ไอด้ามาถึงบ้านพักก็เกือบจะเย็นแล้ว หญิงสาวสะดุดตาเข้ากับรถยนต์กระบะสี่ประตูสีน้ำเงินเข้มนั้น มันจอดอยู่หน้าบ้านหล่อน และมันดูคุ้นๆ อยู่
"รถใครนะ คุ้นๆ จัง" หล่อนเปรยออกมาเบาๆ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก หญิงสาวเดินเข้าบ้านจากทางด้านหลัง อีกตามเคย หล่อนไม่อยากวุ่นวายหากเป็นร่างบางก็ปะทะกนแขกของแม่เลี้ยงหล่อน
พลัก!!! "อุ๊ย ..." ในการที่หันรีหันขวางนั้น ทำให้ร่างบางของหล่อนปะทะกับอะไรบางอย่าง ร่างหล่อนจึงถลาจะล้มลงกับพื้น
"อื้ออ เสียงอุทานอย่างโล่งใจดังขึ้นจากร่างหนาที่ตอนนี้ก้นจ้ำเบ้าล้มลงกับพื้น โดยมีไอด้านั่งทับอยู่นั้น
"อุ๊ย พี่นเรนท์ " เสียงหวานอุทานอย่างดีใจและแปลกใจที่เห็นหน้า เพื่อนรุ่นพี่ที่หล่อนแอบปลื้มสมัยเด็กๆ ใบหน้าสวยเอ่อแดงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เมื่อหล่อนอยู่ใกล้พี่นเรนท์มากขนาดนี้เขินจัง
"อื้อ ก็พี่นะสิ เจ็บตรงไหนไหม" น้ำเสียงที่แสนอบอุ่นและนุ่มนวลนั้นมันทำให้ไอด้ารู้สึกปลอดภ
