เพลี่ยงพล้ำทำรัก

ตอนที่ 6 50%

หลังจากฟังคำขู่กลายๆ นั้นแล้ว ในเวลาต่อมามนัสยาก็นอนหลับสนิทอยู่ในอ้อมกอดของคุณอา แต่นอนไปได้ไม่นานก็ขยับตัวยุกยิกเพราะรู้สึกรำคาญกับบางสิ่งที่กำลังเสียดสีอยู่ตรงบริเวณระหว่างต้นขาด้านใน

เธอค่อยๆ ปรือตาขึ้นมา ในความมืดสลัวตรงหน้าไม่พบร่างของคุณอาที่นอนกอดอยู่ แต่สัมผัสได้ว่ามีวงแขนแกร่งกอดเอวเธอจากทางด้านหลังแน่น ได้ยินเสียงครางต่ำๆ ผสานเสียงลมหายใจฮืดฮาดดังข้างๆ หู

"อืม..."

หญิงสาวไล่สายตาลงไป เธอถูกจัดให้นอนท่านี้ตอนไหน นั่นคือนอนตะแคง ขาข้างหนึ่งดันขึ้มมาจนเข่าชิดติดอกเปลือย เป็นการเปิดช่องให้เขารีดเค้นความหฤหรรษ์

หญิงสาวมองต่ำไปอีกมีบางอย่างพยายามเสือกเสยเล่นกับกลีบบุปผางาม ริ้วเอ็นขรุขระที่เธอสัมผัสบ่งบอกว่าเขาพร้อมทำมากกว่านั้นแล้ว แต่ยังไม่ทำเพราะกำลังรีดเค้นเอาน้ำหวานจากเธอให้ได้มากกว่านี้

หญิงสาวเผลอขยับบั้นท้ายตามจังหวะที่สะโพกหนาขยับ เปล่งเสียงแหบโหยเรียกเขา

"อาเกื้อ..."

เขาก้มจูบต้นคอ แล้วถาม "เรียกอาทำไม หืม"

ไม่ได้เรียกแต่จะตำหนิ ก็ไหนเขาบอกว่าจะให้เธอพักก่อน ...

หญิงสาวกัดไรฟันลงกับริมฝีปากล่างกลั้นความเสียวสะท้าน ยากเย็นมากที่จะเค้นคำพูดออกมาทีละคำ

"กะ ก็ไหน อาเกื้อบอกว่า จะ อ๊ะ! จะไม่ทะ ทำอีกคะ!"

เขาพึมพำน้ำเสียงลุแก่โทษ "อาขอโทษ แต่...อาควบคุมมันไม่ได้จริงๆ"

ว่าแล้วก็เสยส่วนหัวบานฉ่ำนั้นเข้ากับติ่งเนื้ออันอ่อนไหวจนเธอเผลอนิ่วหน้า ตอกย้ำให้เธอรู้ว่าเขาไม่สามารถเอาชนะความต้องการอันล้นปรี่ได้จริงๆ

"อ๊ะ!"

เธอเองก็คงเหมือนกับเขา แม้จะรู้สึกร้าวระบมตรงส่วนที่เขากำลังเอาแก่นกายร้อนรุ่มหยอกเอินเข้ามา ทว่ายามถูกเขาเล้าโลมเช่นนี้ก็ทำท่าพ่ายแพ้แก่ความต้องการตามธรรมชาติที่เรียกร้องเป็นเสียงบีบรัดตุ๊บตั๊บนั่นเสียแล้ว

เขาขยับสะโพกขึ้นลงให้เธอได้สัมผัสท่อนเนื้ออุ่นร้อนอย่างถนัดถนี่

"อ๊ะ อาเกื้อ!"

"อาหยีของอานุ่มเหลือเกิน ขออาอีกครั้งเถอะนะ"

ว่าแล้วก็รีบพลิกร่างเธอหน้าคว่ำลงกับที่นอน ก่อนจะใช้สองมือ ดันสะโพกเธอขึ้นให้ได้ระดับ แล้วค่อยๆ สอดสวมเข้าไปด้วยความระมัดระวัง...

แม้ว่าเธอบอกว่ายังเจ็บอยู่ แต่เขาก็ไม่อาจต้านทานความต้องการของตัวเองได้ รู้หรือไม่ว่าการตื่นมาแล้วมีคนตัวนุ่มนิ่มนอนเปลือยเปล่าให้กอดรัด แถมเวลานอนยังดิ้นส่ายสะสะโพกเสียดสีกับจุดคัดแข็งของเขา มันทำให้เกิดทรมานเหลือเกิน

"อ๊ะ" หญิงสาวที่หน้าจมลงกับที่นอนเพราะไม่ทันตั้งตัว ค่อยๆ ใช้ฝ่ามือทั้งเท้าลงกับที่นอนเพื่อค้ำยันตัวขึ้น แล้วหันไปทางด้านหลังเขากำลังกดส่วนนั้นเข้ามาช้าๆ

"อาเกื้อขา..." เธอร้องบอกจะขอให้เขาปราณีเธอบ้าง เจ็บจนน้ำตาเล็ดแล้ว

เกื้อการุณชะงัก ก่อนจะสอดฝ่ามือเข้าไปยังจุดเชื่อมประสานใช้ปลายนิ้วกลางคลึงวนเข้ากับจุดอ่อนไหวของเธอ

"อ๊ะ อาเกื้อ สะ...เสียว"

แก่นกายร้อนผ่าวที่ชำแรกเข้ามาทำให้ร่างบางไถลไปข้างหน้า เธอรีบกำผ้าห่มแล้วบีบแน่น พยายามทรงตัวเพื่อรับน้ำหนักที่เขากำลังโถมเข้ามาอย่างดุดัน "อาเกื้อ..."

เสียงหวานครางกระเส่าไม่ได้ทำให้ร่างสูงใหญ่ที่ควบอยู่เหนือร่างบางผ่อนแรงลง ตรงกันข้ามเขากับรีบจับสะโพกกลมกลึงที่หลุดจากฝ่ามือขึ้นมาให้ได้ระดับ ถอยถอนออกเล็กน้อยก่อนจะดันแก่นกายร้อนผ่าวเข้าไปอีก

"อ๊า" เกื้อการุณรู้สึกสะท้าน ยามความอ่อนนุ่มรัดแน่นเข้าทุกทีๆ

"อาเกื้อ หยี หยีเจ็บ!"

ชายหนุ่มโน้มตัวลงมาจูบกับแผ่นหลังเปลือยเปล่าใช้นิ้วมือข้างหนึ่งคลึงยอดอก ทำให้เธอกระสันเพื่อลืมความเจ็บบริเวณที่ประสานกันเป็นหนึ่งเดียวกับเขาอยู่ ก่อนจะค่อยๆ ผ่อนจังหวะสะโพกให้เนิบช้าลง

แล้วหมุนควานอยู่ข้างใน...

"อาขอโทษ ก็ยาหยีของอาบีบรัดอาแรง จนอาเสียวไปหมด"

คำสารพภาพดิบห่ามทำให้คนตาพร่ามัวด้วยม่านน้ำตาหันกลับไปมองอีก ชายหนุ่มกำลังหมุนควานสะโพกบดเบียดให้จมลึกเข้ามา

แล้วเธอก็รู้สึกได้ว่าส่วนนั้นได้ขยายโอบล้อมตัวตนของเขาไว้ทั้งหมดแล้ว

เกื้อการุณโน้มตัวมาลงจูบแก้มแล้วกระซิบบอกเสียงพร่า "ถ้าพร้อมให้อาทำมากกว่านี้ ก็บอกนะ "

พอความเจ็บเริ่มคลาย ความกระสันเสียวก็เรียกร้อง หญิงสาวใช้การดันสะโพกนุ่มนั้นกลับที่ต้นขาแกร่ง เกื้อการุณจึงรู้ว่าเธอพร้อมรับกับความรุนแรงอีกระลอก

เขาเลื่อนฝ่ามือทั้งสองเข้าประคองเอวคอด แล้วบรรจงขยับสะโพกสอบตาม

"อาเกื้อ ... อ๊าๆๆ!"

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังประสานกันลั่น เกื้อการุณก้มหน้ามองส่วนที่สอดสลักเข้าหากันเป็นหนึ่งเดียว กระแทกหนักๆ หญิงสาวก็หวีดยาวรับพร้อมกับที่ทรุดลงอีก ร่างบางแหงนเงยหน้าครางไม่เป็นภาษามือข้างหนึ่งควานสะเปะสะปะไปจับที่หัวเตียงเพื่อจะต้านทานแรงที่โหมกระหน่ำของเขา

เสียงครวญครางของเธอมีทั้งความทรมานและสุขสม ชายหนุ่มรีบปล่อยมือข้างหนึ่งจากเอวบางเลื่อนเข้าไปแตะกับติ่งเนื้อแล้วหมุนคลึงเบาๆ อีก

เขากำลังจะทำให้เธอขาดใจตาย!

"อาเกื้อ...หยี หยี"

"ยาหยี!" เขาคำรามเตือนให้เธอเรียกตัวเองให้ถูก

"ยะ ยาหยีไม่ไหวแล้วค่ะ!"

บอกแล้วก็ทรุดฮวบลงกับที่นอนทั้งตัว มีเพียงส่วนสะโพกที่ถูกประคองรั้งด้วยมือหนาของเขาเท่านั้นที่ลอยเด่น แก้มนิ่มข้างหนึ่งแนบบดบี้ไปกับที่นอนลำตัวบางโยกคลอน ครวญครางประสานรับจังหวะที่เขาโถมเข้ามาหา ก่อนจะกระตุกตอดรัดเขากลับด้วยความรุนแรง

"อ๊า!"

เกื้อการุณครางครึ้มกับความคับแน่นที่รัดเขาอย่างรุนแรง เมื่อคลายออกเล็กน้อย เขาก็รีบถอนถอยมาจนสุดก่อนจะกระแทกกลับเข้าไปอีกสามสี่ครั้ง แล้วแช่นิ่งปลดปล่อยสายธารอุ่นเข้าไปในโพรงนุ่ม สีหน้าเหยเกเพราะสุขสม รอจนกายแกร่งหายเกร็งสะท้านก็ค่อยๆ ผ่อนแรงล้มทับร่างบางไปติดๆ กัน

"ยาหยีของอายอดเยี่ยมจริงๆ"

นั่นคือคำพูดทิ้งท้ายที่มนัสยาได้ยินจากร่างหนา แล้วดวงตาทั้งสองของเธอจะค่อยๆ ปิดปรือลง หลับลึกไปด้วยความล้าพร้อมกับร่างหนาที่ยังนอนทับเธออยู่อย่างนั้น...