Chapter 32

2508 Words

Hindi ko na muna inusisa si Brayden patungkol sa nangyari gaano man karami ang tanong na naglalaro sa utak ko. Oras din na magtanong ako ay sisiguraduhin kong wala siyang dahilan para hindi sumagot. Hindi na lang buhay niya ang nakataya rito, o ang buhay ni Pedro at ng mga tauhan niya— buhay ko rin. Kaya may karapatan akong malaman ang lahat, kahit sa maliliit na detalye ay kailangan kong malaman. Bago magdilim ay malaking yate ang dumaong sa dalampasigan. Isa-isa at sunud-sunod na bumaba ang mga kalalakihan. Kung maglakad pa ay akala mong nagmamartsa. Mayamaya lang nang huminto ang mga ito sa harapan namin ni Brayden. Nandito kami ngayon sa labas ng bahay, sa tapat lang ng pinto, inaabangan ang pagdating nila. Wala ng bagyo, pero sa ganap na alas singko ay medyo madilim na kaagad ang k

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD