Episode-13
พี่คิม:" กอดกูก็ได้ให้วันนึง " อยู่ๆพี่คิมก็ดึงฉันเข้าไปกอดแล้วยกมือขึ้นลูบหัวฉันฉันเลยกอดเค้าตอบแล้วมุดหน้าเข้าที่อกเค้า
จากที่ใจฉันมันสั่นเพราะกลัวตอนนี้มันกลายเป็นสั่นเพราะเค้าแล้ว...ยิ่งเค้าทำแบบนี้ฉันยิ่งชอบเค้าเข้าไปอีก...
ตอนนี้ฉันยืนกอดพี่คิมมาประมาณ5นาทีได้แล้วโดยตอนนี้ยังไม่มีใครปล่อยกอดจากกัน
เรา:" สบายใจขึ้นแล้ว " ฉันผละกอดออกจากพี่คิมเบาๆแล้วยิ้มให้เค้า
พี่คิม:" อืม "
เรา:" ขอบคุณนะคะพี่ดีกว่าที่หอมคิดไว้เสียอีก "
ฉันยิ้มบอกเค้า เพราะเมื่อก่อนฉันก็คิดว่าเค้าน่าจะเป็นผู้ชายนิ่งๆเหมือนอันธพาลเพราะบุคลิกของเค้าที่สักเต็มไปหมด ปากหมา แต่เค้าก็ปากหมาจริงๆนั้นแหละ แต่สุดท้ายฉันก็ชอบเค้าอยู่ดีมั้ยละ
แต่พอรู้จักเค้าเค้าดีกว่าที่ฉันคิดไว้ถึงจะติดบุคลิกที่นิ่งๆไปหน่อยก็เถอะ..
พี่คิม:" ถ้ามึงรู้จักกูมากกว่านี้มึงอาจไม่พูดแบบนี้แล้วก็ได้ "
เรา:" จะดีจะเลวยังไงก็รักอยู่ดีละน่า "
พี่คิม:" เพ้อเจ้อ " เค้าพูดกับฉันก่อนจะหันหลังเดินเข้าไปในร้าน ฉันยิ้มตามหลังให้เค้าก่อนจะเดินตามเค้าไป
เขินฉันหน่ะสิ๊ ครุคริครุคริ
ตอนนี้เป็นเวลาเกือบจะ2ทุ่มแล้วคนในร้านเลยเหลือแค่3-4คน
ตอนนี้ฉันนั่งกินของที่ซื้อมาอยู่ที่โซฟาข้างๆพี่คิมส่วนพี่คิมนั้นเค้าก็กินเบียร์กับลูกน้องของเค้า
เรา:" ปลาหมึกมั้ย " ฉันหยิบปลาหมึกย่างออกมาจากถุงก่อนจะยื่นให้พี่คิม เค้านั้นที่กำลังคุยเล่นกับลูกน้องอยู่ก็หันมาหยิบไม้ปลาหมึกจากฉันไปกิน
21:30
เรา:" พี่คิม..กลับรึยังพรุ่งนี้หอมมีเรียนเช้า " ฉันออกปากถามคนข้างๆไปเพราะเค้านั่งกินเบียร์กับลูกน้องเค้ามาเป็นชั่วโมงแล้ว แล้วฉันง่วง!
พี่คิม:" อือ..แปปนึง " เค้าหันมาบอกฉันก่อนจะหันกลับไปกระดกแก้วเบียร์แล้วคุยกับลูกน้องเค้าต่อ
22:00
อือ...แปปมั้ยละจะปาไป4ทุ่มอีกแล้วอีพี่คิม ตอนนี้พี่คิมยังคงดวลเบียร์กับลูกน้องของเค้าอย่างไม่หยุดหย่อน ลืมไปรึป่าวว่าบอกฉันไว้ว่าแปปนึง?
เรา:" พี่คิม 4ทุ่มแล้วหอมง่วง " ฉันออกปากบอกคนข้างๆไปอีกครั้งเมื่อเห็นว่าเค้าไม่มีท่าทีว่าจะกลับสักที
พี่คิม:" แค่4ทุ่มรีบหรือไง " เค้าหันมาบอกฉันด้วยสายตาที่ดูเมานิดๆ
เรา:" แต่หอมง่วง! พรุ่งนี้มีเรียนเช้า " ฉันขมวดคิ้วบอกเค้าไป
พี่คิม:" แต่กูยังไม่ง่วง พวกมึงง่วงป่ะ " เค้าบอกฉันก่อนจะหันไปถามลูกน้องของเค้าที่ร่วมวงกินเหล้าอยู่
"ไม่ครับ/ไม่ง่วงเลยพี่ "
พวกเดียวกันนิ! ไม่กลับก็ไม่ต้องกลับอีเบบี๋กูกลับเอง!
เรา:" งั้นหอมขอยืมเงินหน่อย เดี๋ยวหอมเรียกแท็คซี่กลับ " ฉันบอกเค้าไปพร้อมแบมือขอเงิน ในเมื่อเค้ายังไม่กลับฉันก็จะกลับเองเพราะฉันง่วงจริงๆ
พี่คิม:" กลับดิ " เค้าบอกฉันด้วยสายตาที่ฉันดูออกว่าเค้าเริ่มจะเมาแล้ว...มึงเมาแล้วอีเบบี๋ไม่มีความเป็นห่วงกูเลย!
เรา:" ขอยืมเงินหน่อยค่ะ " ฉันย้ำเค้าไปเพราะเริ่มจะอารมณ์เสียนิดๆเพราะเค้ามันดื้อ!
เป็นแฟนแม่เมื่อไหร่แม่จะจับตีให้ตูดลายไปเลย!
พี่คิม:" ไม่ให้! " พี่คิมพูดออกมานิ่งๆก่อนจะยกแก้มขึ้นดื่มอีก
เรา:" ...... "
ฉันไม่รู้จะตอบอะไรได้แต่นั่งมองเค้านิ่งๆแล้วเก็บอารมณ์ ในเมื่อเค้าไม่ให้แล้วฉันจะกลับยังไงว่ะ! รอเค้าสินะ!
พี่คิม:" มองทำไม " พอเค้าเห็นฉันเงียบไปเค้าก็หันมามองฉันพร้อมเลิกคิ้วถามถามออกมาเมื่อเห็นฉันจ้องเค้าอยู่ จ้องแบบหงุดหงิดหน่อยๆนั้นแหละ
บอกเลยว่าหน้าตาที่เค้ามองฉันนั้นมันโคตรจะกวนบาทาเลย!
เรา:"......."
ฉันก็ไม่ตอบเค้าเหมือนเดิมแต่ละสายตาออกจากเค้าแทน ไม่มองก็ได้ว่ะ!
ขืนฉันต่อปากต่อคำกับเค้าต่อแน่นอนมียาว!ยิ่งเค้าดูเมาๆแบบนี้แล้วยิ่งเข้าไปใหญ่ ฉันเลยเลือกที่จะเงียบแทน.
หมับ
พรึ่บ
พี่คิม:" ไปกลับ!" พี่คิมเงียบไปสักพักก่อนจะลุกขึ้นดึกแขนฉันให้ลุกตาม
เรา:" ง่วงแล้วหรือไง " ฉันเลิกคิ้วถามเค้ากลับไปบ้าง
พี่คิม:" เสือก!" เค้าดุฉันออกมาก่อนจะออกแรงดึงให้ฉันเดินตามไปที่รถ
ฉันอยากจะรู้จริงๆว่าเค้าเป็นพ่อพันธ์เพาะหมาไว้ในปากหรือไงถึงได้ด่าเก่งขนาดนี้
เรา:" พี่เมารึป่าว " ฉันถามเค้าออกมาเมื่อเค้ากำลังคล่อมรถ
พี่คิม:" ไม่เมา " พูดพร้อมใส่หมวก
เรา:" แน่ใจ " ฉันถามย้ำออกไปอีกครั้งเพื่อความแน่ใจเพราะฉันดูแล้วเค้านั้นเมา!
พี่คิม:" เออ...ถามมากมึงจะกลับมั้ย "
เรา:" กลับแล้วค่าๆ " ฉันพูดพรางขึ้นคล่อมรถแล้วเอามือจับเสื้อตรงเอวเค้าไว้
.
พี่คิม:" ไปสักทีสิไอควาย!ไฟเขียวตั้งนานแล้วมึงไม่แหกตาดูว่ะ!! " นี้เป็นเสียงของพี่คิมที่ตะโกนด่ารถคันข้างหน้าที่กำลังทยอยขับไปเพราะไฟเขียวแต่รถมันเยอะไงอีพี่คิมมึงไม่เข้าใจหรือไง!
ฉันอยากจะตบกระบาลตัวเองสักร้อยที อายหมดแล้ว! เพราะทั้งรถเครื่องและรถยนต์ก็ต่างที่จะเปิดกระจกฟังพี่คิมที่ด่าเป็นชุด
แล้วอีหอมจะบอกให้ว่าเค้าด่ารถทุกคันตั้งแต่ที่ขับออกมาจากร้านสักคันไหนขับไม่พอใจเค้านางด่าหมด!
เรา:" นี่! พี่คิมเงียบเลยนะจะไปว่าเค้าทำไม!" ฉันดุเค้าไปเบาๆเพราะคนที่เริ่มมองเยอะขึ้น แล้วเค้าก็ทำกิริยาที่ไม่ดีอยู่!
พี่คิม:" มึงสิเงียบ! หุบปากไปเลยนะไม่งั้นกูปล่อยมึงเดิน " เค้าหันหน้ามาดุฉันแทน อิหยังว่ะเค้านั้นแหละต้องหยุด! เมาแล้วพาลสุดๆ
พี่คิม:" ดู! ไฟแดงอีกแล้ว! ไม่ได้ไปสักทีกูอ่ะ! "
พี่คิม:" พวกโง่!ขับรถก็ช้าเครื่องเค้าทำมาเท่าไรมึงก็บิดไปให้สุดไปเลย ชักช้าทำค*ยไรกัน&%฿@*%%-@ "
บรื้นๆๆๆ
เวรกรรม! ของอีหอมแท้ๆอายเค้ามั้ยล่ะ! พี่คิมมันหัวร้อนยิ่งกว่าเดิมเสียอีกแถมยังเบิ้นรถเสียงดังกระหึ่ม! มึงไม่กลัวอะไรเลยจริงๆใช่มั้ยอีเบบี๋!
เรา:" พี่คิม!อย่าทำนิสัยเสียแบบนี้! "
พี่คิม:" เวร!เดี๋ยวรอกูก่อนกูจะสร้างถนนลอยฟ้าให้พวกมึงดู "
จ้าพ่อคนรวย พ่อคนเพอร์เฟค เสกได้ทุกอย่าง!
หลังจากนั้นนางก็เงียบไปพวกเราติดไฟแดงประมาณ10นาทีได้
เรา:" ไปสิพี่คิมไฟเขียวแล้ว" ฉันบอกพี่คิมไปเพราะเค้าไม่ยอมออกรถสักที
พี่คิม:" ......
เรา:" พี่คิมไฟเขียวแล้ว!" ฉันเอามือเขย่าเค้าเบาๆจนเค้าสดุ้ง
พี่คิม:" อ..เอ่อรู้แล้ว " อย่าบอกนะว่ามึงแอบหลับอ่ะอีเบบี๋!
ปริ้น! ปริ้น!
เสียงบีบแตรรถข้างหลังดังขึ้นเมื่อพี่คิมไม่ยอมออกรถสักที
พี่คิม:" บีบทำค*ยไรรีบหรอไอควาย!" เค้าหันไปด่ารถคันข้างหลังก่อนจะขับออกมา
เดี๋ยวนะ! เมื่อกี้เค้ายังรีบอยู่เลยไม่ไช่หรือไง!
ตลอดระยะทางจนมาถึงคอนโดใช้เวลาไม่มากนักเพราะอย่างที่ทุกคนรู้เลยพี่คิมนางขับรถเร็ว! ปากฉันนี้โต้กับลมจนเบินไปหมด!
เรา:" ถึงปลายทางโดยสวัสดิภาพค่า " ทันทีที่ลงรถฉันก็ก้มหัวเคารพเค้าทันทีที่ทำให้ฉันมาถึงจุดหมายปลายทางอย่างปลอดภัย ไม่ปลิวไปกับลมหรือชนกับคนอื่นไปเสียก่อน
พี่คิม:" ใครมากับกูก็ปลอดภัยทั้งนั้นแหละ "
อยากรู้จริงๆว่าไปเอาความมั่นใจมาจากไหนว่าไปกับเค้าแล้วปลอดภัย ฉันคนนึงที่ขอค้าน
เรา:" นอนหลับฝันดีค่ะที่รัก " ฉันพูดแล้วรีบเดินเข้ามาในคอนโดทันทีเห็นหน้าเค้าแล้วมันสยอง จะมีใครตามเอาปืนมายิงปากเค้าบ้างยังไม่รู้เลย..
@เช้า
กริ๊งง
กริ๊งง
พรึ่บ
เพร้ง!
เรา:" บ้านกูรวยย...เดี๋ยวซื้อใหม่ " นั้นเป็นเสียงของฉันที่ควานมือไปหยิบนาฬิกาปลุกที่ตั้งอยู่หัวเตียงแล้วคว้างทิ้ง ก่อนจะนอนต่อ
มันน่ารำคาญคนจะหลับจะนอนคนเรามันก็ต้องมีเวลาพักผ่อนกันบ้าง..
20 นาทีผ่านไป
เรา:" ว้ายย! " ฉัน สดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะฝันว่าไปขึ้นรถเมย์ไปมหาลัยไม่ทันแล้วต้องวิ่งตามรถเมย์จนหกล้ม บ้าจริงๆ
เรา:" ฮู้วว ฝันนี่หว่า " ฉันตบหน้าตัวเองสองสามทีแค่ฝันแล้วไป
08:10
กรี๊ดดด!
สายแล้วอีหอมตายๆ
เรา:" บ้าเอ้ยสายได้ไงว่ะตั้งนาฬิกาปลุกไว้แล้วนี้หว่า!!" ฉันไม่พูดป่าวรีบวิ่งไปหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำทันที
ฉันใช้เวลาในการอาบน้ำ10กว่านาที แต่งตัวอีกประมาณ10นาที
08:30
เรา:" กว่าจะไปถึงรถติดอีกอีหอมเอ้ย. " ฉันพูดไปใส่รองเท้าผ้าใบไปแล้วรีบวิ่งออกมาจากห้อง
เรา:" รอด้วยค่าาา " ฉันตะโกนบอกคนที่อยู่ในลิฟท์ให้รอฉันก่อนจะเร่งฝีเท้าวิ่งเข้าไป
เรา:" แฮ่กๆ ขอบคุณนะคะ. " ฉันยืนก้มหน้าหอบอยู่โดยไม่ได้ดูว่าคนที่ยืนอยู่ในลิฟท์กับฉันคือใคร
" ขาสั้นแต่วิ่งเร็วนะ "
เรา:" เห้ย! พี่คิม " ถึงว่าเสียงคุ้นๆแถมปากปีจอแบบนี้อีก
กล้าดียังไงมาว่าฉันขาสั้นย่ะ! แต่ไม่เป็นไรฉันไม่โกรธหรอก อิอิ
เรา:" สวัสดีตอนเช้านะคะที่รัก" ฉันพูดพรางเดินออกจากลิฟท์ตามเค้า
พี่คิม:" ......
เรา:" นี่...พี่คิม. " วิ่งไปเดินข้างๆ ส่วนเค้านั้นหันมามองเล็กน้อย
เรา:" หอมขอไปมหาลัยด้วยนะ หอมสายแล้วกลัวขึ้นรถเมย์แล้วไปไม่ทัน "
พี่คิม:" ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับกูอยู่ดี "
เรา:" เกี่ยวสิ ก็เมื่อคืนพี่ทำให้หอมนอนดึกเลยต้องตื่นสายแบบนี้ "
อันที่จริงฉันเป็นคนขว้างนาฬิกาปลุกทิ้งไม่ใช่หรอว่ะฉันพึ่งจำได้...เออชั่งมันเถอะ555
พี่คิม:"......" เค้าไม่ตอบอะไรแต่ขึ้นคล่อมรถแล้วสวมหมวกกันน็อคฉันเลยต้องรีบขวางรถเอาไว้
เรา:" ถ้าไม่ยอมให้ไปด้วยจะกระโดดขึ้นนะ! "ฉันยืนกลางแขนขวางรถเค้าพร้อมทำหน้าจริงจัง
พี่คิม:" ทุกครั้งมึงก็ทำแบบนั้น " เปิดกระจกหมวกคุยกับเรา
เออมันก็จริงนิหว่า...เขินหมดเลย555
เรา:" เอ้า...ก็พี่ไม่ยอมบอกสักทีนิแฮร่..." ฉันยืนยิ้มเกาหัวให้เค้าเล็กน้อย
เรา:" ไปด้วยนะๆสายแล้วจริงๆ " ฉันเดินไปเกาะแขนเค้าพร้อมทำสายตาออดอ้อน
พี่คิม:" เออ..งั้นก็เร็วๆ " สุดท้ายเค้าก็ต้องยอมฉันเพราะฉันสวยยังไงล่ะ แอร๊ยยย
เรา:"เอ่อ...ขึ้นไงว่ะ "
ฉันยืนบ่นกับตัวเองว่าจะขึ้นยังไงดีเพราะวันนี้ฉันใส่กระโปรงทรงเอมา! แถมทุกครั้งที่ขึ้นรถเค้าฉันใส่กางเกงวันนี้วันแรกเลยที่จะใส่กระโปรงขึ้นรถเค้า แต่ฉันกลัวหวอออกไม่รู้ต้องขึ้นยังใง..
พี่คิม:" ทำไมไม่รีบขึ้น!" เค้าหันมาดุฉันเมื่อเห็นท่าทางอิดออดไม่ยอมขึ้นเสียที
เรา:" กระโปรงหอมมันสั้น...."
ฉันบอกเค้าไปและเค้าก็ก้มมองกระโปรงฉันก่อนจะถอนหายใจออกมา
พี่คิม:" เอาไปคลุมไว้ " พี่คิมถอดเสื้อคลุมของเค้าที่เค้าใส่อยู่ส่งมาให้ฉัน
น่ารักที่สุดเบบี๋ของอีหอม
แล้วฉันก็ค่อยๆเหยียบขึ้นรถพี่คิมก่อนจะรีบเอาเสื้อคลุมของเค้ามาคลุมกระโปรงไว้
เรา:" ไปเลยค่ะ "
พี่คิมใช้เวลาในการขับรถมาถึงมหาลัย10กว่านาทีเพราะเค้าขับรถเร็วอยู่แล้ว
และแน่นอน...คนในมหาลัยต่างมองมาที่พวกเราสองคนเมื่ออยู่ๆฉันก็ขึ้นรถมากับพี่คิมแบบนี้แล้วพี่คิมนั้นยังฮ็อตในหมูพวกผู้หญิงในมหาลัยไปอีกยิ่งตกเป็นเป้าสายตา
เรา:" ขอบคุณค่าที่รัก " ทันทีที่ฉันและเค้าลงรถฉันก็กล่าวขอบคุณว่าทีแฟนของฉันทันที
พี่คิม:" ทำบุญ " เค้าพูดออกมาด้วยท่าทางกวนบาทาสุดๆ
เอาคำขอบคุณฉันคืนมา! ถ้าเค้าไม่ใช่ผู้ชายที่ฉันชอบนะแม่จะฟาดด้วยรองเท้า ให้สลบเลย
เรา:" นั้นปาก! พี่หอมไปเรียนละนะ "
พี่คิม:" กูล่ามขามึงไว้หรอ " เลิกคิ้วถามฉัน
เป็นอะไรกะคิ้วมากปะว่ะเอะอะๆก็เลิกคิ้วถาม!
เรา:" หุ้! ตั้งใจเรียนนะคะว่าที่แฟน " ยิ้มหวานให้แต่เค้าไม่ได้ตอบอะไรมา
เรา:" ขอกำลังใจมั่งดิ (: " ยิ้มอ่อน
พี่คิม:" กำลังใจอะไรมึง " เค้าทำหน้างงถามฉันกลับ
เรา:" ก็แบบตั้งใจเรียนนะอะไรแบบนี้ " ทำไมต้องเข้าใจอะไรยากด้วยก็ไม่รู้
พี่คิม:" ไม่จำเป็น " เค้าพูดหน้านิ่งๆก่อนจะเดินนำฉันไป
เรา:" จำเป็นสิ " วิ่งตามไปเดินข้างๆ
เรา:" ได้กำลังใจจากคนที่ตัวเองชอบทำไมจะไม่จำเป็น(: " ยิ้มไปให้เค้าซึ่งเค้าไม่ได้มองมั่วแต่มองทาง
พี่คิม:"....."
เรา:"......"
พี่คิม:" อือ...ตั้งใจเรียน "
เค้าพูดออกมาโดยที่ไม่ได้มองหน้าฉัน ซึ่งฉันก็มีแต่ฉันที่มองหน้าเค้าแล้วยิ้มกว้างออกมาทันทีเมื่อได้ยิน
กรี๊ดดด!! ใจสั่นอีกแล้วอีหอมมม!
เรา:" โอเครค่ะ หอมชอบพี่นะ " ฉันยิ้มกว้างออกมาก่อนจะรีบวิ่งออกมาจากเค้าแล้วเดินไปอีกทาง
อยู่ต่อไม่ไหวแล้วฉันเขิน กรี๊ดดด!
.
.
.
.
.