เช้าวันต่อมา
เพียงแค่ขยับตัวเล็กน้อย หมวยลี่ก็รู้สึกเหมือนร่างกายถูกตัดออกเป็นสองท่อน ความปวดร้าวแล่นพล่านไปทั่วสะโพกจากกิจกรรมเมื่อคืนที่เธอไม่ได้เต็มใจ
คราบน้ำยังเปรอะเปื้อนอยู่บนตัว เพราะทันทีที่กลับถึงห้อง เธอก็ทรุดตัวลงนอนบนเตียง หมดแรงจนแม้แต่จะลุกขึ้นไปอาบน้ำยังทำไม่ได้
ยิ่งเธอขัดขืนหรือไม่ยอมทำตามใจมากเท่าไร อารมณ์ของเขาก็ยิ่งปะทุรุนแรงราวกับจะลงโทษให้สาสม หมวยลี่ไม่เคยคิดเลย ว่าค่ายจะใจร้ายกับเธอได้มากขนาดนี้
ก๊อก ๆ เสียงเคาะห้องเรียกให้ใบหน้าสวยค่อย ๆ หันไปมอง ก่อนจะได้ยินเสียงของแม่ที่ดังลอดผ่านบานประตูเข้ามา
“ลี่ ลุกมาช่วยแม่ทำอาหารเช้าเร็วลูก วันนี้คุณท่านต้องรีบไปสนามบินแต่เช้า”
“… ค่ะแม่”
เธอพยายามประคองร่างลุกจากเตียง ขาสองข้างสั่นพั่บ ๆ จนแทบจะทรุด พอยืนได้แค่ไม่กี่วินาที ร่างก็เซจะล้มลง โชคยังดีที่มือคว้าขอบตู้เสื้อผ้าไว้ทัน ก่อนจะล้มฟุบลงไปกองกับพื้น
หลังอาบน
