BAD MAFIA รักร้ายของนายมาเฟีย

นิยายชุด BAD LOVE THE SERIES เป็นเรื่องราวความรักร้ายๆของผู้ชายแบดๆ 5 คนที่ผู้หญิงในมหาวิทยาลัย ยกให้พวกเขาทั้ง5เป็นเจ้าชายที่น่าหลงใหล PRINCE FIVE คือชื่อกลุ่มของพวกเขาที่สาวๆในมหาวิทยาลัยตั้งให้เพราะคลั่งไคล้ในความหล่อเหลา ความเท่ห์ความแบดของพวกเขาตั้งแต่ตอนอยู่ปี1 ซึ่งสมาชิกในกลุ่มมีด้วยกันทั้งหมด 5 คน คือ นาวา ธิม เสือ ริว เซอร์เวย์ พวกเขาทั้ง 5 คนมีบุคลิกที่ต่างกันออกไปเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 4 ของเซท คือเรื่อง BAD MAFIA รักร้ายของนายมาเฟีย 1. เรื่อง BAD FRIEND (รักร้ายกับยัยเพื่อนร่วมห้อง) นาวา + มีน 2. เรื่อง BAD FIANCE (รักร้ายกับยัยคู่หมั้น) เซอร์เวย์ + มุนิน 3. เรื่อง BAD BOSS (รักร้ายกับยัยเลขา) ริว + แพรว 4. เรื่อง BAD MAFIA (รักร้ายของนายมาเฟีย) เสือ + จิน 5. เรื่อง BAD DEEP (รักร้ายของผู้ชายร้ายลึก) ธิม + ฝุ่น (น้องธิมลูกชายพ่อธามแม่พิมเรื่องลิขิตรักแรกพบ) คฤหาสน์วัชรกุล บรึ้นๆ บรึ้นๆ บรึ้นๆ!!! เอี้ยดดดดดดด เสียงเครื่องยนต์รถซุปเปอร์คาร์สุดหรูวิ่งเข้ามาในตัวคฤหาสน์เสียงเบรคดังสนั่นจนทำให้คนที่อยู่ภายในคฤหาสน์หลังใหญ่รู้ว่าใครมา “สงสัยลูกชายตัวดีคุณจะกลับมาแล้วนะที่รัก” “นั่นน่ะสิคะเสียงรถแบบนี้มีอยู่คนเดียว” เสียงป๊ากับแม่ใหญ่คุยกันถึงผู้มาใหม่คนที่ท่านเรียกว่าลูกชาย เค้าคือ พี่เสือ ลูกชายคนเดียวของแม่ใหญ่กับป๊า “ถ้างั้นจินขอตัวก่อนดีกว่าค่ะ” ฉันรีบพูดขอตัวเพื่อจะเลี่ยงออกมาเพราะไม่อยากที่จะอยู่ตรงนี้ให้รกหูรกตาเขาอยากรู้ไหมละคะว่าทำไม ก็เขาเกลียดฉันอย่างกับกิ้งกือไส้เดือนน่ะสิเจอหน้าฉันทุกครั้งเป็นต้องจิกกัดพูดจากระแทกแดกดันตลอด ฉันเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้จงเกลียดจงชังฉันขนาดนี้แต่ฉันไม่เคยเกลียดเขาเลยนะคะกลับรักและให้ความเคารพเขามากด้วยซ้ำเพราะคิดว่าเขาเป็นพี่ชายคนหนึ่งถึงแม้ว่าเขาจะไม่ยอมรับฉันเป็นน้องสาวก็ตาม “ไม่ต้องไปไหนหรอกลูกอยู่เจอพี่เขาก่อน” “แต่ว่า..” “ไม่มีแต่ค่ะมีแม่กับป๊าอยู่ทั้งคนพี่เขาไม่ทำอะไรหนูหรอก” “ก็ได้ค่ะ” แต่สุดท้ายฉันก็เลี่ยงที่จะเจอเขาไม่ได้เพราะคำสั่งของแม่ใหญ่ที่ไม่ยอมให้ฉันออกไป “หวัดดีครับป๊าหวัดดีครับแม่” “อื้มม! ไหนมากอดให้หายคิดถึงหน่อย” ฟอด!!! “เสือก็คิดถึงแม่ครับคิดถึงที่สุดเลย” ทันทีที่พี่เขามาถึงเขาก็ตรงเข้าไปกอดแม่ใหญ่ทันทีฉันยื่นมองภาพที่แม่ใหญ่กับพี่เสือแสดงความรักต่อกันฉันก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้พี่เสือตอนนี้ดูอบอุ่นและอ่อนโยนมากๆเลย “วันนี้นึกยังไงถึงกลับมาบ้านได้ล่ะ” “ผมว่าจะมาอยู่บ้านสักพักน่ะครับงานที่ท่าเรือมีปัญหานิดหน่อยผมต้องการคำปรึกษาจากป๊าก็เลยกลับมาอยู่บ้านก่อนเราจะได้คุยกันได้สะดวก” “อืม! ก็ดีแกกลับมาอยู่บ้านก็ดีบ้านเราจะได้อยู่พร้อมหน้ากันสักที” ป๊าพูดออกมาอย่างอารมณ์ดีท่านคงดีใจที่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของท่านจะกลับมาอยู่ที่บ้านแต่ทำไมฉันรู้สึกกลัวยังไงก็ไม่รู้ฉันกลัวว่าฉันจะไปทำอะไรขวางหูขวางตาเขาเข้า “เสือไม่ทักน้องหน่อยเหรอลูกน้องนั่งรอเจอเสืออยู่นะ” พอแม่ใหญ่พูดประโยคนี้ออกมาแล้วส่งยิ้มมาทางฉันสีหน้าของพี่เสือที่กำลังอารมณ์ดีอยู่ก็เปลี่ยนเป็นไม่สบอารมณ์ออกมาทันทีเพราะฉันอีกแล้วสินะเขาถึงได้หงุดหงิด “วันนี้อากาศร้อนนะครับเดี๋ยวผมขึ้นไปอาบน้ำก่อนดีกว่าค่อยลงมาทานข้าวเย็นด้วยวันนี้ผมอยากทานข้าวกับแม่กับป๊ากันแบบสามคนพ่อแม่แล้วก็ลูกชาย ไปนะครับเดี๋ยวลงมา” พูดจบแล้วเขาก็เดินผ่านฉันไปราวกับว่าฉันเป็นอากาศที่สำคัญมื้อเย็นวันนี้ฉันคงไม่มีหน้าไปนั่งร่วมโต๊ะกับเขาเพราะประโยคที่เขาพูดออกมาแสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่ต้องการมีคนอื่นหรือกาฝากอย่างฉันร่วมโต๊ะด้วย เห็นไหมล่ะขนาดฉันยืนอยู่เฉยๆ ฉันยังผิดยังทำเขาหงุดหงิดไม่พอใจได้เลย “จิน อย่าถือสาพี่เขาเลยนะลูก” “จินชินแล้วค่ะแม่ใหญ่ จินขอตัวไปช่วยในครัวนะคะนานๆพี่เสือจะกลับมาทานข้าวที่บ้านจินว่าจะทำของโปรดของพี่เขาสัก2-3อย่าง” "ขอบใจมากนะลูกที่ไม่ถือสาพี่เขาแถมยังมีน้ำใจกับพี่เขาอีก" แม่ใหญ่ลุกขึ้นแล้วเดินมาจับมือฉันไว้แล้วก็พูดประโยคนี้ออกมา "ก็พี่เสือเป็นพี่ชายจินนี่คะถึงแม้ว่าเขาจะไม่ยอมรับจินเป็นน้องก็ตาม" "ไม่เอาลูกไม่คิดแบบนั้นให้เวลาพี่เขาหน่อยแม่เชื่อว่าความดีความน่ารักของหนูต้องเอาชนะใจพี่เขาได้สักวัน" ฉันได้แต่พยักหน้าให้แม่ใหญ่ก่อนที่จะเดินไปทางห้องครัว "เฮ้อ! สงสารหนูจินไม่รู้ไอ้เจ้าเสือมันจะเจ้าคิดเจ้าแค้นอะไรนักหนาทั้งๆ ที่เราก็พยายามอธิบายเล่าความจริงให้ฟังตั้งหลายครั้ง" ในขณะที่ฉันเดินออกมาเสียงป๊าก็พูดประโยนี้กับแม่ใหญ่อย่างเหนื่อยหน่ายกับเรื่องราวในอดีตที่ทำให้พี่เสือเกลียดฉัน อีกด้าน ฮึ!!รอเจองั้นเหรอใครเขาอยากเจอกาฝากอย่างยัยนั้นกันแค่รู้ว่าต้องมาร่วมใช้อากาศหายใจกับเธอในบ้านผมก็อึดอัดรังเกียจจะแย่ละคนอะไรหน้าด้านหน้าทนอยู่รกหูรกตาอยู่ได้ยิ่งเห็นใบหน้าที่แอ๊บใสซื่อสวยหวานของยัยกาฝากนี่แล้วผมยิ่งรู้สึกกระอักกระอ่วนเห็นแล้วรำคาญลูกกะตาชะมัด