อ๊อดเริ่มเวลาเรียนดังขึ้น ครูกิ่งกาญจน์จึงเดินออกจากห้องไป เพราะคุณครูผู้สอนประจำวิชาเข้ามาแล้ว
วันนี้ทั้งวัน คุณลุงใจดีก็ไม่มาหาเธอ ทำให้จิตใจของเด็กหญิงตัวน้อยรู้สึกโหยหา วันทั้งวันจันทร์เจ้าตั้งตาเฝ้ารอ แต่ทว่าก็ไร้เงาของติณภพ
ถึงเวลากลับบ้านแล้ว เด็กหญิงตัวน้อยยังคงมองหาเพียงร่างสูงของคุณลุงใจดี กระทั่งท้ายที่สุดเธอจึงเลิกล้มความตั้งใจ กลับไปรอคุณตามารับที่สนามเด็กเล่น จันทร์เจ้านั่งรออยู่ที่ชิงช้าเพียงลำพัง
สายตามุ่งมองตรงไปที่เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ร่วมโรงเรียนที่มีพ่อมารับ ในใจของจันทร์เจ้าอยากมีพ่อที่เป็นพ่อจริง ๆ เหมือนกับเพื่อน ๆ คนอื่นบ้าง ความรู้สึกหมองเศร้า วันนี้ในห้องเรียน คุณครูพูดและเล่าเรื่องคุณพ่อของคุณครู ใบหน้าและดวงตาของคุณครูมีความสุข แต่คุณครูคงไม่รู้สินะว่า จันทร์เจ้าไม่มีพ่อ เด็กหญิงตัวน้อยนั่งมองดูเพื่อนคนอื่น ๆ ที่ยกมือเวลาคุณครูถามถึงพ่อ จันทร์เจ้าได้แต่ก้มหน
