Ömrüm boyunca beklemeyi de bekletilmeyi de sevmeyen biri olmuştum. Her buluşmaya zamanında gider ve zamanında gidemeyeceğim hiçbir buluşma için söz vermezdim. Ama bu kez gideceğim randevu hepsinden de özeldi benim için. Günlerdir bir türlü benimle vedalaşmayı kabul etmeyen ve babamı dahi karşısına alan Ayşegül, yine asık suratı ile karşılamıştı beni. Kendince babamın ondan en iyi arkadaşını çaldığını düşünüyordu. Oysa benden babamı, hayatımı ve de hayatımda ilk kez içime işleyen hisleri çalmıştı. Babamı asla affedemeyeceğimi biliyordum. Yiğit abimden sonra benim de bu hayata karşı olan inancımı yerle bir etmiş ve tamamen otoriter tarafının altında ezmişti. Bizi kendinden ne kadar uzaklaştırdığının farkında dahi değildi. Beni düşündüren bir diğer olay ise Yiğit abimin hiçbir şeyden haberi o
