ก๊อกกๆๆ
“ปิ่นขอเข้าไปนะคะพี่เหม” ร่างบางที่เดินเข้ามาพร้อมกับแก้วน้ำส้มและขนมที่เธอไปทำเพื่อที่จะเอามาง้อเขา
“อ้าวพี่นินอยู่ด้วยเหรอคะ ปิ่นไม่ทราบเลยไม่ได้ยกมาเผื่อ เดี๋ยวปิ่นไปเอามาให้ใหม่นะคะ” เธอเอ่ยขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นธนินนั่งอยู่ด้วย พร้อมส่งยิ้มหวานไปให้คนสนิทของร่างแกร่ง จนเหมราชมองตาเขียวที่เธอยิ้มให้ มือขวาคนสนิท
“เอ่อ พอดีว่า พี่กำลังจะไปพอดี ตามสบายเลยครับน้องปิ่น”
เขาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นสายตาพิฆาตของเจ้านายหนุ่ม แล้วลุกขึ้นโค้งให้เจ้านายแล้วเดินออกไป
“...” ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบอีกครั้งเมื่อธนินเดินออกไป เหมราชที่เอาแต่นั่งก้มหน้าก้มตาเปิดอ่านเอกสารกองโตด้วยสีหน้านิ่งขรึมอีกครั้งหนึ่ง
“ปิ่นไปทำน้ำส้มกับขนมมาให้พี่เหมทานรองท้องน่ะค่ะ เห็นเดินขึ้นมาทำงานก่อนกลัวจะหิว แต่อีกเดี๋ยวป้าอรคงตั้งโต๊ะเสร็จค่ะ”
เธอหันไปบอกเขาเสียงหวาน พยายามทำใจดีสู้เสือ
“ครับ แต่พี่ยังไม่ห
