Huwebes nang gabi na ako nagawang tawagan ni Terrence. Mga bandang alas otso habang kumakain ako ng hapunan sa loob ng aking condo.
“Love, I miss you. Sorry ngayon lang ako nakatawag. Kadadating ko lang ng pad ko. Medyo na-delay pa iyong flight namin kanina.”
“It's okay Love. I miss you too. How's the trip? Did you enjoy it?” pang-aasar ko sa kanya.
“Please don't ask me that kind of questions Love. Let's not talk about that right now.”
“Okay. So when are we going to see each other?”
“Tomorrow, can I sleep in your place again?” Napangisi ako.
“Hmm... “
“Love, are you mad at me?”
“No! I am just kidding. Sure Love.”
Bakit kahit anong pagkukulang niya sa akin, hindi ko magawang magtampo o magalit man lang sa kanya? Ganito na talaga siguro katindi ang pagmamahal na nararamdaman ko para
