Sea of Hope

Chapter 3: Client

Entiny Emerald's P.O.V.

The kiss deepened and feels like we can't control ourselves anymore. Hindi ko na mapipigilan ang sarili ko. Muli ay gusto ko na namang magpasakop sa kanya. 

"Rykier..." ungol ko ng maramdaman ko ang magtigas na bagay sa aking binti. Ganoon pa lang ay sobrang napapaungol na ako. Paano pa kaya kung tuluyan na siyang pumasok.

Tumigil siya at tumitig sa akin. Ang mga mata niyang nakakalunod ay muli na namang hinihipostismo ang aking kaibuturan.

"Bakit?" mahina kong tanong.

Ngumiti siya ng maliit. "It's your first time to say my name while we're doing this," he whispered. Naramdaman ko pa ang hininga niya sa aking mukha.

I shyly looked away. "Hindi ko naman kasi alam ang pangalan mo. I just figure it out when Eroz said it," utas ko.

Napahalakhak siya ng mahina. "Alright. You better moan my name," tumatango tango pa niyang sambit.

Ibinalik ko na ang tingin ko sa kanya at nakipagtitigan muli sa kanya. "Can we continue?" lakas loob kong tanong at napanguso.

He smirked with what I said. Tumayo siya at pinanood ko lang siyang hubarin niya ang kanyang saplot. Kahit na naramdaman ko naman na iyon at tila hindi pa rin talaga ako sanay na makita iyon. Lalo na at nakabukas ang ilaw. Kitang kita ko gaano kaganda ang katawan niya. Napakaswerte ko naman yata sa lagay na ito.

"Don't just stare at it. You can touch me. You can devour me," mapang akit niyang sambit. Ang malalim niyang boses ay dumadagundong at nakakapagpataas ng mga balahibo ko sa kamay.

Umupo ako at pinagmasdan siya. Pinag aaralan ko ang kanyang katawan. Nang hindi na makatiis ay tumayo na ako at nilapitan siya. Una kong inilapat ang palad ko sa kanyang dibdib. Pababa nang pababa ang hawak ko sa kanya. Malapit ko ng mahawakan ang pinagmamalaki niya.

Pero bago ko pa iyon mahawakan ay pinigilan niya ang kamay ko. Idinala niya iyon sa kanyang mukha.

Tumingin ang mga nagtatanong kong mga mata sa kanya.

Pumiling siya sa akin. "Don't do that. Alam kong hindi ka pa sanay sa ganyang bagay," saad niya.

Napatango ako. He is right. I don't have experince in that kind of thing. Gusto ko lang namang hawakan iyon para matignan nga kung gaano kahaba. Pero wala naman akong balak na i-hand j*b siya. 

Tinignan niya ako mula ibaba hanggang itaas. Oo nga pala at suot suot ko pa ang lahat. Samantalang siya ay wala ng saplot.

Bumaba ang kamay niya sa aking suot na dress. He slowly put down the strap of it. Tuloy tuloy na ngang bumaba iyon hanggang sa bewang ko. 

Tumitig siya suot kong brazziere at pagkatapos ay tinanggal na niya iyon. Lumuwa tuloy ang mga dibdib ko. I am not flat. I am not that so big. But is big at pwedeng ipagmalaki.

Napatingala ako ng umpisahan na niyang hawakin iyon. Both of his hands are massaging me. Lalong nadagdagan ang init sa aking katawan.

"Entiny," malalim niyang sambit sa aking pangalan.

Napakagat ako sa aking labi at tumingin sa kanya. Nakaawang ng kaunti ang kanyang bibig habang titig na titig sa aking reaksyon habang minamasahe niya ako roon. 

"You are making me so addicted to you," seryoso niyang sambit.

Magsasalita pa lang sana ako pero agad na napalitan iyon ng ungol nang yumuko siya at isubo ang isa sa mga bundok ko. His wet mouth makes me jelly. His tongue that playing on my peaks gives so much hotness to my body. 

Napasabunot ako sa buhok niya at mas idiniin ko pa ang anyang mukha roon. I am craving for his lips on my peaks.

We slowly go to the bed and he laid me there. After a while, we started the real event. He inserted his maleness on mine. 

"Rykier..." sigaw ko sa kanyang pangalan ng makapunta na naman ako sa sukdulan. I don't know if how many times I have c*m.

Hinalikan niya ako ng malalim habang patuloy pa rin siya sa pag ulos sa akin.

Tinanghali na ako ng gising dahil halos mag uumaga na nang matapos kami. 

Sinilip ko siya at tulog na tulog pa. Ang bibig niya ay bahagya pang nakaawang. Muli ay tinitigan ko na naman siyang natutulog. Napakaamo ng kanyang mukha. Napakagwapo niya talaga. 

Tumunog ang cell phone ko kaya naman na-udlot ang pagpapantansya ko sa kanya. Mabilis ko ring sinagot iyon dahil sa ingay ng pag ring. Baka magising pa si Rykier nito.

Tumayo ako at kinuha ang dress ko at inisang suot iyon. Pumunta ako sa may terrace at doon ko kinausap si Kly.

"Miss Entiny. Pupuntahan ko na po kayo mamaya diyan para ihatid na pa uwi," saad nito.

Napapikit ako ng mariin. Oo nga pala at ngayon pala ako uuwi sa Pampanga.

Humarap ako sa may kama at tinignan pa rin ang natutulog na lalaki. "Give me thirty minutes," utas ko at pinatay na ang tawag.

Mabilisan ang ginawa kong kilos. Maingat din dahil baka magising si Rykier.  

Bago ako tuluyang lumabas ng kwartong iyon ay nag iwan ako ng sulat sa may tabi niya.

"Okay ka lang ba, Miss?" tanong ni Kly. Paano ba naman kas ay parang wala ako sa sarili habang papasok ako sa kotse. Muntikan pa nga akong mauntog kung hindi lang niya inilgay ang kamay niya sa itaas ulo ko.

Tumango na lamang ako. Wala kasi akong ganang magsalita.

Before the car moves away I took a last glance at the hotel and to the shore. I will surely miss it. Kahit na tatlong araw lang akong nanatili roon ay marami akong nabuong alaala.

Siguro ay pagkagising ni Rykier ay isusumpa na niya ako. Iniwan ko na naman kasi bigla bigla. 

But I need to come back to reality. Tapos na ang masasaya kong araw. Marami pa akong dapat harapin. Una na roon ay ang katotohanan. 

Siguro nga ay hindi na kami muling maglalandas. Malabo na. 

"Can we take out some food at some fastfood? Gutom na kasi ako," saad ko kay Kly.

Tumingin into sa rearview mirror at tumango sa akin.

Nag order lang ako ng burger at drinks. Pati na rin siya ay pinakain ko na. Nakakahiya naman kung ako lang mag isang kumain. Baka gutumin pa siya habang nagmamaneho.

Days passed by like a wind. Mabilis at hindi kapansinpansin.

"Kakain kana ba?" tanong ni Sha na katrabaho ko rito sa firm.

I'm an architect. May mga nagawa na ako kaya medyo patok na rin ang pangalan ko sa industriya. But, of course, I still need more projects. Like big projects, para mas umangat talaga ang pangalan ko.

"Una ka na. Hindi pa ako gutom eh," usal ko at tumingin lang saglit sa kanya bago ko ibinalik ang tingin ko sa aking laptop. May inaasikaso kasi ako roon.

May magkasintahan na nagpapagawa ng bahay. Ikakasal na raw kasi sila next year. Mas maganda na nga namang ready na sila. Iyong may lilipatan na silang bahay at makakapagbukod na.

Kailan kaya ako ikakasal?

Napatawa na lamang ako ng mahina at napapiling. Mukhang malabo pa. Ni isa ngang lalaki ngayon ay wala ako.

To tell you the truth. After what happened between me and Rykier ay naging mailap na ako sa ibang lalaki. Hindi na rin ako madalas sa mga bar. Well, one week and three days pa lang naman ang lumipas. Pero ramdam na ramdam ko ang pagbabago ko.

Kumusta na kaya siya? Ano kayang ginagawa niya ngayon?

"Ang lakas ng loob mong takasan siya ulit pero miss na miss mo naman ngayon," napapailing kong bulong sa aking sarili habang tinitignan ang screen ng laptop.

"Uyy," biglang saad ni Jeff na isa rin sa ga katrabaho ko rito.

Nabigla tuloy ako dahil sa kanya. Tinarayan ko siya ng tingin kaya naman natawa lang siya. 

"Girl, bakit mo naman kinakausap ang sarili mo riyan?" mapanuksong tanong niya.

"Wala. Shoo may ginagawa ako," sinenyas ko pa ang kamay ko para umalis na siya

Pero lalo lang naningkit ang kanyang mga mata. "Ikaw ha. Anyway, punta kami bar mamaya. Sama ka ba?" tanong niya.

"Naku. Maghahanap ka na naman siguro ng fafa mo roon 'no?" ako naman ang nang asar sa kanya.

"Ano pa nga ba?" kinikilig niya pang sambit kaya naman humalakhak kaming pareho. "So ano? G ka ba?"

Ngumuso ako at pumiling. "Tinatapos ko rin kasi itong bago kong project eh. Saka wala ako sa mood mag bar," pag tanggi ko sa kanya.

Napasinghap siya. "Wow, Entiny. Ikaw ba talaga iyan? Tumatangging pumunta sa bar? First time ha," hindi makapaniwalang sambit niya at pinanlakihan niya pa ako ng mga mata.

Tinampa ko siya ng mahina sa tiyan niya. Napaka exage naman kasi.

"Hmm... baka naman nakahanap ka na ng jowa kaya ayaw mo ng pumunta sa bar?" bumalik na naman ang mapang judge niyang looks.

Natawa ako dahil doon pero napangiwi rin ng biglang pumasok sa isipan ko si Rykier. Nag flash ang itsura niya sa akin. Iyong nakatitig siya sa akin.

"Hala, hala, hala. Anong klaseng pag ngiti iyan?"

Napakagat ako sa labi ko. Napangiti talaga ako dahil sa pag imagine ko sa kanya? Gosh, malala na yata talaga ako.

Mabuti na lang ay tinantanan na ako ng baklitang iyon. Wala na akong maisip na palusot pa.

Kinabukasan ay nakatanggap ako ng magandang balita. May nagpapagawa ng supermarket sa akin! It's a big project. Lalo na at sikat daw ang supermarket na ito.

Ngayong umaga ay makikipag-meet muna ako roon sa mga magkasintahan para ma final touch na iyong gusto nilang design para sa magiging bahay nila.

"Good morning," bati ko sa kanila.

Na una akong nakarating sa may coffee shop. Para na rin hindi nakakahiya lalo na at client ko sila.

Nag order lang sila at nagsimula na nga kami sa disscussion.

"Parang gusto kong lagyan ng banyo sa may side ng kitchen," saad ni Leria. 

Sumangayon naman agad si Mr. Tian sa kanya. Mahal na mahal nga niya ang kanyang fiance.

Sinulat ko lahat ng mga gusto nilang ipabago o ipadagdag. Kaunting revise lang naman ang kailangang gawin at masisimulan na anytime soon ang bahay nila.

"Thank you," saad ko at nakipagkamay. Na una silang umalis sa akin.

Bumalik lang ulit ako sa firm para maayos na rin ang iba. Mamayang gabi pa naman iyong meeting ko sa bagong client. Excited na nga ako para doon eh.

"Balita ko gwapo raw iyong new client mo," chismiss na naman ni Jeff sa akin.

Nasa may pantry kami ngayon. Gusto ko kasing uminom ng kape.

"Hindi naman iyon ang iniisip ko 'no. Ang mahalaga sa akin ay big project ito," saad ko.

"Talaga lang ha? Kapag nakilala mo na siya at gwapo siya huwag na huwag mong sasabihin sa akin na nalaglag ang panty mo dahil sa kanya," mataray niyang sambit sa akin.

"Hay naku, Jeff. Hinding hindi mangyayari iyan 'no. Saka professional ako," pagtatanggol ko pa rin sa aking sarili.

Nagkibit balikat na lamang siya at iniwan na ako roon.

Pagkatapos kong magkape ay napagpasyahan kong mag retouch. Naglagay lang ako ng poweder at liptint.

Lumabas na ako ng building at sumakay na sa aking kotse. Sa may restaurant sa Clark kami magkikita. Malapit lang naman iyon dito. Pagkatapos ay pwede na rin akong dumiretso pag uwi. Malapit lang din naman sa tinitirahan ko.

Bumaba na ako at dinala ang working bag ko. Naglakad na ako papasok at pinuntahan na ang table na sinasabi niya. Nakakahiya nga at na una pa siya sa akin. 

Iginiya na ako ng waiter ng sabihin ko ang apelido ng client ko. Nakita ko na nga ang likuran niya.  Mukhang may itsura nga dahil sa bulto pa lamang niya ay sapat na. Pero as what I've said trabaho ang pinunta ko. Iyong big project ang inaasam ko.

Nang makarating na ako sa harapan niya at ni-ready ko na ang ngiti ko. Babatiin ko na sana siya ang kaso ay nag hang ako dahil nabigla ako. Siya! Siya ang client ko?

"Good evening," bati niya at tumayo. Lumapit siya sa akin at inilahad ang kanyang kamay.

Hindi ko alam ang gagawin ko. Hindi ako makapagsalita dahil sa pagkabigla na makita ulit siya.

"You look so shock, Baby," ngumisi siya at hinawakan ako. Inalalayan niya akong maka upo at bumalik na siya sa upuan niya.

Magkaharapan na kami ngayon. Mataman siyang nakatitig sa akin. Samantalang ako naman ay naglilikot ang paningin para lang hindi makasalubong ang mga mata niyang nagpapalunod sa akin.

"You escaped again, huh. Let's see if you can escape again this time," madiin niyang sambit at tinaasan ako ng isang kilay.