ตุบ! เอามือวางบาดบ่าฉันเหมือนเดิม มันคือพื้นที่วางไหล่หรือยังไง ฉันเลยต้องพยุงร่างกายของไอ้เด็กผีเข้ามาในบ้าน และแล้ว...(*0*) ฉันเห็นสีผมของผู้ชายหลากสีสัน นั่งพร้อมใจกันอยู่ที่โซฟาในห้องรับแขก ก่อนที่พวกเขาจะพร้อมใจกันหันหน้ามาพร้อมกัน
“ไอ้เต้!!” หันมาไม่พอ มีส่งเสียงให้ชวนเคลิ้มอีก นี่มันแหล่งขุมทรัพย์ชั้นดีชัดๆ ใบหน้าแต่ละคน มันช่างวิจิตร งดงาม ราวกับรูปปั้น ที่ช่างเนรมิตร่างกายเขาขึ้นมา แต่ละคนก็หล่อแบบไม่ให้ฉันได้ผุดได้เกิดเลย จะให้ร่างกายฉันสลายตรงนี่เลยใช่ไหม นี่ฉันแอบอยู่บนคานเพื่ออะไร ถ้าจะรู้ว่าไอ้เด็กผีมันแอบมีมรดกที่เลิศเล่อ จนฉันแทบจะถวายร่างกายให้ พร้อมปูเสื่อเสนอตัวเพคะ
“ผมช่วยครับ” นี่มันตอง! ตอง! ดาราชื่อดัง ฉันได้มาพบเจอะเจอตัวเป็นๆ สักที หล่อกว่าในทีวีล้านตลบขบไหม้ ไม่มีที่ติ มีแต่แรงดึงดูด ทุกอย่างมันช่าง...สวยสดงดงาม ฉันยืนอยู่ทามกลางทุ่งดอกไม้หรือเปล่า กลิ่นหอมนี่~
