อ้อนรักคุณแม่ลูกอ่อน EP.1 บังเอิญ(ตั้งใจ)
หลายปีก่อน
"จะเสียดายผู้ชายห่วย ห่วย อย่างเธอไปทำไม " ใครก็ได้พาอีนี่ไปเก็บที ฉันกรอกตามองบน มองแรง มองแล้วมองอีก อีนิ่มมันก็ไม่ละง้อยหรือว่ารู้สึกเกรงใจอะไรฉันเลยแม้แต่นิดเดียว อนาคตพยาบาลอย่างมันต้องพาผู้ป่วยจิตเสื่อมแน่ๆ พวกเราสองสาม สี่ ห้า นับไม่ถ้วนว่ะ มากินเลี้ยงฉลองเรียนจบหลักสูตรพยาบาลปีศาจที่ผับแห่งหนึ่ง ตอนแรกก็ร้านอาหารธรรมดากินข้าวชิลล์ๆ ไปๆมาๆเริ่มติดลมหาที่ต่อ สุดท้ายก็มาที่นี่ ที่ฉันต้องมาก็เพราะมาดูผู้หญิงเมาแล้วรั่วอย่างนังนิ่มนี่ไง ถูกผู้ชายทิ้งในวันที่ตัวเองเรียนจบ สวยงามมากค่ะ ไม่มีอะไรน่ายินดีมากกว่านี้แล้วจริงๆ
"กิ่งโว้ยยยย ไปฉี่แป๊บ " ฉันโบกมือไล่มันให้รีบไป จากนั้นก็ยกแอลกอฮอล์ในแก้วขึ้นจิบเล็กน้อยพอเป็นพิธี หลังจากนี้คงไม่มีโอกาสมานั่งสถานที่แบบนี้อีกแล้วเพราะฉันต้องเริ่มงานการเป็นพยาบาลในโรงพยาบาลตั้งแต่อาทิตย์หน้าเป็นต้นไป สวัสดีชีวิตมีเวร
"ขอชนแก้วด้วยได้มั้ยครับ " ตามมารยาทก็แล้วกัน ชนก็ชน ผู้ชายแปลกหน้าแถมยังหล่อระเบิด แต่ก็ใช่ว่าจะน่าไว้ใจ ชนแล้วก็กลับไปสิยืนยิ้มอยู่นั่นแหละ ไม่นานเพื่อนรักของฉันก็กลับมาในสภาพที่แบบว่า เละ !!
"นิ่มไปทำไรมาอ่ะ " นี่มึงไปฉี่หรือว่าไปนั่งรถไฟที่อินเดียมาวะ ฉันรีบเข้าไปประคองร่างเพื่อนสนิททันที มันร้องไห้ด้วยอ่ะ
"มึงงงงงง กู " ไม่รู้เรื่องแน่ๆ ยานแถมยังเมาไม่รู้เรื่องแบบนี้ ฉันตัดสินใจลากมันออกมาคุยข้างนอกเพราะข้างในเสียงดังเกิน
ว่ามา!!!
"ยังไง ไปฟัดกับใครมา " ฉันพานิ่มออกมาด้านหน้าผับ มันก้มหน้าร้องไห้ทันที อะไรของมันอีกวะ!!! ถ้ายังไม่พูดกูจะพากลับแล้วนะ อับอายชาวบ้านเขาหมด
"ฮึก กูเจอแฟนเก่ากู "
"คนไหน?? "
"คนที่เพิ่งเลิกไปอ่ะ มากับชะนีอื่น นมใหญ่ ขาว สวย ดัดฟัน ผิดกับกู เพิ่งบอกเลิกกูเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา แม่งก็ควงคนใหม่แล้ว ฮื่ออออ " ฉันเลิ่กลั่กทำอะไรไม่ถูก ปกติมันก็ไม่เฮิร์ทขนาดนี้นี่หว่า
"มึงสวยนิ่ม อีกหน่อยมึงต้องหาได้ดีกว่า" ปลอบค่ะปลอบ ไม่กล้าเข้าไปกอดเท่าไหร่เพราะตัวมึงเหม็นเหล้ามาก ไม่รู้อะไรผสมกับอะไรบ้าง ลูบหัวไปก่อนก็แล้วกัน
"แต่กูรักคนนี้ " จบ!! รักทุกคน พูดแบบนี้ตลอด
"แต่เขาไม่ได้รักมึงแล้ว มึงควรรู้เอาไว้ซะ "
"กิ่งงงงง แต่คนนี้กูรักจริงๆ " เฮ้อ เอาไงกับมันดีล่ะ ควรส่งมันกลับบ้านดีกว่า ไม่อย่างนั้นมันคงพร่ำเพ้อไม่หยุดแน่ๆ
"เออๆ ไปกลับบ้านได้แล้ว " ดึกป่านนี้แล้วจะมีแท็กซี่มั้ยเนี่ย รถก็ไม่ได้ขับมาเพราะแม่ไม่ยอมให้ขับ แม่กลัวฉันเมาเป็นห่วงกลัวลูกสาวเอาชีวิตไม่รอดกลับถึงบ้าน
"ฮึก ฮื่อออ "
"อ้าวกิ่ง ทำไมออกมาล่ะ จะกลับแล้วหรอ" เจอบอสพอดีเลย เพื่อนที่รู้จักแล้วก็สนิทมากอีกคน เป็นผู้ชายร้ายๆแต่น่ารักไว้ใจได้ที่สุด
"จะไปส่งอีตัวเนี๊ย เมาแล้วเลอะเทอะ รอแท็กซี่อยู่ "
"กลับกับบอสก็ได้นะ บอสกำลังจะกลับพอดี หอเพื่อนกิ่งอยู่แถวไหนอ่ะ "
"เดี๋ยวบอกทาง มาช่วยแบกมันหน่อยสิ มันหลับไปแล้ว " บอสมาช่วยอุ้มอีนิ่มคนเมาขึ้นมาบนรถ ส่วนฉันก็กระโดดตามเข้ามา รถบอสสะอาดจังแถมยังห๊อมหอม ผิดกับรถตัวเอง โคตรรก ผู้หญิงสกปรกแห่งปียกให้อีกิ่งไปเลยค่ะ
ครืดดดด ครืดดดดด
พอนั่งมาสักพักโทรศัพท์นิ่มก็สั่น ฉันก็เลยควานหาในกระเป๋าสะพายใบเล็กของมัน
เบอร์ตัวเอง!!!
รีบคลำหาโทรศัพท์ตัวเองใหญ่เลยค่ะ ไม่มี ไม่มี ซวยแล้ว ทำโทรศัพท์หาย ทำไงดี จะให้บอสวนรถกลับไปก็เกรงใจเพราะมาได้ครึ่งทางแล้ว
"ฮัลโหล "
"เพื่อนคุณกิ่งหรือเปล่าครับ พอดีผมเจอโทรศัพท์คุณกิ่งตกอยู่ที่ผับ TXX " รู้จักชื่อกูเข้าไปอีก เออ อีนิ่มมันมีเบอร์ฉันอ่ะเนอะ แล้วอะไรยังไงวะเนี่ย ฉันเป็นพวกนิสัยเสียไม่ชอบตั้งพาสเวิร์ดล๊อกเครื่องเพราะ ขี้เกียจ ป่านนี้คงเปิดรูปชุดว่ายน้ำฉันดูไปแล้วมั้ง เสียงผู้ชายด้วยแค่ฟังก็รู้ว่าต้องหล่อ ให้อภัย เอิ่มมมม
"ใช่ค่ะ ขอโทษนะคะ ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนหรอคะ กิ่งจะได้แวะเข้าไปเอา ยังอยู่ที่ผับอยู่หรือเปล่า " เหมือนบอสจะได้ยินค่อยๆชะลอความเร็วแล้วเลี้ยวจอดข้างทาง
"คุณกิ่งอยู่ที่ไหนคับ พอดีผมกำลังจะขับรถออกจากผับพอดี "
"กิ่งอยู่ เอ่อ ร้าน RTT ค่ะ " นั่งรออยู่แถวนี้ก็ได้ บังเอิญเหลือบไปเห็นร้านกาแฟเปิด24ชั่วโมงพอดี
"ได้ครับ ทางกลับบ้านผมพอดี"
"ค่ะ ขอบคุณนะคะ "
ฉันกดวางสายก่อนที่จะเปิดประตูรถลงไปข้างล่าง
"บอสไปส่งนิ่มให้หน่อยดิ คอนโค MI อ่ะ คีย์การ์ดอยู่ในกระเป๋า เดี๋ยวกิ่งรีบตามไป"
"รอเป็นเพื่อนได้ "
"อีนิ่มมันจะอ้วกเลอะรถบอสเอานะ ไปเหอะ แป๊บเดียวเดี๋ยวกิ่งตามไป"
"เอางั้นก็ได้ " ฉันเชื่อใจบอสให้ไปส่งนิ่ม บอสคงไม่กล้ากระทำชำเราซากประวัติศาสตร์โบราณสถานอย่างนิ่มหรอก
20 นาทีต่อมา
ครืดดดดด ครืดดดด
ฉันหยิบโทรศัพท์นิ่มติดมาด้วย มาถึงแล้วแน่เลย
ตี๊ด
"ยืนอยู่หน้าร้านค่ะ "
สักพักก็มีแสงไฟจากรถสปอร์ตส่องมาที่ฉัน เจ้าของรถลดกระจกลงก่อนที่จะชะโงกหน้ามาให้ฉันเห็น
"กิ่ง "
"เฮ้ย เทมส์ "
"ขี้ลืม ขึ้นรถมาเลยไปกินข้าวกัน ไม่อย่างนั้นไม่คืนโทรศัพท์ "
"เฮ้อออ นึกว่าใคร " ฉันยิมขึ้นรถไปกับเทมส์ เพื่อนรุ่นเดียวกันตอนอยู่มอปลาย เรียนด้วยกันมาตั้งแต่มอหนึ่งจนถึงมอหก
ลืมอีนิ่มไปเลยค่ะ!!
---------------------------