PINAGMAMASDAN KO ANG sarili ko - ang katawan kong nakahiga sa sahig sa gitna ng bilog. Parang natutulog lang, na mababakas ang kagustuhang makuha ang gustong makamit. Dahil iyon talaga ang iniisip ko ngayon. Kailangan kong umabot ng sampung minuto sa labas ng aking katawan - kailangan kong manatiling kaluluwa. Kailangan kong magawa 'to dahil kailangan kong mailigtas ang babaeng mahal ko. Gusto ko sanang maglaban kami ni Mang Pedro, pero sabi ni Cecilia mas dapat ko munang pagsanayan ang pagpapatagal ng sarili ko na isang multo.
Ipinikit ko ang aking mga mata nang may maramdaman akong puwersang humihila sa 'kin. Base sa pagbibilang ko sa isip ko sa minutong nagdaan, wala pang pitong minuto ang nagagawa ko. Nag-focus ako sa dapat kong magawa. Humakbang ako, kailangan kong isiping normal ang
