Arcane Students

Chapter 3

Chapter 3: The Student Witch [1]

Cassandra Darington was always looked down by everyone ever since childhood, even her parents. Iba sya sa ibang mga bata. She could read the clouds at 7, at alam nya kung uulan, babagyo. Akala ng iba na sobrang kakaiba nya, kung sa 1600's pa man baka sinunog na sya. At dahil rin dun kailangan nyang lumaki na walang ni isang kaibigan.

"Oops! Natapon ko ang coffee sa uniform mo. Anong gagawin mo? Kulamin ako?" Ang buong grupo ay agad nag tawanan. Tinignan ni Cassandra ang mantsa sa uniform nya.

Magagalit na naman si Mama nito.

"Why aren't you answering you hobo!" Naramdaman nya ang sapak sa mukha nya. Nalassahan nya agad ang lasa ng dugo nya. Tawa ang narinig nya habang tumatakbo sya palabas sa canteen. Sa sobrang hiya na naramdaman nya, gusto nya nalang umiyak.

But not a single tear left her eyes as she ran and hid behind the building.

Ano bang ginagaw ko at bakit ganun ang trato nila sa akin? My Grandma told me that i shouldn't use my witchcraft to hurt someone.

Tumingala sya. Uulan mamaya - isip nya bago pinahid ang palda nya. Napalingon sya sa gilid ng mapansin na may paparating na tao. Nalukot ang palda nya dahil sa hawak nya, takot na baka saktan sya. Pinikit nya ang mata nya. Pero wala syang naramdaman. Binuksan nya ang mata nya at nakita ang isang babaeng may sigarilyo sa bibig.

"Ginawa ka talaga nilang katatawanan." Seryoso ang mga mata nya habang nakatingin kay Cassandra. It was the first time someone spoke to her with no bad and evil intent.

"May lighter ka?" Cassandra panicked but picked out a piece of paper on her pocket. Agad naman nalukot ang kilay nito thinking: Ano naman ang gagawin nya nyan?'

Cassandra whispered on the paper on her palm. Mga salita na hindi maintindihan ng babaeng nasa harap nya. Bigla nalang itong sumiglab ng apoy.

"What the..." Inilapit ito ni Cassandra sa sigarilyo.

"Hindi naman ako magiging unggoy nito no?" Yumuko sya para lumapit ang sigarilyo. She looked up to Cassandra after. Cassandra's face was painted with red. Sobrang ganda nya. Napatawa rin sya at umiling pero huminto agad ng mapansin na ito ang unang beses na napatawa sya ng ibang tao.

"Sugoi!" Hindi naintindihan ni Cassandra ang sinabi nito pero tumawa nalang sya.

"You're very awesome Majo!" Majo? A name?Tinawag nya akong Majo? Is that a nickname?

Cassandra felt happiness. Kahit na hindi nya ito naintindihan, nasasayahan sya na may gumawa ng nickname para sa kanya. Lumingon sya sa babaeng ngayon ay humihithit.

"I-I'm Cassandra." Nahihiya syang nag bigay ng kamay. Hoping for a shakehand.

"I'm Uzumaki." She took her hand. Cassandra felt the coldness of her hand but felt the warmth on her heart. Suddenly a memory that isn't hers flashed on her mind. Kita nya ang umiiyak at duguang mukha ni Uzumaki. Isang butil ng pawis ang nabuo sa ulo nya.

Ano yun? Anong mangyayari sakanya?

Cassandra for the first time felt worried for someone who isn't her family.

"Im still sharpening my sword, After it im gonna protect you. So be strong as for now." Tumalikod si Uzumaki at hinulog ang sigarilyo at tinapakan iyon. Naglakad na ito palayo sa kanya.

After seeing Uzumaki's future, she got scared on what will happen soon. A tragedy will happen.

[ Clairvoyant - a person who claims to have a supernatural ability to perceive events in the future or beyond normal sensory contact. ]

___ACT 2___

Ilang weeks na ang lumipas nang makita ni Cassandra si Uzumaki. Dahil rin sa laki ng school. She never saw Uzumaki again. She was like a ghost. Kahit na multo sya, masaya parin si Cassandra na malamang kahit isang multo gusto syang maging kaibigan.

A ghost friend sounds nice - she thought while scribbling on her notes.

"Grade-7 Sampaguita will be the one leading the ceremony on monday."

While Cassandra is busy doodling on her notebook, hindi nya napansin ang nakakademonyong tingin sa kanya ng mga classmate nya.

The bell finally rung at natatawang tumayo ang mga kaklase nya. Narinig nya ito pero wala naman syang pake habang humuhuni ng kantang Wonder of U. Naramdaman din nya ang gutom kaya tumayo na sya and started to pack her things.

I might eat at the bathroom again - Cassandra

Habang pinapake ang mga gamit nya tatlong kaklase ang tumayo sa harapan nya. It caught her attention at tinignan sila.

"Hey Cassandra." A girl with golden locks crossed her arms and raised her eyebrows with an evil smirk on her lips.

"Y-Yes?"

"Kailangan mong mag handa for the ceremony on monday." Sa isang iglap ang kasayahan na naramdaman nya kanina ay nawala. The three of them laughed as they saw her reaction. The girl with a ribbon on her haid kicked her chair.

"You better get ready, little dark age." Nagtatawanan silang tatlo habang naglalakad palayo. Napaupo sya. Biglang sumakit ang dibdib nya at nag iinit ang sulok ng mga mata. Just by imagining her self infront of so many people make her want to die. She doesn't want to feel humilated anymore, she just want to dissapeard. Contemplating her life on her chair, debating if dapat magpapakamatay nalang sya.

Somebody help!