"Okay lang ako, Ma!" matinis kong sinabi sa kabilang linya.
Narinig ko ang pagsinghot niya. Kagagaling lang kasi nito sa matinding pag-iyak nang malamang ako itong tumatawag sa kaniya. Gusto ko nga rin sanang umiyak sa sobrang pagka-miss ko sa kanila ni Papa.
Gusto ko na silang makita at mayakap. Pinigilan ko lang ang sarili ko at baka mas lalo siyang mag-alala pa sa akin. I made sure na ayos lang ako, panatag naman na ang loob niya at ngayon ay tumatawa na.
Narito kami sa port kung saan nakadaong ang yate. Hinatid lang din namin si Leon. Nakaupo lang ako sa cockpit habang hinihintay na lang din namin na makabalik si Pedro mula sa kaniyang pamimili ng grocery.
At itong hawak kong cellphone ay siyang kabibili lang kanina ni Brayden para sa akin. Mabuti nga at kabisado ko ang number ni M
