รุ่นพี่ที่รัก Ep11 เชียร์แมนยู

3006 Words

Episode-11 พี่คิม:" แต่กูก็คงมีแม่ของลูกหลายคนหน่อยแหละ เพราะกูเยเกลื่อนกราดไปหมดเลย! " เค้าหันมามองหน้าฉันพร้อมตอบออกมาเสียดื้อๆ. ไม่สิหน้าด้านๆ เรา:" แบบนั้นเค้าเรียกว่าผู้ชายร่านนะรู้ป่าว " ป้าบ! โอ้ะ! ทันทีที่ฉันพูดจบพี่คิมก็เอาฝามือของเขาฟาดมาที่หัวของฉันจังๆ เรา:" เจ็บนะเนี่ยเบบี๋! " ฉันเอามือเกาหัวพร้อมทำหน้ามุ้ยใส่เขา พี่คิม:" เบบี๋หรอ! เมื่อกี้ยังด่ากูว่าร่านอยู่เลยอีเด็กผี! " เรา:" ก็ร่านจริงๆนิ " ฉันก้มหน้าบ่นกับตัวเองเบาๆ ก็เขาเป็นแบบนั้นจริงๆนิไม่ให้เรียกร่านแล้วเรียกว่าอะไร เสือหรอ ไม่เอาอะมันโหดไปร่านนี้แหละเหมาะแล้ว.. แต่ฉันก็ชอบไม่ใช่หรือไงว่ะ! พี่คิม:" มึงบ่นอะไร! " เค้าหันมามองฉันซึ่งตอนนี้เราสองคนอยู่ที่จอดรถแล้วแถมยืนอยู่ข้างๆรถแล้วด้วย เรา:" เปล่าบ่นเลยเบบี๋...เมื่อกี้เค้าแค่หยอกเล่น " ฉันหันไปยิ้มแห้งๆให้คนตรงหน้าที่ยืนทำหน้าไม่สบอารมณ์อยู่ พี่คิม:" งั้นมึงก็อยู่หยอกเล่นกับเด็กผีเพื่อนๆมึงแถวนี้แหละ" เค้าพูดพรางขึ้นคร่อมรถแล้วสวมหมวกกันน๊อค เรา:" มะ..ไม่เอาไปด้วยสินะๆ " พรึ่บ! พี่คิม:" ทำขนาดนี้มึงยังต้องขอกูอีกหรือไง!" เค้าหันมามองฉันนิดๆเมื่อเห็นฉันกระโดดขึ้นมาบนรถเค้าแล้ว ก็กลัวว่าจะไม่ได้ไปนิขืนช้าเค้าก็หนีฉันพอดี เรา:" ป่ะ พร้อมแล้ว " ฉันยื่นมือไปเกาะเอวเค้าพร้อมยื่นหน้าไปยิ้มให้เค้าด้วย อ๊ะ! แต่พี่คิมนั้นเอามือมาดันหน้าเราออกเบาๆ เรา:" อี๋เค็ม! " ฉันเอามือเช็ดปากเบาๆ แล้วฉันกับพี่คิมก็ออกมาจากคอนโด ตลอดทางไปที่ทำงานของพี่คิมนั้นบอกเลยว่ารถติดมาก! ทำเอาคนตรงหน้าฉันแสดงท่าทีหงุดหงิดออกมาอย่างเห็นได้ชัด ขนาดรถเครื่องยังติดเลยถ้ารถยนต์จะขนาดไหน พอผ่านเส้นทางที่ติดขัดมาได้พี่คิมก็กลับมาขับแบบปกติซึ่งไม่ค่อยแรงเท่าไรสำหรับเค้าแต่ฉันมันก็แรงอยู่.. แต่แค่ได้มากับเค้าอันตรายแค่ไหนฉันก็อยากมา เรา:" นี่...พี่คิม " ฉันยื่นหน้าไปคุยกับเค้าเพราะลมมันแรงจะทำให้ไม่ได้ยินเสียง ซึ่งพี่คิมนั้นก็เอียงหน้ามาเล็กน้อยเมื่อได้ยินฉันเรียกแต่ก็กลับไปมองถนนต่อ เรา:" หอมไม่คิดเลยนะ ว่าจะได้ใกล้ชิดกับคนที่ตัวเองชอบแบบนี้ " ฉันยังคงยื่นหน้าไปคุยกับเค้าต่อซึ่งเค้าไม่ได้ตอบอะไรมา เรา:" มันโคตรมีความสุขเลยเวลาที่ได้ใกล้ชิดกับคนที่ตัวเองชอบ...พี่เคยเป็นมั้ย.." เค้าก็ไม่ได้ตอบออกมาอีกเช่นเดิมเค้ายังคงตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อไปอยู่ เรา:" ไม่ตอบก็ได้แค่ฟังหอมพูดก็พอ อย่าบ่นนะหอมเหงา555" ฉันตอบเค้าไปพร้อมขยับเข้าไปใกล้เค้าอีกนิดแล้วยื่นหน้าไปพูดอะไรกับเค้าต่างๆนาๆ ไม่สิบ่นให้เค้าฟังต่างหาก บางทีก็แหกปากร้องเพลงบ้างฉันแค่กลัวเค้าเหงาเฉยๆ555 ฉันมีความสุขจริงๆนะที่ได้อยู่ใกล้ๆเค้าแบบนี้..แต่เค้านั้นฉันไม่รู้ @ร้านสัก ไม่นานนักทั้งฉันและพี่คิมก็มาถึงร้านที่ว่ามันเป็นตึกซึ่งมี3ชั้น ข้างหน้าร้านมีป้ายใหญ่ๆภาษาอังกฤษเขียนอยู่ว่า KIM ซึ่งแปลว่าร้านนี้เป็นของพี่คิม เรา:" ร้านพี่หรอ " ฉันถามเค้าเมื่อเราทั้งสองลงรถเสร็จแล้ว พี่คิม:" อือ " เค้าตอบมาแค่นั้นก่อนจะเดินเข้าไปในร้าน เรา:" เหอะ กลัวดอกพิกุลทองจะล่วงออกจากปากรึไงพูดน้อยขนาดนี้ ล่วงมาเลยแม่จะเก็บเอาไปขายให้หมดเลยสะนี่ " ฉันนินทาเค้าหลังจากที่เค้าเดินเข้าไปข้างในแล้วขืนเค้าอยู่คิดว่าฉันจะกล้าหรือไง ตบฉันคว่ำพอดี แต่ก็นั้นแหละใครมันจะพูดมากเหมือนฉันละ5555 พอฉันเดินเข้ามาในร้านก็เห็นพี่คิมยืนคุยกับผู้ชายอยู่2คนซึ่งในนี้มีผู้ชาย3คนรวมพี่คิมด้วยเป็น5 กูจะโดนรุมโทรมปะว่ะสวยขนาดนี้ (555) สังเกตุดีๆร้านเค้าใหญ่พอสมควรข้างในถูกทาด้วยสีเทาแล้วของตบแต่งที่ดูคลาสสิคสุดๆพร้อมภาพของลายสักต่างๆที่ติดอยู่ตามผนัง เค้าแต่งร้านได้สวยมาก " ใครอะพี่เด็กใหม่หรอ " ขณะที่เรากำลังยืนดูร้านเพลินๆก็มีเสียงของคนที่พูดขึ้นมาทำให้ฉันต้องหันไปมอง พี่คิม:" เด็กผีหนะสิไม่ว่า " ฉันหันไปมองค้อนให้เค้าก่อนจะหันไปสวัสดีทุกคนแล้วเดินไปหาพี่คิมอยู่ใกล้เค้าดีสุด อยู่ท่ามกลางผู้ชายเยอะๆแบบนี้อีหอมก็เกร็งนะเว้ย " อ๋อ น้องเค้าเชียร์แมนยูๆ " พี่คนนั้นหันไปพูดกับเพื่อนทำเอาฉันแทบกลั้นขำไม่อยู่ เป็นไงละเด็กผีของพี่คิม555 พี่คิม:" พวกควาย! " เรา:" พี่คิมเด็กผีมั้ยคะ " ฉันหันไปกระซิบกับเค้าพร้อมขำออกมาเล็กน้อย พี่คิม:" เสือก!" เค้าเอานิ้วผลักหน้าผากของฉันเล็กน้อย สะใจจังแหะ5555 ฉันหันไปยกนิ้วให้พี่คนนั้นซึ่งพี่เค้าก็ทำหน้างงๆแต่ก็เออ ออยกตามฉัน 555 พี่คิม:" ไปทำงานกันสิพวกมึงว่างกันรึไงห่ะ! " พี่คิมหันไปดุพวกพี่เค้าทำเอาหุบนิ้วกลับแทบไม่ทันแนะ "ลูกค้าพี่ที่เค้านัดไว้วันนี้อยู่ข้างบนนะครับขึ้นไปรอแล้ว ป๊าบๆๆ5555" 1ใน5คนนั้นพูดออกมาพร้อมทำท่าเด้า อะไรว่ะ! พี่คิม:" ป๊าบพ่อมึงสิไปทำงาน! " เค้าด่าลูกน้องเค้าไปก่อนหันมามองฉันที่ทำหน้างงอยู่ เรา:" ป๊าบอะไรคะเบบี๋ " ฉันถามเค้าไปพร้อมทำหน้างงๆ ร้านสักเค้าทำอะไรกันถึงป๊าบๆๆ พี่คิม:" มึงก็บ้ายอฟังพวกมัน! " เค้าพูดออกแนวดุๆใส่ฉัน ถามแค่นี้ก็ไม่ได้ พี่คิม:" ไปนั่งรอโซฟานู้น " เรา:" ไม่เอาอ่ะ คนเยอะขอขึ้นไปดูด้วยสินะๆ" ฉันเข้าไปอ้อนเค้าเพราะไม่อยากอยู่กับคนที่ไม่รู้จัก พี่คิม:" ไม่ได้!" เค้าตอบเสียงแข็งออกมา เรา:" ทำไมแค่ขึ้นไปดูเอง หอมอยู่ตรงนี้ก็ไม่มีอะไรทำอะโทรศัพท์ก็ไม่มี...แถมหอมไม่รู้จักใครด้วย " ประโยคหลังฉันพูดเบาลง พี่คิม:" พวกมันไว้ใจได้ " เค้ายังคงยืนยันที่จะให้ฉันอยู่กับลูกน้องของเค้า ซึ่งฉันไม่อยากอยู่ เรา:" งั้นเดียวหอมออกไปกินข้าวรอตามแถวนี้แล้วกัน พี่เสร็จเมื่อไรก็ไปตามหอมเดี๋ยวนั่งรออยู่ที่ร้านข้าว " ฉันพูดออกมาด้วยน้ำเสียงนิ่งๆปนนอยด์นั้นแหละ พี่คิม:" เออขึ้นก็ขึ้น! " เค้าเงียบไปสักพักก่อนที่จะตอบฉันออกมาด้วยท่าทางที่ไม่เต็มใจนัก เรา:" ไม่เอาแล้ว หิวข้าวจะไปกินข้าว " ฉันตอบเค้าออกไป แต่ที่จริงฉันไม่ไปหรอกในเมื่อเค้าตอบตกลงที่จะให้ฉันขึ้นไปด้วยแล้ว แค่ขอเล่นตัวนิดนึง ที่สำคัญฉันไม่มีเงินย่ะ!กระเป๋าฉันยังไม่ได้คืนเลย พี่คิม:" เดี๋ยวให้ลูกน้องไปซื้อมาให้! " เรา:" ...... พี่คิม:" ไอ่เข้มไปซื้อข้าวให้กูหน่อยผัดกระเพราไข่ดาว2กล่อง " เค้าตะโกนบอกเด็กในร้านพร้อมหยิบเงินเอาไปให้ผู้ชายคนนั้น ฉันอมยิ้มออกมาเล็กน้อยอย่างน้อยเค้าก็หวงฉันวะ กรี๊ดดด พี่คิม:" ขึ้นไปข้างบนมึงอย่าซนนะ! แล้วอย่าขอลงมาทีหลังกูบอกไว้ก่อน! " เค้าชี้หน้าบอกฉันก่อนจะเดินนำขึ้นไป "อ่าว! น้องเค้าขึ้นไปแบบนั้นก็อดป๊าบสิพี่5555 " ลูกน้องพี่คิมคนนึงแซวขึ้นมาขณะที่ฉันและเค้ากำลังเดินขึ้นบันได พี่คิมหันไปชี้หน้าเค้าอย่างคาดโทษก่อนจะเดินขึ้นไป พี่คิมข๋า! น้ำหวานคิดถึงจังเลย! ทันทีที่เปิดประตูเข้ามาก็มีผู้หญิงนมโตคนนึงวิ่งเข้ามาหาพี่คิมฉันนั้นที่เดินตามมาติดๆถอยหนีแทบไม่ทันแน่ะ! "น้ำหวานคิดถึงจังทำไมปล่อยให้หวานรอนานจังละคะ " ยัยน้ำหวานเน่าเอานมโตๆของนางถูไถเข้ากับแขนของพี่คิม กล้าดียังไงกัน! เรา:" อะแฮ่ม!" ฉันเดินเข้าไปแทรกกลางระหว่างเค้าสองคนก่อนจะปิดประตู น้ำหวาน:" นี่ใครคะคิม! " นางหันมามองเราตาขวางแล้ววิ่งไปเกาะแขนพี่คิมอีกข้างนึง พี่คิม:" เด็กผี " เรา:" พอดีเชียร์แมนยู " ฉันยื่นหน้าไปบอกนางก่อนจะหยักคิ้วให้1ที น้ำหวาน:" ฉันไม่ได้ถามแก!" นางหันมามองตาขวางใส่ฉัน เรา:" แต่คนที่คุณถามถึงคือฉัน!" พี่คิม:" พอ! มึงไปนั่งนู้นเลยไป " เค้าชี้ให้ฉันไปนั่งที่โซฟาซึ่งฉันก็ยอมเดินไปนั่งแต่โดยดีขืนเถียงกับอีนมโตนี้ต่อมีตบแน่ๆ พี่คิม:" หวานวันนี้สักอะไรตรงไหน" พี่คิมถามนางพร้อมเดินไปเช็คเครื่องมือแล้วหยิบถุงมือมาส่วม น้ำหวาน:" ลายนี้คะ ตรงนี้ " นางเดินเอาลายไปยื่นให้พี่คิมดูพร้อมถกเสื้อสายเดี่ยวของนางลงจนเกือบเห็นจุก! ป๊าดโถ๊ะ! แม่เจ้า นั้นนมหรือหัวเด็กไม่ทราบ!เหมือนหัวพึ่งมุดออกมาจากช่องคลอดยังไงยังงั้น! พี่คิม:" อ่า...โอเครไปนอนรอเลย " พี่คิมพูดให้ผู้หญิงคนนั้นไปนอนรอก่อนนางจะไปนางหันมาแสระยิ้มให้ฉัน1ที กูอยากตบมึงจริงโว้ยยย!!! แต่ฉันทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากนั่งสงบสติอารมณ์ไว้ไม่ให้เข้าไปกระทืบมัน! ตอนนี้พี่คิมได้เริ่มลงเข็มลงที่เนินอกของผู้หญิงคนนั้น อ๊าา~ อ๊ะ...ซี้ดดด..พี่คิม..เจ็บจังคะ..อ๊ะ! ทันทีที่พี่คิมลงเข็มนางก็ร้องออกมาทันทีซึ่งมันเวอร์มาก! พุธโท พุธโท พุธโท ฉันพยายามสงบสติอารมณ์แล้วดูทุกิริยาบทที่เค้ากำลังทำกันอยู่ ฉันจ้องไปที่เค้าสองคนแบบไม่ละสายตา คมกว่าเข็มสักก็สายตากูนี้ละว่ะอีน้ำหวาน!!! น้ำหวาน:" อ๊ะ...ซี้ดดคิมข๋า..เบาหน่อยสิคะ..อ๊า " นางยังคงโหยหวนเหมือนผีขอส่วนบุญไม่หยุด! แถม! แถมมันยังหันมาแสระยิ้มให้เราอีกอะไรว่ะ! ฉันเข้าใจความหมายของคำว่าป๊าบๆแล้วแหละ! พี่คิมยังคงสักไปเรื่อยๆและนางยังคงร้องไม่หยุด!กูอยากจะลงข้างล่างเหลือเกินรำคาญเสียงอินี้ แต่ถ้าลงไปมีหวังพี่คิมของฉันโดนมันงาบแน่ๆ น้ำหวาน:" อ๊ะ.. พี่คิมเนี่ย..รุ่นแรงตลอดเลยนะคะ..ซี้ดด.. " นางยังคงกัดปากครางไปเรื่อยๆ ส่วนเราก็จ้องไม่ยอมละสายตาเหมือนกัน! "โอ๊ะโอ้ว! เสียงมาขนาดนี้ทนได้ไงว่ะพี่555 " พี่คนที่พี่คิมใช้ให้ไปซื้อข้าวเปิดประตูเข้ามาพร้อมถุงใส่กล่องข้าว " ถึงว่าให้ผมซื้อข้าวมา เพราะอดกินอย่างอื่นนี้เอง55555" ผช.คนนั้นขำออกมาก่อนยื่นถุงกล่องข้าวให้ฉัน พี่คิม:" หุบปากของมึงไว้ก่อนที่จะไม่มีไว้แดกข้าว!" พี่คิมละหน้าออกมาจากเต้านมของผญคนนั้นแล้วหันมาด่าพี่ผช " ค้าบๆไปแล้วค้าบ แค่นี้ทำเป็นหงุดหงิด555" พี่ผชคนนั้นพูดก่อนจะเดินออกไป แล้วพี่คิมก็หันมามองฉันที่ตอนนี้มองเค้าสองคนอยู่พร้อมหยักคิ้วให้ พี่คิม:" แดกข้าวสิมองอะไร " เค้าหันมาบอกฉันที่เอาแต่นั่งมองพวกเค้า น้ำหวาน:"ปล่อยเค้าเถอะคะพี่คิม...เรามาสักต่อดีกว่าเนาะ " นางเอามือขึ้นมาลูบตามหน้าอกของพี่คิม แล้วพี่คิมก็หันไปสักต่อส่วนเราก็กินข้าว น้ำหวาน:" อ๊าา...จะ..เจ็บจัง..ซี๊ดดด! " ฉันอยากจะปั้นก้อนข้าวอุดปากมันสะจริงๆแม่คุณ! เราก็กินข้าวของเราไปเรื่อยๆแต่ข้าวนั้นมันเผ็ด!ยิ่งกินยิ่งเผ็ด! เรา:" ซี๊ดด...เผ็ดเป็นบ้า!" ฉันซี๊ดปากออกมาเบาๆพร้อมเอามือพัดปากตอนนี้ฉันเผ็ดมากจนไม่ได้สนใจเค้าสองคนเลย น้ำพี่คนนั้นก็ไม่ได้ซื้อมาให้! เรา:" ซี๊ดด..อ๊า..เผ็ดๆ.." ฉันนั่งแลบลิ้นเอามือพัดปากเพราะความเผ็ดไม่กินมันแล้ว พี่คิม:" หยุดคราง!" พี่คิมตะโกนขึ้นทำให้ฉันต้องหันไปมอง.. สรุปว่าเค้าสองคนมองเราอยู่ มองทำไมว่ะ! น้ำหวาน:" แกครางทำไมหะ! " นางถามเรา เรา:" คราง? ครางบ้าอะไรฉันเผ็ด! " ฉันตอบออกไปตามความจริงฉันแค่ซี๊ดปากเผ็ดแค่นั้น ไม่ใช่เหมือนนางสะหน่อย! เรา:" ซี๊ดด...พี่คิมน้ำอยู่ไหน " ฉันนั่งเอามือพัดปากรัวๆเผ็ดไม่ไหวแล้ว น้ำตาไหลหมดแล้วว พี่คิม:" อยู่ตู้เย็นข้างล่าง " พูดพร้อมถอดถุงมือออก เรา:" เดี๋ยวหอมไปเอา. " รีบลุกขึ้นยืนจะไปเอาน้ำ พี่คิม:" มึงไม่ต้องลงไปเลยนะ! เดี๋ยวกูโทรให้พวกข้างล่างเอามาให้! " พี่คิมพูดพร้อมหยิบโทรศัพท์โทรบอกคนข้างล่าง ทำไมว่ะแค่ลงไปเอาน้ำเอง! พี่คิม:" หวานกลับไปก่อนนะวันนี้พอแค่นี้ก่อน" เค้าหันไปบอกนางที่นอนอยู่ น้ำหวาน:" ทำไมล่ะคะพี่คิม" พี่คิม:" มีธุระกลับไปก่อน!" เค้าพูดเสียงเข้มขึ้นพร้อมทำท่าหงุดหงิดทำให้นางต้องลุกขึ้นอย่างเร็ว น้ำหวาน:" กลับก็ได้คะ เดี๋ยวหวานนัดมาใหม่นะคะ " นางหันไปบอกพี่คิมก่อนจะคว้ากระเป๋าเดินตึงตังออกไป เรา:" ไปได้ก็ดี...ซี๊ดดเผ็ดๆ ทำไมนานจังพี่คิมเผ็ดจะตายแล้วเนี่ย!" ฉันยืนแลบลิ้นพูดกับพี่คิมที่กำลังเดินมาหาเรา เรา:" เผ็ดๆใครมันสั่งเผ็ดขนาดนี้...อุ้บ..อื้อ.." ฉันเบิกตากว้างทันทีเมื่ออยู่ๆพี่คิมก็เดินเข้ามาจับหน้าฉันแล้วดึงฉันไปจูบเสียดื้อๆ ส่วยมืออีกข้างของเค้านั้นคว้ามาจับที่เอวฉันไว้โดยที่ฉันไม่ทันตั้งตัว. กรี๊ดดด. เค้าจูบฉัน!ตอนนี้ฉันได้แต่ยืนเบิกตากว้างทำหน้าเหรอหรานิ่งๆให้เค้าจูบเพราะฉันอึ้งต่างหากมันทำอะไรไม่ถูก! พอฉันเริ่มได้สติก็ทุบเข้าที่หน้าอกเค้ารัวๆหวังให้เค้าปล่อยแต่เค้าไม่ปล่อย แต่เค้ากับกัดปากฉันหวังให้ฉันเปิดปากและแน่นอนเค้าทำสำเร็จเมื่อฉันเปิดปากเค้าก็สอดลิ้นร้อนของเค้าเข้ามาในโพรงปากฉันทันที พร้อมกับดูดปากฉันแรงขึ้น มือข้างนึงที่กอดเอวฉันอยู่ก็เลื่อนขึ้นมาจับใบหน้าฉันไว้ทั้งสองข้างแล้วบันเลงจูบเข้ามาอีก ตึกตัก ตึกตัก หัวใจของฉันมันเต้นแรงออกมาแทบจะทะลุ นี้เค้าจูบฉันจริงๆใช่มั้ย! " น้ำมาแล้วค้าบ อุ้ย! " เรา:" อื้อ...." เมื่อได้ยินเสียงคนเข้ามาฉันก็รีบทุบหน้าอกพี่คิมรัวๆหวังให้ละปากออกจากฉันซึ่งเค้าก็ไม่ขัด หลังจากพี่คิมปล่อยมือออกจากหน้าฉันฉันก็รีบโกยอากาศเข้าปอดทันที จะขาดใจตาย พี่คิมยกมือขึ้นเสยผมพร้อมเอาลิ้นดันกระพุ้งแก้มแล้วมองหน้าฉันก่อนจะหันไปมองคนที่เข้ามา ฉันได้แต่ยืนก้มหน้าเอามือจิกไปที่ชายขอบเสื้อ ก็มันเขินนิทั้งเขินทั้งอาย! " ขอโทษที่มาขัดจังหวะนะครับ555" เดินเอาน้ำมายื่นให้พี่คิมซึ่งพี่คิมก็รับมา พี่คิม :" พูดมากนะมึง! ไปได้แล้ว " " ค้าบผม จุ้บ555" ก่อนพี่เค้าจะออกไปพี่เค้าหันมาส่งจูบให้พี่คิมก่อน กวนบาทาตั้งแต่เจ้านายยันลูกน้องจริงๆ เรา:" อ..เออ..ขอน้ำด้วยคะ " ฉันพูดตะกุกตะกักยื่นมือไปขอน้ำจากเค้า ก็ฉันเขินนี้หว่า พี่คิม :" อย่าทำเสียงแบบนั้นอีก!! " เค้าพูดพร้อมยื่นน้ำให้ฉันซึ่งฉันก็รับมาแบบเกร็งๆ เสียงอะไรมีแต่น้องน้ำหวานของเค้านั้นแหละที่ทำเสียง! เรา:" เสียง? ทำไมคะหอมแค่ซี๊ดปากเพราะมันเผ็ด " ฉันพูดก่อนจะยกน้ำดื่ม พี่คิม:" มันทำให้กูมีอารมณ์!" พรวดด! เรา:" แค่กๆ ห่ะ " ทันทีที่เค้าพูดจบน้ำที่อยู่ในปากฉันก็ทะลักออกมาทันที มีอารมณ์อย่างงั้นหรอ..เค้ากล้าพูดออกมาได้ยังไงกัน! กรี๊ดดด! อีหอมจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน! ตอนนี้ฉันกำขวดน้ำแน่นไม่กล้ามองหน้าเค้า ฉันอายอายที่เค้าพูดออกมาแบบนี้ ฉันรู้สึกว่าตอนนี้หน้าฉันร้อนผาวสุดๆ มันจะแดงแค่ไหนกัน.. ซึ่งต่างจากเค้าที่ยืนมองฉันนิ่งๆไม่แสดงท่าทีอะไรออกมา พี่คิม :" เขินหรือไง จิกเสื้อจนมันจะขาดหมดแล้ว! " เขินนะสิใครไม่เขินก็บ้าแล้วอีเบบี๋โรคจิต กรี๊ดดด!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more