John

Sa loob Ng malaki at Nadilim na silid na ang tanging nag Silbing ilaw ay ang liwanag nang galing sa buwan na pumapasok sa bintana. Sa loob, maaninagan ang isang lalake na nakaupo sa sofa na nakatingin sa isang porselanang lalagyan Ng abo. Nakapatong sa isang patungan sa tapat Niya. Sa pagitan nila ay isang lamesang maliit. Mula sa mga Mata Ng lalakeng nakaupo, tahimik na pinag mamasdan Ito. Hanggang sa Tila parang lumabo Ito kasunod ang pag daloy Ng likido sa kanyang pisngi Mula sa gilid Ng kanyang mga Mata. Isinubo nito ang maliit na istro sa kanyang bibig na nakasuksuk sa isang Tila malaking pakete Ng juice. Mula sa likuran Niya, habang nakaupo siya tanaw ang porselanang lalagyan. Tinig ang Tila pag kaubos Ng laman Ng Tila isang malaking pack Ng juice. Tapos tapon nito sa maliit na basurahan sa kanyang tabi. Sa tulong Ng liwanag Ng galing sa bintana, bumungad Ng itsura Ng pakete. Isang lalagyan Ng dugo Mula sa blood bank. Ang lalake patulog parin sa pag tingin sa porselanang lalagyan hanggang mawala ang liwanag na nag mumula sa buwan. Binasag Ng isang ingay Ng kumukulog tubig na NASA takure loob Ng bahay. Isang lalake ang lumapit at iniangat Ito Mula sa kalan kasunod ay mapinihit ito dahilan Maya namatay ang appt Ng kalan. Kumuha Ito Ng Basi at sinalin ung mainit na tubig Mula sa kaninang nag iingay na takure. Sumukyap Ito sa orasan na nasabit sa itaas na bahagi Ng pader. Nakita Niya na nakaturo ang maliit na kamay Ng urasan sa 6 at ung malaki ay sa 2. Ibinalik Niya ang tingin sa basong may umuusok na tubig. At timipkahan Ng kape. At agad na nag tungo sa may pintuang babasagin. Hinila Niya pakanan para mag bukas. Isang malawak na dungawan na May bakal na nakaharang. Lumapit Ito hanggang maabit ang hanggang beywang na mistulang bakod na harang. Humigop Ito Ng kape at pinag masandan ang pasikat na araw sa ilalim Ng malawak na kabahayan na natatanaw Niya pababa Mula sa kanyang kinalalagayan. Napahinga Ito Ng malalim. Saka muling humigop Ng kape. Ilang sandali pa naramdaman Niya na ang pag hapdi Ng kanyang pisngi. Umuusok Ito dahil sa pag Tama Ng sinag Ng araw. Itinaas Niya ang kamay iniharap Niya ang palad Niya sa araw para matakpan ang kanyang mga Mata at malungkot Niya itong pinag mamasdan. Ilang San Dali pa ay nag lakad na Ito papasok bago pa tuluyang nasunog ang buo Niya katawan. Pag pasok Niya ay nag ring ang telepono. Napatigil Ito saglit pero binaliwala Niya Ito. Naglakad siya pauna pero na patigil siya Ng marinig ang recorded voice message. "Pa! Pede po bang mag Kita Tayo mamaya" Isa itong boses Ng lalake na nais makipag Kita sa nag iisang taong nakatira doon. Na ang ay halos nasa 25 yrs old pa lamang. sa isang restaurant, nag aantay ang isang matanda. nakaupo siya sa gilid sa tabi Ng salamin na pader. Mula sa kanyang likuran makikita ang pag higop nya Ng kape. ilang Sandali pa ay dumating na ang lalakeng may maputlang mukha. pinag masdan ang paligid na Tila may hinahanap. nang Makita na Niya ang matanda at agad nag lakad patungo Kung nasaan naka upon ang matanda. Sandali itong tumigil sa likuran Ng matanda at nag wika. "Andito na ako, Alex" pahigop pa Sana Ng kape ang matanda subalit natigilan Ito Ng marinig ang boses. tiningala Niya Ito at saka ngumiti. "masaya akong Makita Kang muli. Pa!" "anong dahilan at naisipan Mong makipag kuwentuhan sakin" wika Ng lalakeng may maputlang mukha nakaupo sa harap Ng matanda habang nakatingin sa labas Ng salaming pader. ang dalawang kamay nito ay naka cross sa kanyang dibdib. "Hindi ka po ba oorder, kahit kape manlamang pa!" wika Ng matanda. dahan-dahang pinihit Ng lalakeng maputla ang kanyang keef papunta sa dereksyon Kung nasaan ung matanda. "ilang beses ko bang sasabihin sayo na wag mo na akong tawagan sa ganyang paraan" mahina pero masungit na wika nito. "Sabi ko na di na dapat ako pumunta dito" dagdag nito at akmang tatayo. "sandali John" wika Ng matanda na katitig sa kape natigilan ang lalake. "kaunting oras na Lang ang ilalagi ko sa mundong Ito." wika Ng matanda tapos tiningala nya si John. "gusto ko Sana, bago ako mawala. Makita kitang muling humanap pamilya." dagdag nito. sandaling nanahimik si John. tapos malungkot na sinabi. "Alam mag ka iba ang buhay Ng mga Tao sa buhay Ng mga katulad ko. ayaw ko paulit ulit akong iiwanan Ng mga taong minamahal ko at mga taong tinuturing Kong pamilya" napansin Ng matanda ang lungkot sa nga Mata nito. pati narin ang pag daus-us Ng luha sa kanyang pisngi. ilang Sandali pa ay Hindi na napigilan Ng matanda ang pag lakad palayo ni John hanggang tuluyan na itong makalabas Ng restaurant.