Hindi na ako nagulat nang bumukas ang pinto pagkaraan ng ilang minuto. Of course, my grandparents will give Kuya Damon the key to my room. Hindi man lang nila iginalang ang gusto ko na ayaw ko munang makipag-usap sa kanya. Wala man lang isa sa kanila na ang nakaisip na kaya ako nag-lock ng pinto at dahil ayaw kong makausap isa man sa kanila.
Naupo si Kuya sa gilid ng kama ko at ramdam kong pinagmamasdan niya ako. Ilang minuto ang pinalagpas niya bago siya nagsalita.
"Alam kong nasaktan talaga kita kanina, Julian. That's not my intention, maniwala ka sa akin. Siguro, hindi ko lang nakontrol ang paninita ko sa'yo bilang Kuya mo. Hindi ko lang napili ang mga salitang nasambit ko at ang tono ng pananalita ko. And for that, I'm really, really sorry."
Nang manatili akong tahimik, nagpatuloy
