Çağan bana ilk kez kalbini açtı.
Nedense yaşadığımız onca şeyin yanında bu sözcükler aklımın içinde öylece gezinip duruyor.
Bu dengesizliğin içinde ilk kez bir şeyler anlam kazanmış gibi hissediyorum. Çağan hayatıma girdiğinden beri dünyamı sarsıp duran onca duygu, ilk kez bu akşam yatışmış gibi…
Onun sırları olduğunu biliyorum. Bunu nasıl bildiğimden emin değilim ama aramızda daima bir duvar varmış gibi hissettim. Kendini kaybettiği anlar, ani öfke patlamaları, söylediğim çoğu sözü yanlış anlamaya bu denli meyilli oluşu beni ne kadar korkutursa korkutsun, o gözlerdeki bir şey devam etmem için bana güç verdi. Yine de en derininde bir karanlık ve korkunun izini hissedebiliyordum. Çağan’ı tanıdıkça bundan daha fazla emin oluyorum.
Benden bir şeyler saklıyor. Benden bir sürü şey saklıyor
