SA katahimikan ng gabi, magkayakap na nakaupo sa dalampasigan sina Hanna at Kenneth. Tahimik nilang pinagmamasdan ang bawat hampas ng alon.
"Baby.."
Napatingala si Hanna. Nakatitig naman ito sa mukha niya. Bale, nasa unahan siya nakaupo at korner siya ng mga bisig nito.
"Gusto mo bang sumama sa akin?"
"Saan?"
Hinaplos nito ang pisngi niya. Pakiramdam ni Hanna, napakaganda niya sa paraan nang titig nito.
"Sa hacienda."
Ganoon na lang ang pagkabog ng dibdib ni Hanna. Hindi rin niya naitago ang pagkagulat na lumarawan sa mukha niya.
Ibig sabihin, natatandaan nito ang hacienda ng Lolo Dante nito? Pero bakit, hindi siya nito natatandaan?!
"Bakit parang gulat na gulat ka? Hindi mo ba inaasahang may sariling hacienda ang pamilya ko?" nakangiting bigkas pa nito sa kanya.
Sandaling na
