Undercover Cinderella

CHAPTER 10

I woke up the next morning with my phone beside me. Nang subukan ko 'yon paandarin ay hindi na siya bumubukas. I tried plugging the charger but in no use either.

It finally gave up.

Tapos sa susunod na araw pa yung sahod ko.

Tumayo ako mula sa kama at ginawa ang morning routine ko. Nagsaing ako ng kanin, naghanda ng mga susuotin ko para ngayong umaga dahil pupunta ako sa headquarters. When everything is ready, I took a quick bath. Pagkatapos ay pinatuyo ang sarili, nilukot ang buhok sa isang dry na tuwalya at bumalik sa kusina para patayin ang naluto ko nang kanin sa rice cooker.

"Wala pala akong ulam," I mumble to myself.

Saing saing pa ako, e wala naman pala akong stock simula kahapon kasi inuna ko si Gotti. Buhay nga naman, nagmumukha akong tanga dito. Lilipat lipat ng bagong titirhan pero walang stock.

"Putek ba't kasi ang layo pa ng sweldo." Sumimangot ako at umupo. Napasinghot nalang ako.

Geez, feeling ko tuloy ang hirap na ng buhay ko ngayon. Sana pala bago man lang ako lumayas, siningil ko muna yung impaktang stepmother ko dahil sa loob ng bente kuwatro kong paglilingkod sa kanila. Imagine how much money I would have if hindi lang ako pumayag na magtrabaho sa kanila in exchange for my free food, free shelter, free education (well, hindi ako nakapagtapos ng college dahil kinuha ako ng ACEA) under the roof of my own house.

Huh, how ironic.

Mangungutang muna kaya ako sa tindahan na nasa ibaba lang ng apartment ko?

Ay h'wag, magmumukha akong kasing kapal ng Encyclopedia ang mukha ko. Kakalipat ko lang kahapon tapos bigla akong uutang.

"Syet..."

*:･ﾟ✧*:･ﾟ✧ ♕ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧*:･ﾟ✧*:･ﾟ✧ ♕ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧*:･ﾟ✧*:･ﾟ✧ ♕ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧*:･ﾟ✧*:･ﾟ✧ ♕ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧

Sa gitna ng pagtatalo ko sa sarili ko kanina sa apartment, pumunta ako sa headquarters na may dalang baonan ng kanin dahil kay Mandy o Mustafa muna ako uutang. Or wait, it will be the latter one, si Mustafa. Single 'yon, e. Walang pinapakain na pamilya.

"Mustafa." Kinalabit ko siya na siyang nadatnan kong humihikab sa sarili niyang lamesa. Dahil sa ginawa ko ay bigla siyang nagulat at napahiyaw pa. Oa naman nito.

"Ano?"

"Pahiram."

"Ng ano?"

"One thousand."

"One thousand na ano?"

"Pesos."

"Para ano?"

Napairap ako.

"Pahiram one thousand pesos. Babayaran kita sa sweldo, malapit na din naman."

Hindi niya ako sinagot. Ni hindi nga siya gumalaw at tanging ginawa niya lang ay ang titigan ako sa mga mata ko at natulala na para bang lumulutang ang isip niya sa kung saan.

Insert, lumulutang na naman ang isip ko~

"Hoy," I snapped him out from his inner rants--probably. "Please."

This time, sumimangot na ako sa kaniya para pagbigyan ako.

"Sabihin mo muna pogi--"

"Pogi si Mustafa!" Hindi ko na siya pinatapos magsalita at sumigaw na ako nang malakas, dahilan para mapatingin sa 'min ang iba naming katrabaho.

Ganyan 'yang si Mustafa, e. Need mo pa ng sobra sobrang suyo para pagbigyan ka. Mas daig pa sa mag-jowa yung demand. But mostly, he's super lutang.

"Oh, heto. Kikitilin ko buhay mo pag sa araw ng sahod igo ghost mo 'ko." He handed me a one full bill of one thousand pesos and waved me off.

Nakangiti ko itong chineck kung peke o hindi 'to.

"Aray, ha. Grabe ka naman makapag check sa bill. Totoong pera 'yan. 'Di ako nagdadala ng play money. Bawiin ko 'yan sa 'yo, e."

Bago pa man niya makuha ulit ang bill ay masaya akong umalis sa harapan niya at sumigaw ng, "Salamat, poging Mustafa!"

*:･ﾟ✧*:･ﾟ✧ ♕ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧*:･ﾟ✧*:･ﾟ✧ ♕ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧*:･ﾟ✧*:･ﾟ✧ ♕ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧*:･ﾟ✧*:･ﾟ✧ ♕ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧

It was past noon when all of us: the zodiac agents; sat in the meeting room. Nakahalukipkip lang ako sa pinakadulo ng lamesa habang ginagalaw ang sariling upuan. So bahagya akong sumusuwing habang nakikinig sa meeting na pinangungunahan ni, of course, no other than Erik or also known as our agent Capricorn.

The usual, nagdiscuss lang sila tungkol sa update ni Gambino. It's like everybody in this room is obssesed with Gambino.

Well, how about you?

Pinilig ko kaagad ang ulo ko nang maalala ko yung nangyari sa 'ming dalawa. f**k, it was a mistake. I was drunk, but I did gave him consent. Pero nakakapanghinayang lang.

"Ella!"

Napakurap ako dahil sa malakas na boses ni Erik na dumagundong sa loob ng silid. Everyone looked at me. Para tuloy akong naging sentro ng meeting na 'to.

"P--Po?"

"Tsk, stop zoning out. Ang sabi ko, since ikaw yung nakatokang magtrabaho sa field, you are required to follow all certain orders and I want you to remember that, always."

"Yes boss," I answered.

"Plus, give me initial reports about how's your job with Gotti."

"Copy boss."

Natapos ang meeting na buong araw ay lutang ako.

My mind has been zoning in and out with Gotti, about what happened between me and Gambino, my financial crisis right now, and my whole damn f****d-up life.

"Gusto mong dagdagan ko yung utang mo? Bigyan kita five hundred."

Muling nagising ang diwa ko nang magsalita si Mustafa sa gilid ko. Kaming nalang pala dalawa ang naiwan sa meeting room dahil lahat sila ay nakalabas na. Naiwan tuloy kaming dalawa dito.

Tsaka ko naalala si Gotti. Tatawagan niya pala dapat ako this afternoon pero nasira na yung phone ko.

"May extra phone ka? Kahit keypad man lang?" awtomatik kong wika kay Mustafa.

"Meron sa desk ko. Nasira kasi last month yung android ko kaya bumili ako keypad para may magamit ako habang nagiipon para sa bagong cellphone. Hihiramin mo ba?"

I nodded. Sabay kaming lumabas ng meeting room at tumungo sa lamesa niya.

Kinalkal niya ang drawer niya at hindi siya nagtagal ay may binigay siya sa 'kin na keypad phone. Kabibili pa nga kasi mukhang bago pa siya at amoy bago.

"Thanks, Mustafa."