ตอนที่ 10
ร่างบางงัวเงียตื่นขึ้นมา เธอยื่นมือออกไปคลำหาที่ว่างข้างกาย แต่พบเพียงความว่างเปล่าและความเย็นชืดของผ้าปูที่นอน มินตราเบิกตาขึ้น เธอรีบลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว
ร่างบางกวาดสายตามองหาเขาทั่วห้องแต่ไม่เจอ ความรู้สึกกังวลแวบเข้ามาในใจ จนกระทั่งสายตาไปสะดุดกับไม้เท้าคู่ใจที่เขาเคยใช้ มันตั้งพิงอยู่ที่เดิมอย่างโดดเดี่ยว
“คุณภาส... คุณอยู่ไหนคะ”
เธอเรียกและพยายามหา
“คุณภาส...”
เสียงของเธอหายเข้าไปในลำคอทันที เมื่อเห็นร่างใหญ่สง่างามเดินออกมาจากห้องแต่งตัว
ภาสกรอยู่ในชุดสูทสีเข้ม เนื้อผ้าชั้นดีตัดเย็บอย่างประณีตรับกับรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของเขา เขาดูหล่อและทรงพลังอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่มีร่องรอยของคนป่วยหรือผู้พิการเหลืออยู่เลย เขาเดินได้อย่างมั่นคงและสง่างาม
“ไงครับ... ที่รัก”
เขาทักทายด้วยรอยยิ้มที่ละลายหัวใจ
“คุณ... คุณภาส”
มินตราอุทานออกมาอย่างตกตะลึง
“ครับ...”
เขาเด
