Episode-09
21:28
หลังจากเมื่อเย็นที่ฉันเอาโจ๊กไปให้พี่คิมเสร็จแล้วฉันก็กลับมาที่ห้องเพื่อมานอนเอาแรงไปเที่ยวคืนนี้
และตอนนี้ฉันกำลังแต่งตัวแซ่บๆรอเพื่อนมารับไปผับชุดที่แซ่บๆที่ว่าของฉันคือ เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์ขาสั้นเท่านั้น นี้แหละแซ่บแล้ว
เรา:" แต่งแค่นี้ก็สวยแล้วอ่ะ บ้าเอ้ย555. " ฉันยืนชมตัวเองในกระจกแล้วทำท่าเขินบิดไปบิดมา
ครืด~
ครืด~
เสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้นชื่อที่เผยขึ้นที่หน้าจอโทรศัพท์แสดงให้เห็นว่าคนที่โทรมาคือยัยโฟร์
เรา:" ว่า "
โฟร์:" ถึงแล้วลงมา "
เรา:" เออ รอแปป "
ฉันวางสายจากโฟร์แล้วเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วไปเอารองเท้าผ้าใบสุดโปรดของเรามาใส่
พัชชา:" แหม่ แต่งตัวชิวมากอีดอก " ทันทีที่ฉันขึ้นรถเพื่อนฉันก็วิจารณ์ชุดที่ฉันใส่ทันที
เรา:" เรียบง่ายแต่สวย จบนะ พวกมึงสองตัวเหอะแต่งไปเที่ยวหรือไปทำงานpr อีดอกแรงมาก " ฉันว่ามันไปเพราะชุดของมันสองคนนั้นแซ่บมากๆ ซึ่งมีแต่ฉันกับยัยวาวาที่แต่งมาแบบชิวสุดๆ
โฟร์:" หรูหราแต่สวย จบนะ " มันย้อนคำฉันมา
เรา:" ยอกย้อนเก่ง เดี๋ยวก็ตบคว่ำสะนี่"
โฟร์:" โหดนะมึง "
วาวา:" เอ่อ..นี่ พวกเราอายุยังไม่ถึง20เลยนะเข้าได้แล้วหรอ "
ยัยวาที่นั่งข้างๆฉันถามขึ้น
พัชชา:" ผับนี้ 18 ก็เข้าได้แล้ว เจ้าของผับเค้าเส้นใหญ่ได้ยินมานะ "
วาวา:" อ่อ..."
@ผับ cg
วาวา:" หื้อ..ใหญ่มาก" ตอนนี้พวกเรา4คนมายืนอยู่หน้าผับแล้ว
ผับที่นี้ใหญ่มากคนเยอะด้วย
โฟร์:" เข้าไปข้างในกัน " พูดพร้อมเดินนำไป
"ขอดูบัตรประชาชนด้วยครับ"
การ์ดที่ยืนเฝ้าอยู่ข้างหน้าพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆหน้ากลัวจังวุ้ยย
แล้วพวกเราก็หยิบบัตรไปให้เค้าดู
"เชิญครับ " ยื่นบัตรคืนพวกเรา
เรา:" คนเยอะชิบ!" ทันทีที่เดินเข้ามาฉันก็บ่นทันทีเพราะคนเยอะมากเดินชนคนนุ้นคนนี้ไปหมดกว่าจะถึงโต๊ะเกือบตบคนตาย!
เรา:" เหนื่อย! " ฉันพูดพร้อมหย่อนก้นลงที่เก้าอี้
พัชชา:" เหนื่อยอะไรของมึงยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย "
เรา:" เหนื่อยเดินนี่แหละ กว่าจะถึงคนเยอะชิบหาย!"
โฟร์:" แบบนี้แหละผับเค้าดังมาๆเดี๋ยวสั่งอะไรมากินแก้เหนื่อย " โฟร์พูดพร้อมหันไปเรียกพนังงานมาสั่งเครื่องดื่ม
ไม่นานนักเครื่องดื่มต่างๆก็ถูกจัดนำมาวางไว้ที่โต๊ะพวกเราเต็มไปหมด
วาวา:" กินหมดนี้พวกมึงไม่น็อคกันพอดีหรือไง" ยัยวามองขวดเหล้าต่างๆที่วางอยู่ข้างหน้าด้วยหน้าสยองๆ
พัชชา:" กูคอแข็ง อ่ะนี้ของมึงน้ำองุ่นอ่อนๆจ่ะ " ยื่นแก้วน้ำองุ่นให้วา
วาวา:" ไหนบอกน้ำส้มไง "
พัชชา:" มีองุ่นมึงก็แดกองุ่นไปสิอร่อยเหมือนกัน" พูดไปรินเหล้าไป
วายกแก้วองุ่นขึ้นมาดูอย่างลังเลก่อนจะลงมือกิน
วาวา:" อ่า...อร่อยดีเหมือนกันแต่รสชาติแปลกๆ "
โฟร์:" แบบนี้แหละของเค้าดี555" มันพูดขึ้นพร้อมหันไปขยิบตาให้วา
พัชชา:" ละมึงเคยกินมั้ยเหล้าอะ " หันมาถามเรา
เรา:" ไม่อ่ะไม่เคยลองด้วย " เราตอบมันไป
โฟร์:" แรดๆอย่างมึงเนี้ยนะไม่อยากจะเชื่อ "มองเราด้วยสายตาที่ไม่น่าเชื่อถือ
เรา:" หลอกด่ากู กูก็ไม่เคยอยากลองกินนี่หว่าเห็นพี่กูเมามาทีไรนี้อื้อหือ..กูกลัวเป็นแบบนั้น555"
พัชชา:" ต้องลองไว้ๆอ่ะนี้เบาๆของมึง " มันยืนแก้วมาให้เราซึ่งเราก็รับมาพิจารณาดูก่อนจะยกดื่ม
อึก!
หลังจากที่ยกแก้วเหล้าเข้าปากฉันก็ยกมือปิดปากทันที เพราะกลัวมันจะพุ่งออกมานี้แหละ รสชาติเหี้ยมาก!
พัชชา:" มึงกลืนไปเลยนะ พุ่งออกมากูตบนะอีดอกมันแพง! " พัชชาชี้หน้าบอกฉัน
ฉันนี้ต้องจำใจกลื่นมันลงไปทั้งที่ใจจริงอยากจะบ้วนใส่หน้าพวกมันด้วยซ้ำ!
เรา:" อ่าา...ค่อยยังชั่ว " ฉันหยิบแก้วน้ำองุ่นของวาวามากิน. ค่อยเบาคอหน่อย
แต่รสชาติน้ำองุ่นที่นี้มันแปลกๆอย่างที่ยัยวา
บอกจริงๆนั้นแหละ
พัชชา:" พวกอ่อน กินน้ำองุ่นกับวาไปเลยมึงอะ" ยื่นแก้วองุ่นมาให้เราก่อนมันจะหันไปหยิบแก้วเหล้าของมันเองดื่ม
เรา:" คราวหน้าก่อน คราวนี้ไม่พร้อม" ฉันบอกมันไป
โฟร์:" คราวไหนก็รอ จ่ะ ". กระดกเหล้าดื่ม
เรา:" กินกันเยอะเมาขึ้นมากูไม่แบกกลับนะบอกเลย " ฉันบอกพวกมันก่อนหันมายกแก้วองุ่นกินบ้าง
วาวา:" ใช่ ปล่อยไว้นี้แหละ5555 " วาพูดสมทบ
พัชชา:" เออเดี๋ยวพวกมึงก็รู้555" หันไปหัวเราะกับโฟร์
เรา:" มึงนะสิเดี๋ยวก็รู้555 เมาหัวราน้ำแน่ๆพวกมึง555" ฉันหันไปหัวเราะกับวาบ้าง
1 ชั่วโมงผ่านไป
" วู้วววว จั๊ดจ๋าาาดี๋ดาดี่ด๊าาา วู้ววว "
โจ๊ะๆๆ...วู้ฮู้วววว"
นั้นเป็นเสียงของฉันกับยัยวาที่ออกไปเต้นหน้าเวทีแบบสุดฤทธิ์สุดเดชพร้อมส่งเสียงอยู่ตลอดเวลา
เรา:" ป๊าบๆๆ อย่างงั้นแหละวาป๊าบๆๆ วู้ววว. " ฉันหันไปสั่งให้วาเด้งเหมือนฉันซึ่งวาก็เต้นตาม
เหมือนฉันแหละมันไม่มีสติทุกอย่างดูสนุกไปหมด
ทำไมรู้สึกดีดแบบนี้ว่ะ 555
วาวา:" ชั๊ดช๊าาดี๋ด่าาดีดั๊ดด๊าาาา วู้ววว สนุกสุดๆเลยยย " หันมากอดคอฉันเต้น
เรา:" วู้ววฮู้วว พวกโฟร์มันเมาไม่ได้มาเต้นสนุกๆกับพวกเราสมน้ำหน้าเนอะ55555 " ฉันกอดคอยัยวาพร้อมหัวเราะใส่กันอย่างบ้าคลั่ง
วาวา:" 5555 สมน้ำหน้าาา ป๊าบๆๆๆ "
เรา:" พร้อมกานนนๆเอ้าป๊าบๆๆๆ5555" ฉันกับยัยวาออกไปเต้นเป็นครึ่งชั่วโมงรู้สึกว่าสติไม่ได้อยู่กับเนื้อกับตัวยังไงยังงั้นแหนะ555
เรา:" เหนื่อยย...แต่หนุ๊กกเนาะวาเน๊าะะ " ฉันกับยัยวาเดินกอดคอกันมาที่โต๊ะ
วาวา:" ม่วนขน๊าดดด " นั่งลงที่โต๊ะ
พัชชา:" เป็นไงล่ะ เหงื่อเต็มเชียวนะ555 "
เรา:" สนุกล่าาาสิถามได้..." ฉันเท้าคางกับโต๊ะพูดกับมันรู้สึกหมดแรงตามัวๆไปหมด ส่วนยัยวานั้นฟุบกับโต๊ะไปแล้ว
โฟร์:" ดูจากท่าป๊าบๆของพวกมึงก็ดูออกอยู่แหละ5555 "
เรา:" อิจฉาาละสิ๊...สมน้ำหน้าา. พวกกี้เมาาอดปายเต้นน555 " ฉันพูดไปตบโต๊ะไปแต่ตานั้นจะหลับแล้ว
พัชชา:" กูว่าพาพวกมันกลับเหอะ เมาจะนั่งไม่ติดล่ะ ". ลุกขึ้นมาพยุงเราขึ้นส่วนโฟร์พยุงวา
เรา:" พวกมึงนะสิ๊เมาา เดี๋ยวกูแบกกลั๊บบเองมาๆ "
@หน้าผับ
เรา:" เนี่ยยย...บอกแล้วพวกมึงอย่าแดกเยอะ เมาขึ้นมาแล้วลำบากกก...กูแบกอีกก เอิ๊ก... " ฉันบ่นมันขณะที่ฉันกำลังแบกมันออกมา
ไม่สิมันแบกฉันมาต่างหาก..
พัชชา:" จ้ากูขอโทษ "
เรา:" ไอ่พวกกก...เมาหัวราน้ำ. " ฉันพูดไปหลับตาไปมันง่วงนิ ขนาดกินแค่น้ำองุ่นเองนะเนี่ยยย
@คอนโด
"อีน้ำหอมเน่า ถึงแล้วตื่นๆ "
ตื่นโว้ยยยย
เรา:" เออตื่นนนอยู่ " ฉันตอบมันไป
พัชชา:" ตื่นเหี้ยไรน้ำลายยืดขนาดนั้น ตื่นน" เขย่าเรา
เรา:"เออๆตื่นแล้ว " ฉันพูดพรางลืมตาขึ้น
โฟร์:" ถึงคอนโดมึงแล้วให้พวกกูเดินไปส่งป่าว ไหวมั้ย "
เรา:" กูเส่...ที่ต้องงถามพวกเมิงงว่า..เอิ๊กก..ไหวป่าวห้ายยกูขับรถถไปส่งป่ะะ "
พัชชา:" พอเนาะ...กูว่ากูไหวถ้ามึงโอเครก็ดี "
เรา:" เอิ้งง..งั้นกูไปล่าา " ฉันพูดพรางเปิดประตูเดินออกมา
เรา:"บรั๊ยยยย. " ฉันโบกมือให้พวกมันก่อนจะขับรถออกไป
เรา:" พวกกขี้เมาาเอ๊ยยย. "พูดพร้อมเดินเซซ้ายเซขวา
เรา:" เอ๊ะะ...นั้นใครน้าาาา "สายตาของฉันเล่งมองดีๆไปที่คนที่กำลังเดินออกมาจากร้านอาหาร
เรา:" สามี5555. " ฉันพูดพร้อมหัวเราะออกมาแบบไม่อายคนซึ่งพี่คิมนั้นเค้ายังไม่เห็นฉัน
เรา:" พี่คิมมมมข๋าาา " ฉันตะโกนเรียกเค้าออกไปพร้อมสายตาอันหยาดเยิ้ม ซึ่งเค้าได้ยินและหันมามอง และเค้าก็หันกลับไป
เรา:"เย็นซาาา ดีจังเลยน้าาาอย่างงี้ต้องเจอ5555 ' ฉันพูดพร้อมเล็งไปที่พี่คิมแล้วรวบรวมพลังเฮือกสุดท้าย
แล้วฉันก็วิ่งออกไปแต่ฉันนั้นวิ่งเซไม่รู้เป็นเพราะอะไร
พรึ่บ!
เรา:" 555 เสร็จเค้าจนได้น้าาา" ฉันวิ่งขึ้นไปขี่หลังพี่คิมพร้อมกอดเค้าแน่น
"เห้ยน้อง!ทำอะไรพี่เนี้ย! "
เรา:" อุ้ยย..เรียกเค้าน้องด้วยอ่า " ซบหน้าลงที่หลังของเค้าพร้อมหลับตาฟินสุดๆ
"ปล่อยดิว่ะน้อง! เห้ย! "
เรา:" ไม่อาวววเค้าไม่ปล่อยย "
"ไอแก่!นี้มึงกล้าเอาเมียน้อยมาหยามกูถึงคอนโดเลยหรือไงห่ะ!! "
เสียงของผู้หญิงดังขึ้นทำให้ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นไปดูก็พบว่าเค้ากำลังเดินมาที่เราสองคน
เค้ามาหาใครกัน!
"ซวยแล้วไง!! น้องปล่อยดิว่ะ! " พยายามสบัดเราลง
เรา:"พี่คิมอย่าดิ้นน...อ๊ะะ! "
พรึ่บ!
" ขอโทษด้วยนะครับ พอดีเธอเมา " อยู่ๆก็มีคนมาดึงฉันลงจากพี่คิมจนฉันแทบล้มแต่ดีที่เค้ารับไว้และประคองฉันอยู่
พอเราเงยไปมองและมองดีๆ ก็พบว่าเค้านั้นหน้าเหมือนพี่คิมมาก และพอเราหันไปจ้องอีกคนนึงดีๆเค้าไม่ใช่พี่คิม!
บ้าเอ้ย!ตาไม่รักดี!
"ดูแลดีๆหน่อยดิน้อง" ผช คนนั้นพูดด้วยท่าทางหัวเสีย
" ไอแก่! วันนี้กูจะเอาเลือดหัวมึงออก! อีนี้ใช่มั้ยเมียน้อยมึง! "
เธอชี้มาที่ฉันที่ตอนนี้ตาแทบไม่ลืมถ้าพี่คิมไม่ประคองฉันไว้อยู่มีหวังล่วงแน่ๆ
พี่คิม:" ไม่ใช่ครับ เธอเป็นแฟนผมพอดีเธอเมา " ฉันค่อยลืมตามองเค้า
ตึกตักตึกตัก
กรี๊ดดด
ถ้ากูไม่ง่วงนะจะกระโดดจุ๊บเค้าไปแล้ว...นี้ฉันเป็นแฟนเค้าหรอ กรี๊ดดด!!
"แน่ใจนะ ว่าไม่ใช่เมียน้อยมึงไอแก่! "ผญ.คนนั้นพูดขึ้นน
"ไม่ใช่จริงๆ "
เรา:" เมียเพ่มีชู้วู้ววว. " ฉันพูดพร้อมโยกเบาๆโดยยังมีพี่คิมประคองอยู่
นึกถึงเสียงเพลงไม่ได้เลยมันคึกก5555
"นี้ไง!มันยอมรับแล้ว!ยังไงไอแก่!!!!!" ผญ คนนั้นพูดดังขึ้น
เรา:" อย่าเสียงดังสิคะ รบกวนนคนจะหลับจะน๋อนน " ฉันลืมตาขึ้นมาดุเค้า
พี่คิม:" มึงหุบปากไปเลยนะ! " เค้ากระซิบฉัน
"มันไม่ใช่จริงๆดูดิน้องเค้าเมา"
"กูไม่เชื่อ!!! "
พี่คิม:" เชื่อเถอะครับเธอไม่ใช่ชู้แฟนพี่...เธอเป็นแฟนผม " ฉันได้ยินนะแต่ฉันง่วง!
"แล้วเมื่อกี้ที่ไปขี่อยู่บนหลังแฟนพี่ล่ะ "
พี่คิม:" เธอคงจะวิ่งมาหาผมแต่เธอคงมองผิดแหละ เพราะเธอเมา "
"ใช่ เมื่อกี้ได้ยินน้องมันเรียกว่าคิมๆอยู่ "
"ให้มันจริงนะ ไม่ใช่ว่าหลอกเป็นแฟนเพราะร่วมมือกับผัวฉันนะ"
พี่คิม:" จริงครับ เธอเป็นแฟนผม "
เรา:" พี่คิมแฟนน้ำหอมมม...."ฉันพูดออกมาทั้งๆที่หลับตา ไม่รู้สิมันเหมือนฉันฝันแล้วละเมอออกมา
"เชื่อก็ได้! ไปไอแก่มึงขึ้นห้อง" หลังจากนั้นฉันก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรอีก ดีคนจะได้หลับได้นอน
พี่คิม:" มึงลืมตา!เดี๋ยวนี้เลยอีเด็กผี! " เค้าเขย่าตัวฉันจนฉันต้องลืมตาขึ้นมา อะไรกันเมื่อกี้ยังเป็นแฟนฉันอยู่เลยนี้มาเรียกเด็กผีอีกล่ะ
เรา:" มีอะไรคะแฟน " ฉันมองเค้าอย่างสลึมสลือ
พี่คิม:" ใครแฟนมึง " เค้าพูดพรางก้มลงมามองฉัน
เรา:" พี่ไง...พี่คิมแฟนน้ำหอม "
.
.
.
.
.
.
แค่น้ำองุ่นเมาได้ไงว่ะ5555