บทนำ

1662 Words
ชั้นบนสุดของตึกสำนักงานใหญ่ของสายการบินคาร์เธอร์ สายการบินที่ได้รับการเสนอและจัดว่าเป็นสายการบินชั้นนำของโลก โดยการบริหารงานเจ้าของสายการบิน เฟอร์ดินาน คาร์เธอร์ นักธุรกิจหนุ่มรูปหล่อ ที่ตอนนี้กำลังตกเป็นกระแสอยู่ในโลกออนไลน์ ติดเทรนทวิตเตอร์ ผู้ชายที่ทรงอิทธิพลมากในทางธุรกิจ CEO หนุ่มหล่อขวัญใจสาว ๆ          ร่างสูงใหญ่ซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อสูทราคาแพงตัดกับสีผิวที่เข้มหลังจากกลับมาจากการพักผ่อนในมัลดีฟส์ ทำให้ผิวมีสีเข้มขึ้นกว่าปกติ เส้นผมสีดำมาพร้อมกับทรงผมที่ดูภูมิฐานรับกับใบหน้าที่หล่อเหลาได้รูป จมูกโด่ง คางมีเคราหนวดดูแล้วเซ็กซี่          บาสเตียนลูกน้องคนสนิทเดินตามหลังเจ้านายมาอย่างใกล้ชิด คอยระวังความปลอดภัยให้กับผู้เป็นนายสุดที่รัก สายตาของบาสเตียนได้หยุดมองหน้าปกนิตยสารแฟชั่นโดยภาพหน้าปกเป็นสาวสวย นักธุรกิจสาวกำลังเป็นที่จับตามองของประเทศไทย คุณ สายป่าน วัฒนจึงกิจ  บาสเตียนรีบเดินเข้าไปคว้าหยิบติดมือเพื่อจะได้เอาไปนั่งอ่านชื่นชมสมกับเป็น FC ตัวยง          เฟอร์ดินานตอนนี้มุ่งความสนใจเรื่องเปิดสายการบินโดยไม่มีเรื่องผู้หญิง เข้ามาเกี่ยวข้อง นับตั้งแต่ที่อกหักจากพิมอัปสร ตัวเขาก็หากิจกรรมอื่น ทำเพื่อให้ผ่อนคลายจากเรื่องงานมากขึ้น หันมาดูแลสุขภาพร่างกายของตัวเอง มันก็ทำให้ตัวเขาคิดถึงเรื่องราวความรักที่ไม่สมหวังได้บ้าง           “บาส! นายชอบดูนิตยสารผู้หญิงตั้งแต่เมื่อไหร่” เฟอร์ดินานมองเห็นลูกน้องคนสนิทถือนิตยสารติดมือมาแสดงว่ามันต้องมีอะไรดี แน่ๆ          “ปกติผมก็ไม่สนใจหรอกครับ พอดีหน้าปกนี้ทำให้ผมต้องหยิบมาคือผู้หญิงบนหน้าปกต่างหากล่ะครับ สวยเก่งมากๆ  ผมชอบผู้หญิงเก่ง เจ้านาย    สนใจอยากจะดูไหมว่าผู้หญิงที่ผมปลื้มเป็นแบบไหน” บาสเตียนเอ่ยด้วยน้ำเสียงชื่นชมคนบนหน้าปกนิตยสาร          ทันทีที่นิตยสารถูกวางลงบนโต๊ะทำงาน สายตาของเฟอร์ดินาก็เบิกกว้างผู้หญิงที่บาสเตียนแอบปลื้มคือผู้หญิงคนนี้ เขายอมรับว่ายังไม่ลืม ภาพความร้อนแรงในค่ำคืนนั้น มันยังวนเวียนอยู่ในความฝันของเขาเกือบทุกคืน เพราะผู้หญิงคนนี้ ทำให้เขาต้องหันไปออกกำลังกาย ทำงานคิดงานให้เยอะสมองจะได้อ่อนล้า เวลาที่กลับถึงห้องพักก็หลับไปเลยทันที          “นายชอบผู้หญิงคนนี้เหรอ บาส!”          บาสเตียนหยิบหนังสือนิตยสารที่ตัวเองวางไว้บนโต๊ะทำงานของเจ้านายขึ้นมา แล้วเอามาสวมกอด จ้องมองรูปบนหน้าปกด้วยสายตาลุ่มหลงชวนเคลิบเคลิ้ม ยามที่นึกถึงผู้หญิงอะไรช่างสวยบาดตาบาดใจแบบนี้          เฟอร์ดินานเห็นอาการของลูกน้องตัวเองเอาหนังสือนิตยสารแนบไปกับหน้าอก มันกำลังจะก้มลงไปจูบ เฟอร์ดินานก็รู้สึกเกิดอาการทนไม่ไหวจึงรีบคว้าหนังสือ ก่อนที่ริมฝีปากของมันจะแนบไปกับริมฝีปากบางถึงแม้จะเป็นแค่รูปภาพก็ตามเขารู้สึกไม่โอเคเลย “เอามานี่! นายต้องบ้าไปแล้วหลงอะไรกะแค่ปกหนังสือ”          บาสเตียนตกใจที่เจ้านายของตัวเองกำลังทำเรื่องลิดรอนสิทธิความเป็นส่วนตัวของเขามาก อะไรของเจ้านาย เขาชักเริ่มไม่เข้าใจ          “คุณเฟอร์ดินาน! เอานิตยสารของผมไปเก็บในลิ้นชักทำไม นั่นมันนิตยสารของผมนะครับ”          “ทำไม นายมองหน้าฉันแบบนั้น มีปัญหาอะไรกับฉัน ในเมื่อนิตยสารนี้มันอยู่ในที่ทำงานของฉัน มันก็ต้องตกเป็นสมบัติของบริษัท ไม่ใช่เป็นสมบัติส่วนตัวของนายแค่คนเดียว นายเป็นอะไรบาส นายไม่เคยแสดงอาการโมโหหรือไม่พอใจฉัน คนที่เป็นเจ้านาย กะอิแค่ฉันยึดหนังสือบ้าๆ เล่มนี้เอาไว้ มันทำให้นายรู้สึกไม่พอใจมากเลยหรือไง”          บาสเตียนฟังคำพูดของผู้เป็นนาย รู้สึกงงและความไม่พอใจมันไม่ได้ลดลงตามไปด้วย “อะไรของเจ้านายว๊ะ ปกติเจ้านายไม่ใช่คนหวงของนินาแล้วนี่อะไร ดูการยกเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้นมันช่างน่าสงสัย” “ใช่! ผมไม่พอใจที่เจ้านายยึดนิตยสารของผมเอาไว้แบบนั้น ปกติเจ้านายไม่เคยคิดสนใจหนังสือพวกนี้แล้วทำไมจู่ ๆ นึกจะมายึดนิตยสารผู้หญิงที่ผมปลื้มไปแบบนั้น” บาสเตียนหรี่ตามองจับสังเกตอาการของผู้เป็นนายด้วยความสงสัย หรือว่าเจ้านายเขา “เดี๋ยวนะครับ อย่าบอกว่าหึงผม ที่ผมสนใจผู้หญิงคนอื่น เดี๋ยวนะ! เดี๋ยวนะครับ ถึงผมจะสนิทกับเจ้านายมากขนาดไหน ความสัมพันธ์ที่ก้าวข้ามไปแบบนั้นผมไม่อินด้วยนะครับ ผมบอกเลย” เฟอร์ดินานฟังสิ่งที่ลูกน้องตัวเองพูด ตัวเขาแทบอยากจะลุกขึ้นไปเตะมันสักป๊าบ! เขาไม่รู้ว่ามัน ไปเอาความคิดนี้มาจากไหนว่า เขากำลังหึงมัน “หึงบ้านพ่อง! นายสิ ที่ฉันไม่ชอบไม่ปลื้มคือผู้หญิงที่อยู่บนปกนั่นต่างหากไม่ใช่หึงนาย ไป! ออกไปจากห้องได้แล้ว ส่วนหนังสือบ้านี้ ฉันจะยึดเอาไว้ก่อนเลิกงาน นายค่อยมาเอาคืนรำคาญทำตัวเป็นเด็กได้” บาสเตียนฟังเจ้านายพูดก็รู้สึกไม่พอใจ “อะไรว๊ะ! ทำเหมือนเขาเป็นเด็กนักเรียนที่โดนยึดหนังสือการ์ตูนจากครูประจำชั้นไปได้ บ้าไปแล้ว เจ้านายเขาต้องเพี้ยนแล้วแน่” “แล้วทำไม เจ้านายถึงต้องยึดเอาไว้ด้วย ผมอายุสามสิบกว่าแล้ว กว่าที่ผมจะเจอผู้หญิงตรงสเปกทุกอย่างแบบนี้มันไม่ง่ายเลยนะครับ เอาหนังสือนั้นคืนให้ผมเถอะ เดี๋ยวคุณสายป่านจะเจ็บและอึดอัดที่ต้องอยู่ในลิ้นชักแบบนั้น เอามาให้ผมเก็บเถอะนะครับ ผมสัญญาว่าผมจะไม่เอามันขึ้นมาดูตอนทำงานแน่นอน เอาคืนมาให้ผมเถอะนะครับ” เฟอร์ดินานเห็นอาการของคนเพ้อตรงหน้ารู้สึกไม่พอใจบาสเตียนที่ปลื้มคนในรูป หรือว่าเขาไม่พอใจคนที่อยู่บนหน้าปกถ่ายแบบเซ็กซี่กันแน่ ใส่เข้าไปได้ยังไงชุดว่ายน้ำ เขามองเห็นหน้าอกขาว กลมแน่น ใหญ่พอดีฝ่ามือของเขามาก “ไม่ต้องพูดมาก นายกลับออกไปทำงานได้แล้ว ไม่ต้องมาทำตัวเป็นเด็ก ฉันบอกเลิกงานก็คือเลิกงาน หัดเชื่อฟังคนเป็นเจ้านายบ้าง” เฟอร์ดินานทำน้ำเสียงเข้มดุ กอดอกมองคนที่ทำท่าฮึดฮัดไม่พอใจ นี่มันยังจะแอบมองลิ้นชักโต๊ะทำงานของเขาอีก พูดไม่ฟัง! “ก็ได้ครับ เจ้านายเก็บรักษามันเอาไว้ให้ดีด้วย ผมรักและหวงมันมาก” บาสเตียนรู้สึกขัดใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ รอให้เลิกงานก่อนเถอะ “ผมจะเอาหนังสือกลับไปไว้ที่ห้องของเราสองคนนะครับคุณสายป่าน” เขาจะไม่ให้เจ้านายทำแบบนี้กับเขาอีก “เดี๋ยว! นายอย่าพึ่งไป ฉันยังมีอีกเรื่องที่จะบอกให้นายจำเอาไว้อีกอย่างพร้อมกับเมมโมรี่เข้าไปในสมองของนายด้วยนะบาสว่า นายจะรักจะชอบผู้หญิงคนไหนฉันไม่ว่าแต่นายจะชอบผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เด็ดขาดเข้าใจไหม” เฟอร์ดินานพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังมาก          “ทำไม เจ้านายต้องห้าม ผมขอทราบเหตุผลก่อนว่าทำไมผมถึงชอบ     คุณสายป่านไม่ได้ แต่ถ้าเจ้านายไม่มีเหตุผล ผมก็ไม่จำเป็นต้องเมมโมรี่มันเอาไว้ เพราะความรักมันห้ามหรือบังคับกันไม่ได้ เจ้านายคงจะรู้ดีข้อนี้”          คำยอกย้อนของบาสเตียน มันย้อนถามกลับมาที่เขา จะให้เขาบอกมันไปว่ายังไง ผู้หญิงคนนี้เคยตกเป็นของเขาแล้วหรือไง เขาไม่มีทางให้ลูกน้องตัวเองมาสวมรอยทับเขาแน่ ๆ          “นายกำลังมีปัญหามากรู้ตัวหรือเปล่า ตั้งแต่รู้จักผู้หญิงคนนี้ ฉันจะบอกให้ฟังว่าผู้หญิงคนนี้ร้ายมาก นายไม่มีทางรับมือกับผู้หญิงแบบนี้ได้เข้าใจไหม     พอและหยุดได้แล้ว ฉันเสียเวลามากกับเรื่องไม่เป็นเรื่องของนาย”          คำพูดของเฟอร์ดินานสร้างความไม่พอใจให้กับบาสเตียนมาก ที่เจ้านายสุดที่รักกีดขว้างเส้นทางความรักของเขาแบบนี้ “ผมว่าสิ่งที่เจ้านายพูดออกมามันเกินไป ถือว่าผมไม่เคยได้ยินมันก็แล้วกัน การที่เจ้านายไปฟัง รับรู้เรื่องราวไม่จริงของคุณสายป่านมาจากไหน ผมก็ไม่รู้แล้วมาบอกว่า เป็นคนไม่ดี เป็นคนร้ายกาจ ผมว่าเจ้านายไม่แฟร์เอามาก ๆ ผมไม่คิดเลยจริงๆ ว่า จ้านายจะเป็นคนที่มีจิตใจคับแคบแบบนี้ ส่วนหนังสือเล่มนั้นผมไม่เอาคืนก็ได้ ผมจะไปหาซื้อใหม่เอง”          บาสเตียนพูดเสร็จก็สะบัดหน้าออกไปจากห้องทำงานทันที สร้างความไม่พอใจให้กับเฟอร์ดินานเป็นอย่าง และที่สำคัญเมื่อครู่ บาสเตียนมันบอกว่าจะไปซื้อเล่มใหม่เหรอ เฟอร์ดินานรีบเปิดลิ้นชัก ก้มมองดูหน้าปกว่า เป็นของนิตยสารเจ้าไหนเขาจะได้จัดการมันได้ถูก คิดแล้วมันน่าโมโหจริง เขาอุตส่าห์ไม่สนใจยังจะตามมา ทำให้เขาหงุดหงิดใจแต่เช้า เฟอร์ดินานมองรูปภาพบนหน้าปกเหมือนคนที่อยู่บนปกมีชีวิตอยู่ตรงหน้า เพียงแค่เห็นรูปภาพร่างกายของเขาก็ร้อนวูบวาบ ยิ่งส่วนล่างมันกลับผงาดขึ้นมาทันที
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD