หมวยลี่เก็บโทรศัพท์เอาไว้ในกระเป๋ากางเกง พลางทอดสายตาผ่านกระจกใสเล็ก ๆ มองเข้าไปในห้องไอซียู เธอยืนสลับกับนั่งอยู่อย่างนั้นนานเกือบสามชั่วโมง ก่อนจะไปหาอะไรกินรองท้อง เพราะกลัวจะหมดเรี่ยวแรงไปก่อนที่แม่จะฟื้น
ระหว่างกินข้าว ร่างเล็กหยิบโทรศัพท์มาเปิดอ่านข้อความในแชตกลุ่ม เธอมัวแต่ยุ่งก็เลยไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาอ่าน ข้อความจึงได้ยาวเหยียด ส่วนใหญ่เป็นการถามไถ่เรื่องของเธอ
แชตกลุ่ม
ฝันหวาน: ไม่ต้องห่วงเรื่องงานที่มหาวิทยาลัยนะลี่ เดี๋ยวเก็บชีตสำคัญเอาไว้ให้
โมมายด์: โชคดีที่ใกล้จะหยุดยาวแล้ว แกอยู่ดูแลแม่ไปเลยนะ เรื่องงานกลุ่มเดี๋ยวพวกฉันจัดการเอง
ซาน: ถ้าไหวก็หาเวลาอ่านหนังสือสอบบ้างนะลี่ ป้าธิคงไม่สบายใจ ถ้ารู้ว่าลี่เอาแต่เฝ้าไม่ยอมอ่านหนังสือสอบ
หมวยลี่: อื้อ พี่จูนเอาหนังสือมาให้ลี่แล้ว
โทรศัพท์ถูกวางเอาไว้ข้างตัว จากนั้นหมวยลี่ก็รีบกินข้าว ความจริงเธอไม่ค่อยหิวเท่าไรนัก จึงกินได้ไ
