16 yrs later.....
Dabney Masion
Quezon City Philippines
Heaven's POV
DZZZZZZTTT!!!!
DZZZZZZTTT!!!!
DZZZZZZTTT!!!!
Pinatay ko ng pabalang ang alarm ng aking alarm clock, and as I've check its 7 in the morning, naalala ko na kailangan ko palang maging maaga for today dahil its start of school year, at hate ko man na pumasok ngayon hindi pwede dahil no. 1 rule ni mommy, pumasok kahit di kailangan dahil ATTENDANCE IS A MUST!
Galing diba? Akala mo prof din ang mommy ko? So before pa ko tamarin at puntahan ni mom, ay bumangon na ako para maligo.
Kinuha ko na ang towel ko sa beside ng vanity area ng CR ko, at naghilamos muna. Tinitigan ko ang sarili ko at tinignan ang repleksyon ko sa salamin. Nahihiwagaan talaga ako bakit pinalagyan ng thin colored gold foil ang mata ko para matakpan ang original na kulay nito.
Yes, Im familiar on the color of my eyes, blue as a ocean and a red as blood. nabully rin kasi ako nung grade school dahil dito halos araw-araw no, actually buong buhay ko naka shades ako. Yes, dahil ayokong nabubully lalo at natatakot din kasi sila sa mga mata ko, kaya siguro nag decide si mom na ipaopera ako ni mommy para iwas na dn sa tukso at mga nambubully sakin. Naoperahan ako nung nangyari yung malalang pambubully sa akin noon, that time I was grade 6.
Napailing nalang ako pag naalala ko mga nambubully sa akin noon. "ttsss... "bulong ko.
Hinubad ko na ang aking pantulog at dumeretso na sa banyo. Ginawa na ang mga dapat kung gawin after I took a shower.
Kinuha ko na ang uniform ko na naiplantsa ni nana Nelya,it's a black long blazer with the logo of the school in it and white long sleaves blouse and neck tie. Si nana Nelya, sya na halos nagalaga sa akin simula pagkabata dahil super busy din si mommy sa mga negosyo namin, na soon ako ang magpapatuloy. Well, nagiisang anak eh. This year I am 3rd yr college and i took BS AD major Management para na din sa business namin. Kilalang company dito sa pilipinas ang negosyo namin, and its the Dubney Corp. na mga nagaangkat ng mga ibat ibang supplies for constraction. Halos lahat ng nes stublishments dito sa manila ay galing mismo sa company namin.
Don't get me wrong to my mom, pero super proud ako sa kanya, dahil napalaki nya ako ng ganito and i know mom is a very strong and independent woman. i just want to be like her.
About sa dad ko, ang sabi nya patay na daw. Because of an accident. Di na nya masyado kinukwento dahil nagiiba bigla ang mode nya and I understand why. Mahirap kayang mawalan ng mahal sa buhay. Kaya mahal na mahal ko si mommy and everything I will do to her to make her happy.
Bumaba na ako to take my breakfast, at nakita ko si mommy na nagbabasa ng news paper while drinking her coffee.
" good morning mom, " I gave her a sweet smile and gave he a pick on her cheeks.
" good morning my baby.. aga ah, " she said na para bang naninibago na maaga akong nagising
" mommy naman, syempre. First day of school remember? Attendance is a must?" I said.
" very good.. go on eat your breakfast, ihahatid na kita sa school mo. " she said.
After we ate our breakfast, nagasikaso na kami at hinatid na ako ni mommy sa school. Almost isang oras din ang byahe simula sa amin ng school ko, dahil na din sa traffic kaya need maging maaga.
" hays.. walang katapusang traffic.. " iratatingly mom said.
Napatingin nalang ako sa kanang part ng sasakyan. I actually sitting on the passenger seat, and mom is driving the car. Di muna sya nagpadrive sa driver naming, namiss daw nya kasi magdrive pero di nya iniexpect na maabutan namn sya ng ganito kalalang traffic.
Medyo natigilan ako dahil nagandahan ako sa katabing sasakyan namin. It's a latest model of Matte Black Laborginnie aventador! " s**t! " napamura ako sa aking isipan. Wow ganito pala sya kaganda sa personal!
Nang magGO signal na ay humarurut na din ang sasakyan sa aking kanan. "soon.. heaven, soon.. " I said to myself.
" why? Baby? Is there's something wrong? Do you saw something? " mom asked.
" w-wala po mom, nagandahan lang po ako dun sa sasakyan na nasa tabi natin kanina, pero nakaalis na. bilis nga eh.. nakaramdam atang tinitignan ko ang sasakyan nya. " I said while pouting my lips. Hmf. Damot kasi.
Natawa na naiiling nalang si mom sa akin. Hmm.. kalian kaya ako makakapagdrive, dami ko ngang alam sa sasakyan pero wala naman akong sariling sasakyan. Palihim nalang ako napatingin kay mom at nagdasal na sana bigyan nya din ako soon, hehehe! Kahit birthday gift nalang. J
After few minutes nakarating na din kami sa school. Napahinga ako ng malalim para alisin yung kaba na nararamdaman ko.
" relax baby, ok? Just do your best I know you can make it. " mom said, while holding my hands. Tango at mapait na ngiti nalang ang naisagot ko sa kanya. Di ko alam pero parang iba talga nararamdamn ko ngayon. Pinilig ko nalang ang ulo ko at bumaba ng sasakyan. Kumaway ako kay mommy, nang makaalis na ang sasakyan nya. Nilingon ko ulit ang school entrance naming at Inayos ko ang pagkakasukbit ng school bag sa aking balikat.
When I walked towards to the corridor, assual ang mga mata nanaman po nila di maalis sa akin, kaya napapayuko nalang ako ng dahil sa pagkairita at dumeretso nalng sa magiging room ko for today.
" HEAVEN! " someone shouted my name so, nilingon koi to and di nga ako nagkamali kung sino tumawag sakin, ang aking guy bestfriend. Si Aiden Brusca.
Kumaway ako sa kanya at lumapit ito sa akin. We begin our bestfriend relationship nung nabully ako nung grade 6, schoolmate ko sya noon, and nakita nya akong inaaway o binubully mga kaklase ko dahil sa mata ko. Akala pa nga nya noon bulag ako eh dahil sa buong school year daw ay nakashades ako di naman pala. I really thank him kasi dahil din sa kanya tinulungan nya akong maging matapang.
He always helping me to everything, minsan kailangan ko sya isang tawag ko lang andyan na sya, and halos kuya na turing ko sa kanya, kasi sa pagiging kuya figure nya sa akin. Alam nyo na nagiisang anak, so naghahanap dn ng brother and sister figure in real life. nung nag first year highschool kami nakita nya na ako nun na hindi nakashades and akala nya nagpaopera ako para makakita, pero I didn't told him the real reason why.
Nagkahiwalay lang kami nung second year high school. Kailangan daw kasi syang itransfer ng parents nya dahil sa family issues nila. And that time namatay din ang mommy nya sa isang car accident so iniwan sya ng dad nya here sa phillipines sya na magtuloy ng pagaaral nya, ang sabi nya is working student sya para matustusan ang pangangailangan nya sa school and sa personal nyang buhay.
Kaya nung nalaman ko yun nagtransfer dn ako sa ibang school pero dito parin sa manila and hangang sa one time nagkabangaan kami sa araw mismo ng enrollment for 3rd year, ay nalaman ko na dito na pala sya mag-aaral sa D'Es Academia, Laki ng tuwa ko noon dahil makakasama ko na ulit ang taong nagtanggol sa akin noon after 5 yrs. Nagkita kami ulit.
" kanina ka pa? " I ask him ng makatabi nya na ako.
" oo, kanina pa rin kita hinahanap baka malate tayo sa first subject natin. " he said.
" sorry, natraffic kasi on the way here, and.. its just we have 30 mins pa naman to find our first class eh. " I explaine.
" ok.. " he said, at ginulo ang buhok ko at naglakad na palayo sa akin.
" AIDEN!! " tss.. ayan nnaman po sya sa ugali nya.
Hinabol ko nalang sya at sinabayan maglakad papunta sa first class namin.
Aiden's POV
Papunta na ako ng school ng makarecieve ng text from the L.C.J. or known as LEGION OF THE CONCRETE JUNGLE . isang underground organization kung saan nagdadaos ang mga sikat at kilalang mafias at anak ng mga mafias sa mafia society. Kind of event na di lang basta basta eliganteng event, kundi labanan ng mga MID TO HIGH AND HIGHER RANKS.
They send us a notifications para sa darating na event na yun, and once makarecieve kami nito im sure lahat sila excited dahil masasaksihan na nanaman ang isang laban na bihirang bihira lang mangyari.
" ALL MEMBERS AND GROUPS. BE READY AND SAVE THE DATE, DEC. 24,2020 ANOTHER PARTY WILL BE STARTED. "
Im sure sa mga makakabasa nito excited na but me? Normal nalang. May isang dugo nanaman ang dadanak bago magpasko.
Binulsa ko na ang phone ko at kinuha na ang susi ng motor ko para pumasok ng school.
Nang masigurado ko nang wala na akong nakalimutan ay sinara ko na ang pinto ng bahay at pumunta na sa parking lot sa baba ng mansion at pinuntahan ang motor na gagamitin ko. Nakahilera doon ang ibat ibang klaseng motor at sasakyan. Im leaving alone and matagal ng walang nagaasikaso sakin simula ng bata pa ako. May kapatid ako pero nasa lola namin. Iniwan ko muna sya doon dahil di kami magkasundo ni dad. Matagal na din patay ang nanay naming dahil nasangkot sa gulong pinasok ni dad noon. Malaki ang galit ko kay dad, dahil sa kanya nawala si mom ng maaga. Kung di sya nakipag sabwatan sa mga D. O.'S na yan hindi sana madadamay si mom sa kanila. Kaya umalis ako sa amin at nagtrabaho at kunita ng sarili kong pera. I apply as a private assin para matustusan lahat ng kailangan ko, at para maipaghiganti ko ang mommy ko sa mga pumatay sa kanya.
RING..
RING..
RING..
Kinuha ko ulit ang phone sa bulsa ko at napansing number lang di nakaregistered ang number nito sa phone.
" hello? Kuya? Asan ka? It's me.. Blair. " sigaw nito sa kabilang linya. nagtataka akong tinignan ulit ang phone ko. Nagpalit nanaman ba sya ng Sim?
" ano kailangan mo " I said.
"sundoin mo ko. JOKE! Pinapapunta ka ni grandma sa bahay gusto ka daw nya Makita. Ngayong sabado yun. " she said. I mentally rolled my eyes from what she first said. At isa pa, Isa lang may utos nun sa kanya. SI DAD. Di ako basta basta papapuntahin ni lola kung di importante. Kakagaling ko lang dun nung isang araw, then this weekend pupunta nanaman ako. Tss.
" si lola oh si dad? " I sarcastic said. Di ito umimik kay ibaba ko na sana ang phone ng marinig ko ulit syang mag salita.
" h-hindi! Si lola talga nagpapapunta sayo. " kahit kalian di talga marunong magtago ng takot tong kapatid ko sakin.
" ok. " at ibinaba ko na ang phone ko. Hahaba nanaman usapan namin at malalate ako sa school.
Nang makarating ako ng school ay pinarada ko agad sa tagong lugar ang motor ko malapit sa school at baka May makakita o makakilala sakin. Mahirap na at baka may makaalam oh malaman ni heaven lahat.
Nang makarating ako ng school naglakad na ko papunta sa room namin. Nakaramdam ako na parang may nagmamasid sa akin kaya sinadya kong dahan dahang maglakad at lumiko sa isang likuan at nagtago.
Hinablot ko ang taong kanina pa sumusunod sa akin at hinawakan sa leeg tsaka tinutukan ng baril sa ulo. Nagulat ako nang mapansin babae ang nasa harap ko ngayon.
" who are you? " I said as cold as ice.
" h-hey! I-its me.. AMY, AMY DE'MEO.. " nanlaki ang mata ko dahil dun. Anong gingawa ng taong to dito.
Binitawan ko agad sya at tinago ang baril ko sa aking coat.
" ehem! The- F*ck! Muntik mo na ko mapatay dun ah! Ganyan ka ba talga magsabi ng hello?! Ehem! Ehem! " maubo ubo nyang sabi.
" ano ba kasi gingawa mo dito?" iritable kong sagot sa kanya.
" magaaral malamng alangang pumatay. Eh ikaw? May mission kaba dito? " she said.
" tss. Wala. " I said.
" narecieve mo ba? " she seriously said. Tumango lang ako bilang tugon. Alam ko na kasi ibig nyang sabihin. About sa notification ng L.C.J.
" alright. See you around. " she said after that I walked out. Ayokong makipag kwentuhan talga sa babaeng yun. Ang ingay.
Napaisip ako bigla sa pagdating ni amy dito sa pilipinas ang alam ko, asa Europa sya at nag aasikaso ng negosyo nila doon dahil sya na ang taga pagmana ng negosyong pinapatakbo ng pamilya nila. Palihim akong napailing dahil doon. Kung ano man mission nya dito, wala na akong pake. Naglakad nalang ako papuntang corridor at nakita ko kaagad si Heaven. Ang aking bestfriend.
Heaven's POV
After class..
Isa isa nang naglabasan mga kaklase naming to take our lunch break. We didn't expect na aabutin ng four hours ang class namin major pa naman.
Niligpit ko na yung mga gamit ko and ng Makita ko si aiden parang ang lalim ng iniisip kaya nilapitan ko sya.
"huy! Halika na, kain na tayo nagugutom na ko.. " aya ko sa kanya pero nakatingin parin sya sa bintana. Kaya pinitik ko na ang tenga nya pero nagulat ako ng papalapit palang yung kamay ko, hinawakan na agad nya ito ng hindi tinitignan.
" a-aray.. " I said habang kagat labing pinipigilan umimpit sa sakit ng pagkakahawak nya sakin. Natuhan naman sya doon kaya binitawan nya ako agad.
" s-sorry heaven, sorry.. " pagpapanic nyang sabi sa akin. Nang makuha ko ang kamay ko ay hinimas ko ito.
" ano ba kasi yung iniisip mo? Kanina pa kita tinatawag eh.. " i said. At mahahalata nang nagaalala ako sa kinikilos nya.
" w-wala.. may naalala lang ako. Halika na, kain na tayo gutom na ko. " sabi ni to at kinuha na ang bag nya at naglakad na palabas ng room. Nag kibit balikat nalang ako.
Naglakad na kami papuntang cafiterea para kumain. Dumeretso na kami sa counter at umorder ng kakainin naming. After nun ay pumwesto kami sa malapit sa bintana at natanaw naming ang lawak ng school.
Nag kwentuhan kami at nagaasaran at the same time. I really miss this guy. Lalo na yung ngiti nya. Even thought I felt weired about him earlier, hinayaan ko nalang baka may naalala nanaman sya or about nanaman sa father nya.
-------------------
(up photo )
AIDEN BRUSCA
comment
vote
suggestion