่นี่และพาเจ้ากลับไปให้ห่างจากอันตราย ข้าจะให้คำมั่นว่าจะปกป้องเจ้าจนที่สุด”
คำพูดขององค์ชายนั้นเต็มไปด้วยความมั่นใจและความรักที่ลึกซึ้ง หญิงสาวมองเขาแล้วอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ แม้เธอจะรู้ว่าการหลบหนีไปจากหมู่บ้านอาจจะไม่ง่ายนัก แต่เธอก็รู้ดีว่าองค์ชายจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้พวกเขาได้อยู่ด้วยกัน
“ข้าจะเชื่อในตัวเจ้า” หญิงสาวกล่าวเสียงเบา ก่อนจะกุมมือเขาไว้แน่น “ข้าจะอยู่เคียงข้างเจ้า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น”
การตัดสินใจนี้ได้จุดประกายความหวังในใจขององค์ชายอีกครั้ง เขารู้ดีว่าอนาคตข้างหน้าจะเต็มไปด้วยความไม่แน่นอน และสายลมที่พัดมาในตอนนี้จะพาพวกเขาผ่านไปยังเส้นทางที่ยากลำบาก แต่สิ่งหนึ่งที่เขารู้คือ เขาจะไม่ยอมให้คนที่เขารักต้องทนทุกข์กับการจากไป
ท่ามกลางทุ่งหญ้าสีทองที่สวยงาม องค์ชายและหญิงสาวต่างกุมมือกันแน่น การเดินทางครั้งใหม่ของพวกเขากำลังจะเริ่มขึ้น และไม่ว่าความท้าทายจะเป็นอย่างไร พวกเขาก็จะเผชิญหน้ากับมันด้วยกัน เพราะการตัดสินใจครั้งนี้ไม่ใช่แค่เรื่องของฐานะหรือสถานะทางสังคม แต่มันคือการเลือกชีวิตที่จะมีร่วมกัน…จนถึงที่สุด