Deal With The Devil

"Hindi ka ba pupunta sa Elixir? Nandon si Klau." Anas ni Heather habang naka-upo sa cream-colored couch at nagmamasid-masid sa kabuan ng opisina. I dramatically heaved a sigh and tore my eyes of the laptap screen as I stare at her. "Nalulugi ang negosyong pinaghirapan ng angkan ko Heather, andaming investor na pinupull out ang investment nila sa kumpanya sa dami ng problema ko sa tingin mo ba may panahon pa 'ko para gumimik at magliwaliw." The silenced beween us stretched for a couple of seconds before she broke it with her laugh, a mocking one. "Kaya nga pumunta ka ng Elexir, alam naman nating parehas na kapag si Klau ang nag-invest sa McAllister Empire ay magsisibalikan ang lahat ng putragis na mga investor mo." That's quite a nice and tempting suggestion but no, ayoko hindi pwede. Baka naman may iba pang paraan. "Hell, no! I'd rather marry myself to an old man than to ask for his help we both know that he's not that charitable plus the fact that he's a good businessman he won't waste his time about a business proposal if he won't gain something in return that'll favor him a lot." Saglit akong tumigil sa pagsasalita para icheck ang kakapasok lang na email mula sa branch manager ng McAllister Hotel sa Cebu, nagsasabing halos mangalahati na lang ang empleyadong naroon dahil sa isa-isa na silang nagsisialalisan sa trabaho. Fuck it! "Heather, tsaka na lang ako magbabaka sakali at lalapit sa kanya kapag wala na talaga akong ibang choice." Awtomatik na tumaas ang sulok ng kilay ko nang bigla na lamang s'yang pumalapak ng marahan at naglalakad palapit sa swivel chair na kinauupuan ko. "Talaga ba Renaissance McAllister? Iba ka rin eh, Klau Atticus Villera 'yon. Para sa lahat ng tao, Greek God 'yon na nagkatawang tao at bumaba sa lupa, halos sambahin ng lahat pero ikaw? Option lang s'ya at pinaka-huli pa sa lahat ng option na mayroon ka." Hindi makapaniwalang sinabi n'ya na s'yang ikinairap ko. She's right, but I really can't see a valueable reason on why the f**k they value him so much, except for the fact that he's a sought after bachelor in the country, jaw-dropping handsome face that looks like someone sculpted it to perfection - For the sake of the world, let's just say that he's perfect except for the fact that he's ruthless, heartless, soul-less and everything, hindi ba nakikita ng mga tao 'yon? Mariin akong napapikit at isinara ang laptap na nasa 'king harapan bago bumaling sa kanya. "Sasama ka ba sa Elexir?" Maagap s'yang umiling habang nakaguhit ang mapaglarong ngiti sa kanyang labi. Great, could someone please remind me the reason why of all people, she's the one I've been calling my 'bestfriend?' "Ms. Ressee, sa mansyon po ba tayo didiretso?" Magalang na tanong ng driver matapos n'yang pagbuksan ako ng pinto. "Yes please." I mumbled and flashed a weak smile as I began scrolling on my phone, nothing interesting. Social media is full of shits. "Ressee hija, dito ka ba maghahapunan?" Bungad na tanong ni Manang nang magkasalubong kaming dalawa sa grand staircase ng mansyon. "Hindi na po, may kailangan kasi akong asikasuhin ngayon." I mumbled and sprinted the remaining distance of my room. Isa-isa kong hinubad ang aking mga suot mula sa kulay itim na stilleto, hanggang sa buong corporate attire na bumabalot sa 'king katawan bago naglublob sa tub na marahil ay hinanda na rin ni Manang. "Akala ko ba hindi ka pupunta ng Elexir? Sana nagsabay na tayo." Tanging hagikhik lamang ni Heather ang narinig ko mula sa kabilang linya matapos kong makatanggap ng tawag mula sa kanya habang nag-aayos ng sarili. Wearing my favorite shade of lipstick, a low cut v- neck dress that has the color of emerald and a pair of pumps, I'm good to go. Pagkapasok pa lamang sa club ay bumungad na sa 'kin ang ingay na dulot ng dumagungdong na musika na s'yang nagbibigay buhay sa buong lugar, samahan mo pa ng hiyawan ng mga nagsasayawan, mabilis na nahanap ng mata ko ang lalaking naka-suot ng kulay gray na suit habang nakatayo ito sa ikalawang palapag ng bar kung saan madalas na namamalagi ang mga VIP's ng Elexir. For the nth time this day, I heave a sigh and plaster a seductive smile on my lips before I stride my way to him. Kaya ko 'to. "Klau." Medyo may kalakasang pagbanggit ko sa pangalan n'ya, mukhang narinig n'ya naman ako dahil mula sa pagkakatitig n'ya za hawak n'yang basong naglalaman ng rum ay nag-angat s'ya ng tingin sa 'kin, habang naka-kunot ang noo. Kahit na kailan ay hindi talaga s'ya approachable, titigan. "Yes? Excuse me but do I know you?" He muttered using his winter like voice, kinakabahan man ay hindi pa rin ako natinag at kahit na gusto ko na lang s'yang talikuran at maglakad palabas ng club ay heto pa rin ako at nanatiling nakatayo sa harapan n'ya. "I'm the current CEO of McAllister Empire - McAllister Empire hmm?" Natigil ako sa pagsasalita at napatunganga na lamang sa kanya ng putulin n'ya ang sinasabi ko at ininom ang natitirang laman ng basong hawak-hawak n'ya. "The last time I check, the McAllister's so called Empire is falling down, so what does the heiress want from me?" Tanong n'ya at naglakad pabalik sa loob ng VIP room, hindi n'ya man sinabi ay sumunod pa rin ako sa kanya, ni hindi ko nga alam kung dapat ba 'kong matuwa dahil soundproof 'yong kwarto at makakapag-usap kami ng maayos o mailang dahil sa labis-labis na katahimikan. "Hindi ko naman kailangan na tulungan mo mismo ang McAllister Empire financially, kailangan ko lang 'yong mismong pangalan mo at palalabasin ko na isa ka sa mga major investor sa kumpanya para bumalik 'yong iba pang mga investor na umalis." Pagpapaliwanag ko habang pilit na binabalewala ang mga titig na ipinupukol n'ya sa 'kin. He slowly shook his head as his infamous smirk crept into his lip. "And what would I get in return, Ms. Heiress?" He asked. "Uhm 'y-yong... Handa akong ibigay sa'yo ang 10 percent ng McAllister Chains of Hotel." Kampanteng sagot ko sa pag-aakalang mapapayag na s'ya, kasi hindi naman na s'ya lugi sa deal na 'yon. Wala naman akong ibang hinihingi sa kanya 'yong pangalan n'ya lang. "10 percent? If I'm just an ordinary businessman, I would probably take your offer and agree with this deal, unfortunately I am not, I can easily get the 50 percent share of your hotels if I would want too, sweetheart." And with that my hope starts to fade, ano pa ba ang dapat kong gawin? "Wala na bang iba? Something that only you can offer." He utter as he put a slice of strawberry in his lips, nasabi ko na bang nakaka-akit ang punyetang labi n'ya? And for a couple of minute I lost my sanity as I stand up from my seat and walks toward him to kiss his lips, without any inhibitions or thought on what would probably will happen next. Nang maramdaman kong hindi s'ya tumutugon sa halik na ibinibigay ko'y unti-unti ng lumuwag ang pagkakawak ko sa kwelyo n'ya, but just when I was about to let go of this kiss, he suddenly pull me closer. Holding my waist possessively, napaupo ako sa kandungan n'ya at nang magsimula ng gumalaw ang labi n'ya para sa isang halik, isang bagay lang ang naramdaman ko at 'yon ay ang pagkahiya. Ramdam na ramdam ko sa mga oras na'to ang depinisyon ng pakikipaghalikan ng isang Klau Villera at talaga namang walang binatbat 'yong ginawa ko kanina kahit na pakiramdam ko'y ang galing-galing na nang pagkakahalik ko sa kanya, punyetang nilalang. Mariin akong napakagat sa 'king labi at napahawak sa balikat n'ya nang maramdaman ko ang labi n'ya sa 'king leeg at ang isa n'ya namang kamay ay humahaplos na sa 'king binti papunta sa 'king pang-upo. "Ohh." I moaned sensually. Ngunit ganoon na lamang ang pagkapahiya ko ng tumunog ang telepono n'ya, pakiramdam ko'y natauhan ako at hindi na nagawa pang makatingin sa kanya ng diretso nang sagutin n'ya ang tawag. "Caellum." Seryosong sambit n'ya mula sa kabilang linya, ang seryoso n'yang ekspresyon ay mas lalo pang naging seryoso habang pinakikinggan n'ya ang sinasabi ng kausap. And when the call ended he turn to look at me, and leave without saying a thing. Putangina?! Ano 'yon? Pagkatapos nang nangyari ay iiwan n'ya lang ako? Gago, ano 'yon?!