En son ne zaman bir kız tarafından düşüncelerim esir alınmıştı hatırlamıyorum. Ama Urla'ya geldiğim andan itibaren bütün zamanlarım sanki onun tutsaklığı altında geçiyordu. Birbirimize karşı var olduğu asla inkar edilemeyen ama asla ve kat-a dillendirilemeyen çekim; sanki ikimizi de başı boş birer mayın gibi tehlikeli bir hale sokuyordu.
Benden yaklaşık bir iki dakika önce yola koyulan kızın arkasından, aracım gelir gelmez çıkmış ve onu yol üzerinde bir yerde yakalayacağımı ummuştum. Altındaki motor oldukça hızlıydı ama onun limitleri aşacak cesareti var mıydı bilmiyorum. İçimdeki ses "ondan her şey beklenir" dese de; Çiftlikten Urla istikametine giden yol hem dar hem de sürü hayvanlarının geçiş güzergahıydı. Bu sebeple mutlaka yavaş gideceğinden emindim. Onu yakalamam için maksimum bir
