CHAPTER. 7
664 Words
เช้ามืดวันต่อมา
หลังจากไปขออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อที่ห้องของป้าอรแล้ว ปิ่นมุกก็เดินเข้ามาในครัว ที่เหล่าแม่บ้านทั้งหลายกำลังวุ่นวายกับการเตรียมอาหารเช้าให้กับเจ้านาย และยังตั้งเตรียมอาหารกลางวันไว้ให้คนงานที่สวนปาล์มและฟาร์มหอยมุก ร่างบางจึงเดินเข้าไปเพื่อช่วยพี่ๆป้าๆเตรียมอาหาร
จนถึงเวลา 07.00น. ป้าอรได้มอบหน้าที่ให้เธอขึ้นไปจัดการดูแลเสื้อผ้าชุดทำงานให้กับเหมราช เนื่องจากใกล้ถึงเวลาอาหารเช้าของเจ้านายแล้ว
ห้องนอนเหมราช
ร่างบางยืนชั่งใจอยู่นาน ไม่กล้าเข้าไปข้างใน แต่ด้วยความกลัวจะโดนดุอีก จึงตัดสินใจเคาะประตู
ก๊อก ก๊อก….
เมื่อไม่ได้ยินเสียงตอบรับหญิงสาวจึงตัดสินใจเปิดประตูห้องเข้าไป แต่ไม่พบกับร่างสูง เมื่อเดินเข้าไปใกล้ๆ จึงได้ยินเสียงหยดน้ำกระทบพื้น ทำให้ทราบได้ว่าเขากำลังอาบน้ำอยู่
หญิงสาวจึงรีบเปิดตู้เสื้อผ้า และจัดเตรียมชุดทำงานตามคำบอกเล่าของป้าอร ว่าวันนี้เขาต้องเข้าไปตรวจงานที่โรงแรมที่อยู่บนฝั่ง หญิงสาวจึงเตรียมชุดทำงานให้เหมาะกับท่านผู้บริหารสุดหล่อ เมื่อคืนเธอพอจะรู้ประวัติเกี่ยวกับเขาคร่าวๆ จากการที่ออกที่ออกมาคุยกับคนอื่นๆ
หลังจากได้พูดคุยกับบรรดาเหล่าแม่บ้าน เธอพยายามคิดทบทวนเรื่องราวว่าเธอเคยรู้จัก หรือเคยทำอะไรให้เขาไม่พอใจ แต่คิดเท่าไหร่เธอก็คิดไม่ออกว่าเคยรู้จักกับเขา แล้วเขาโกรธแค้นชิงชังเธอด้วยสาเหตุอะไร
แกร้ก!!
ความคิดของปิ่นมุกต้องหยุดชะงักไป ดูเหมือนฟ้าจะกลั่นแกล้งเธออีกแล้ว เมื่อคนที่อาบน้ำอยู่ ออกมาจากห้องน้ำก่อนที่เธอจะเตรียมชุดให้เขาเสร็จ
“เข้ามาทำไม” เขาถามเธอด้วยน้ำเสียงนิ่ง
เธอหันไปพบกับเขาในสภาพที่มีผลต่อจิตใจของคนมอง ร่างกายกำยำสมส่วนถูกเกาะด้วยหยดน้ำแพรวพราว โชว์ชิกแพคกล้ามท้องที่แข็งแรง ท่อนล่างพันด้วยผ้าขนหนูเพียงผืนเดียวอย่างหมิ่นเหม่….
“อ่ะ เอ่อ คือป้าอรบอกให้ฉันมาเตรียมเสื้อผ้าให้คุณค่ะ”
ร่างบางตอบกลับด้วยความประหม่า เมื่อสบสายตากับเจ้าของห้อง
“อืม ก็ดี มาช่วยฉันแต่งตัวหน่อยสิ” ร่างแกร่งบอกด้วยสีหน้าเรียบเฉย ตรงข้ามกับคนฟังที่ใจสั่นระรัว
“ฮะ!!” หญิงสาวอุทานออกมาเสียงดังด้วยความตกใจ
“เอ่อ ปกติคุณต้องมีคนช่วยแต่งตัวด้วยเหรอคะ” เธอถามด้วยความสงสัยไม่กล้าสบตาเขาอีก เพราะมันอันตรายกับหัวใจน้อยๆของเธอ
“ไม่มี แต่วันนี้อยากให้มี เลิกถามได้แล้วน่ารำคาญ ทำตามที่ฉันบอกก็พอ” ชายหนุ่มพูดตัดบท พร้อมถือกางเกงเข้าไปในห้องน้ำ และเดินออกมาในสภาพเปลือยท่อนบน
หญิงสาวแม้จะไม่อยากทำสักเพียงใด แต่ก็ไม่อยากจะมีปัญหากับคนตรงหน้า มันจะไม่เป็นผลดีกับตัวเธอเอง จึงได้แต่ก้มหน้าทำตามคำบอก….
หญิงสาวหยิบเสื้อสวมให้ชายหนุ่มจากด้านหลัง แล้วเดินมาผูกเนกไทด้านหน้า พร้อมกับก้มหน้าแดงๆนั้น ให้พ้นจากสายตาของซาตานร้าย ชายหนุ่มก้มลงมองอย่างนึกขำ
“ว้าย!!นี่คุณจะทำอะไรปล่อยนะ”
เขาอาศัยจังหวะที่หญิงสาวเผลอผลักเธอลงบนเตียง แล้วตามขึ้นไปประกบปากร่างบางอย่างรวดเร็ว
ปากหวานๆของร่างบางที่ทำให้เขาคิดถึงความหอมหวานของเธอจนแทบจะนอนไม่หลับ
“อือออ” ตุ๊บๆๆ หญิงสาวครางประท้วง พร้อมทั้งผลักทั้งทุบหลังแกร่งอย่าสุดกำลังเพื่อให้เขาหยุด แต่มีหรือที่กำลังอันน้อยนิดของเธอจะทำให้ผิวของเขาระคายเคืองได้
- Writer
