หนึ่งเดือนต่อมา...
ร่างบนเตียงลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ เพื่อปรับสายตารับแสงตะวันยามเช้า ปิ่นมุกค่อยๆขยับตัวลุกขึ้นช้าๆ ก่อนจะคลี่ยิ้มออกมาน้อยๆ เมื่อเห็นเหมราชนอนกอดเอวซบหน้ากับท้องของเธอ มือสวยเอื้อมไปจับแขนของคนที่กอดรั้งเธอไว้ออก แต่ออกแรงแค่ไหนก็ไม่สามารถยกออกได้
ฟุบบ เหมราชออกแรงรั้งร่างบางลงมากอดจะกอดรัดเธอไว้อีกครั้งซบหน้าลงบนซอกคอหอม
“นี่ เช้าแล้วค่ะ ตื่นได้แล้ว” เสียงหวานบอกเขาเมื่อเขากอดเธอแน่น
“อือ ขอนอนต่ออีกหน่อยนะ วันนี้พี่หยุดงานอ่ะ นะๆอยากนอนกอดเมียอย่างนี้ทั้งวันเลย”
เขาบอกแล้วหลับตาลงอีกครั้ง ร่างบางไม่ได้ว่าอะไรอีก ยกมือขึ้นลูบศีรษะร่างสูงแผ่วเบา เธอยิ้มออกมาเมื่อนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์เมื่อหนึ่งเดือนก่อน
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เขาก็ให้เธอย้ายมาอยู่กับเขาที่ห้องชั้นบน เขาทำดีกับเธอทุกอย่าง ใส่ใจ ดูแล ขี้อ้อน และที่สำคัญเขาหื่นมาก รังแกเธอแทบทุกวัน ดังเช่นเมื่อคืน เขาทำให
