KARDELEN
“Baban hep böyle soğuk mu?” diye sordu Selim telefonu kapattığımda. Babamın soğuk halini daha görmemişti bile. Benim yaşayacağımız yüzleşmeden ödüm kopuyordu ama Selim oldukça rahat görünüyordu. Bir de sanki hesaplaşması gereken kendisiymiş gibi ‘gelince konuşuruz,’ diyerek babamın ayarlarını daha çok bozuyordu.
“Daha ne gördün ki?” dedim sitem edercesine. Eski hali olsa değil babama ‘gelince görüşürüz,’ demek, telefon açmaya cesaret edemezdi. Babamın neler yapacağını bilmiyordu. Aslında ben de neler yapabileceğini bilmiyordum. Nasıl bir çözümle karşımıza çıkacaktı merak ediyordum.
Bizi çözüm olarak evlendirse desem, beni bu şekilde vermeyi asla kabullenemezdi. Urfa’ya geri götürür, Selim’i de uzaklaştırır desem, bu sefer laf olurdu.
Berdel yapmak istese, sanmıyordum ki Karah
