Deal With The Devil

Chapter 1

Renaissance's Pov

"Tumigil ka na! That was your idea after all, tangina talaga." Nagngingit sa galit na sinabi ko at pilit na pinapakalma ang sarili upang hindi ko maibaling kay Heather ang galit ay iritasyon na nararamdaman ko kay Klau.

Ilang segundo rin kaming nabalot ng katahimikan bago ko muling narinig ang paghagalpak n'ya. "Don't get me wrong Ressee, I'm still your friend but what happened is kind of funny." Aniya habang pinapalis ang mga luhang kumawala na sa kanyang mata dahil sa matinding pagtawa.

"It's not funny at all, it's humiliating. Would you stop that? May I just remind you that it's actually your idea and it does mean that is also your fault." Pagsisi ko sa kanya, maayos s'yang umupo at hinawakan ang golden chain ng sling bag na suot-suot n'ya at seryoso akong hinarap.

"Idea ko na kausapin mo si Klau, pero sariling ideya mo nang halikan s'ya, ni wala nga 'kong sinabi landiin mo s'ya." Anas n'ya, maagap akong napatingin sa pintuan ng bumukas 'yon at iniluwa ang nakatatanda kong kapatid na si Morgan.

"Morgan, hindi mo ba alam kung paano kumatok? — Chill, it's just ten in the morning and you're like that —  Morgan McAlllister hindi mo naman kasi ako katulad na pasarap lang sa buhay kaya normal lang sa 'kin na mabwisit sa lahat ng kabwisit-bwisit na tao lalo na't stress na stress ako ngayon sa kumpanya." Sarkastikong tugon ko na ipinagsawalang bahala n'ya lang, katulad ng dati.

Kailan kaya ako may mapapala sa kanya?

"Ano ba kasing ginagawa mo dito?" Kalmadong tanong ko habang pinagmamasdan lang s'yang alug-alugin ang snow globe na kinuha n'ya sa ibabaw ng lamesa ko. "May board meeting mamaya, I have to be there and witness how you'll be kick out from your position as the Chief Executive Officer of McAllister Empire by the board." Napailing na lamang ako at mahigpit na napahawak sa parker pen habang iniimagine ko na s'ya 'yon at binabalian ko s'ya ng mga buto.

"It's like watching Queen Elizabeth of England being dethrone by her own son, news-worthy isn't?"

"Morgan, umalis ka na." Mahinahon at may bahid pa rin ng pakiki-usap na usal ko kahit ba gusto ko ng ibato sa kanya kanina pa ang porcelain vase na nasa gilid ko. "Your wish is my command my lady, magkita na lang tayo sa meeting mamaya." Anas n'ya at inayos pa talaga ang kulay crimson n'yang kurbata sa 'king harapan bago s'ya tuluyang umalis ng opisina.

"Iba rin talaga 'yang kasamaan ng kapatid mo ano? Harap-harapan — Hindi ko s'ya kapatid." Mabilis na pagputol ko sa dapat na sasabihin ni Heather atsaka sumandal sa swivel chair at pumikit, I seriously need a break from all of this and how I wish I could.

"Ressee, I have to go." Pagpapaalam n'yang hindi ko naman na tinugunan pa at nanatili lamang akong nakapikit.

"Ressee, tulungan mo 'ko, tulungan mo 'ko ... Bakit hindi mo 'ko tinulungan?" Labis-labis ang pagtahip ng takot at kaba sa dibdib ko nang sa pagtakbo ko mula sa duguan si  Allison ay napadpad na 'ko sa gilid ng bangin kung saan nakikita ko ang marahas na paghampas ng mga alon sa malalaking bato.

"Bakit hindi mo 'ko tinulungan — Ahh!" Napasapo na lamang ako sa'king dibdib ng magising dahil sa malakas at paulit-ulit na pagkatok mula sa pintuan ng opisina.

Isang malalim na buntong hininga ang kumawala sa 'kin habang lumilinga-linga sa paligid na para bang sinisigurado ko na nasa opisina nga ako at wala roon sa bangin na aking napanaginipan. "Ms. McAllister." Magalang na tawag ni Helaina na s'yang nagpabalik sa 'kin sa realidad.

"P-pasok." Sigaw ko at ilang saglit pa'y pumasok na nga s'ya bitbit ang iilang folder. "Kayo na lang po ang hinihintay sa conference room para makapagsimula na po, Ms. McAllister." Sambit n'ya at iniabot sa 'kin ang mga dokumento na kakailanganin ko para sa meeting.

I keep my facade cool as I stride my way into the swivel chair placed at the center, I could even feel the intensity of their gazes but I have to act that I am not intimidated by it, I am not and will never be.

"Everyone's here, shall we start?" Nakangiting tanong ni Morgan na tinanguan lang ng mga board member.

"Nakita n'yo naman sa presentation ko na halos 47% percent ang ibinagsak ng kita ng McAllister Chains of Hotel, and even our Port in Cebu, Manila and Bicol. Hindi na rin ganoon kataas ang stock value natin dahilan para hindi na tayo makahatak ng mga investor at ang nagiging resulta ay pakalugi idagdag mo pa ang mga empleyadong nagsisi-alisan dahil sa hindi na sila nababayaran ng kumpanya ng maayos." Hindi pa man natatapos sa pagsasalita si Morgan ay namayani na kaagad ang pagbubulong-bulungan ng mga board member hanggan sa unti-unti na talaga silang magkagulo.

"Ms. McAllister ano ng plano mo ngayon? Kapag nagpatuloy pa 'to ay tuluyang malulugi ang mga investment namin sa kumpanya at bago pa man 'yon mangyari ipupull out ko na ang mga natitira ko pang investment." Anas  ni Mr. Chua at bago pa man ako makasagot ay nagkagulo na sila.

Para silang mga Hyena na nagkakagulo para sa piraso ng sariwang karne.

"It seems like the CEO couldn't come with a nice plan to save the ship from wrecking, sa tingin ko'y kailangan na s'yang palitan dahil hindi naman s'ya effective sa kanyang posisyon hindi ba?" Suhestyon pa ni Mrs. Amurillo na mabilis namang sinang-ayunan ng mga board member.

"I have plans, just give me a month to execute it. We will not go bankrupt, hindi kayo malulugi isang buwan lang ang kailangan ko — Sige nga, Renaissance, anong plano mo?" Pagputol ni Morgan sa sinasabi ko, ano nga bang plano ko? Sa dami ng planong naisip ko hindi ko na alam kung ano ba talaga don 'yong gagamitin.

Ang mumunting katahimikan sa opisina'y nabasag nang bumukas ang pintuan ng conference room at mula roon ay pumasok ang magiting na kabilyerong naka-suot ng kulay navy blue na armani suit.

Klau Atticus Villera is here.

Each and everyone of us are  stunned upon seeing Klau who's walking towards my direction. "This may sound so narcissist, but I am her plan with my help, McAllister Empire will rise again and will do better than before." Aniya at nang tumayo ako para sana tanungin s'ya kung ano ang kanyang ginagawa'y hinapit n'ya lamang ako palapit sa kanya at pinanatili ang kanyang kamay sa 'king bewang.

"You're giving my lil tangerine a massive headache and I hate that idea, you can now pull your investment out from her company and f**k yourselves." May diin sa bawat katagang sinabi n'ya at kahit na pasimple ko s'yang sinisiko para makalayo ako sa kanya ay nanatili pa rin ang gahiblang distansya ng aming katawan.

"Hindi naman namin sinabi na ipupull out namin kaagad ang investment, kung sakali lang naman at sa tingin ko naman ay malabo nang mangyari 'yon kaya wala na tayong magiging problema Ms. McAllister." Sambit ni Mrs.  Amurillo na may malapad  ng ngiti sa kanyang labi.

"If that's the case then this meeting is over." Aniya bago ako hinila palabas ng conference room, lahat ng tao don ay nakangiti maliban sa huklubang si Morgan, better luck next time jerk.

"Nasaan ang opisina mo?" Tanong n'ya gamit ang katamtamang lakas ng boses at bago ko pa man matanong sa kanya kung bakit ay nauna na s'yang naglakad sa CEO's office na ilang hakbang lang naman ang layo mula sa conference room.

"Klau, I mean Mr. Villera — Just call me Klau, Mr. Villera sounds too formal for and it making me feel a little bit awkwad after we sucked each other lips last night, lil tangerine." Pagputol n'ya sa sinasabi ko na ikinapula naman ng aking pisnge, hindi rin talaga bastos ang lalaking ito ano?  Bukod sa ang hilig n'yang hindi ako patapusin sa sinasabi ko'y kung ano-ano ring kabalusubasan ang lumalabas sa bibig n'ya, nakakairita lang talaga.

"Ang bastos ng bunganga mo." Pagalit na puna ko at pinagmasdan na lamang s'ya habang komportableng naka-upo sa swivel chair ko. "But this mouth can bring you to heaven tho, it'll make you loose your mind as I lick and suck your juices as you c*m for me — Klau!" Natameme na lamang ako ng bigla s'yang tumawa at di kalaunan ay nagseryoso, ang bilis magbago ng mood ng lalaking 'to, lakas maka-abnormal. "Just kidding, lil tangerine." Anas n'ya habang niluluwagan ang kulay pula n'yang kurbata. 

"Lil tangerine? Hindi naman 'yan 'yong pangalan ko pero kanina ko pa napapansin na 'yan ang itinatawag mo sa 'kin, anong pauso 'yan?" The corner of his lip twitched as he removed his coat, revealing the baby blue long sleeve underneath, and for no apparent reason I am anxious because of it,  kingina anong gagawin ng gagong 'to?

"Masama ba?" Tanong n'ya bago muling sumandal sa swivel chair na animo'y pag-aari n'ya 'yon. "Nakakainis lang pakinggan hindi naman kasi 'yon ang pangalan ko at malay ko ba kung bakit yon ang tawag mo sa 'kin — you taste like one, okay ba 'yong dahilan lil tangerine?"