ริวอุ้มน้ำหวานเดินตรงมายังห้องนอนใหม่หลังจากห้องเดิมถูกทิ้งไว้ในสภาพเละเทะจากเหตุการณ์ก่อนหน้า และต้องรอให้คนมาจัดการให้เรียบร้อยอีกครั้ง
เมื่อมาถึงห้องใหม่ น้ำหวานที่ถูกอุ้มอยู่เริ่มดิ้นพล่านในอ้อมแขนของริว ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
"ปล่อยฉันลงได้แล้ว ฉันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย!" น้ำหวานมองริวพร้อมชักสีหน้าใส่
ริวยิ้มบาง พลางตอบกลับด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ที่เต็มไปด้วยความยียวน
"แต่เมื่อกี้เธออ้อนฉันให้อุ้มไม่ใช่หรอ" พูดจบริวก้มหน้าเข้าหาน้ำหวานจนหน้าผากทั้งสองชนกัน น้ำหวานหน้าแดงด้วยความโกรธ
"ไม่ปล่อยใช่ไหม!" เอ่ยจบน้ำหวานดิ้นสุดแรงจนริวต้องยอมปล่อยตัวเธอลง
ทันทีที่เท้าสัมผัสพื้น น้ำหวานยักคิ้วให้ริวเหมือนผู้ชนะ ก่อนจะหมุนตัวเดินตรงไปยังประตูห้องน้ำทันที เพราะตอนนี้กลิ่นอาหารบนตัวเธอทำให้เธอรู้สึกไม่สบายตัว
เมื่อเดินมาถึงหน้าห้องน้ำ น้ำหวานหันหลังกลับมามองริวที่เดินตามหลังมา
