Chapter 42

1836 Words

Dahan-dahan akong nagmulat at agad akong nasilaw sa sikat ng araw na tumatagos sa glass wall. Awtomatikong hinanap ng mga mata ko si Lance sa tabi ko pero wala na ito. Babangon sana ako pero napadaing ako sa kirot na gumuhit sa pagitan ng mga hita ko. Noon ko biglang naalala ang mga nangyari kagabi. Sinilip ko ang sarili, wala pa rin akong kahit na anong saplot maliban sa comforter na nakabalot sa akin. Buong puso kong binigay ang sarili sa lalaking pinakamamahal ko. Wala akong naramdaman kahit kaunting pagsisisi bagkos ay masaya ako. Kailan man hindi ko makakalimutan ang unang beses na may nangyari sa amin. Hindi ko rin malilimutan kung paano siya naging maingat at naramdaman ko ang pagmamahal niya sa bawat halik at haplos sa balat ko. Wala yata siyang pinalampas na parte ko na hindi ni

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD