รักนี้ที่รอคอย

Episode 6 เจอกันในฝัน ( ใครเอ๋ย? )

Episode 6 เจอกันในฝัน ( ใครเอ๋ย? )



พอตอนปิดเทอมมันก็หน้าเบื่อแหละอยู่แต่บ้านทำอะไรเดิมๆซ้ำๆ ช่วยแม่ทำงาน...ตอนเช้าถึงเที่ยงพอตกบ่ายดูทีวี พอตกค่ำก็นอน วนเวียนอยู่แต่แบบนี้ ใครไม่เบื่อบ้าง!!!!

เมื่อคืนนอนดึกไปหน่อย เพราะอีเพื่อนตัวดีทั้งสองคนโทรมาประชุมสายและที่ตื่นเต้นตาประชุมสายกับแฟนให้พวกเราฟังด้วยซึ่งเป็นเด็กแถวบ้านพรเอง จำได้ไหมพี่ธิตอะ

พอเช้าต้องตื่นช่วยแม่ทำงานเสร็จ แม่จ้างนะ กลับมาอาบน้ำกินข้าว เที่ยงแล้วนอนเลย!!!!

~~ อืม อากาศดีชะมัดในโรงเรียนเก่าอะ...~~

" วิ มาคนเดียวเหรอ! " ฉันหันไปมองแล้วส่งยิ้มให้คนที่ทักฉัน นั่นก็คือซี

" มากับมิวนะ ซีมากับใครเหรอ! " ซียิ้มแล้วตอบ

" มากับแฟนนะ "

จู่ๆใจฉันกระตุกวูบ ฉันรู้สึกใจหวิวๆเมื่อซีเอ๋ยถึงแฟน

" อืม " ฉันตอบกลับไปแค่นั้นแล้วหุบยิ้ม

" งั้นซีไปหาแฟนก่อนนะ "

ซีเดินไปเรื่อยๆไปหาแฟนเขาที่ยืนหันหลังอยู่ ซึ่งฉันไม่เห็นหน้าหรอก

" ว้ายย!!!! งู " ฉันใจหายวาบ เมื่อได้ยินเสียงฉีๆใกล้ๆ เมื่อก้มดูก็เป็นงู

" วิเป็นอะไร " ซีวิ่งหน้าตาตื่นมาหาฉัน

นิ้วชี้ไปที่งูซึ่งมันกำลังเลื่อยผ่านฉันไป ซีฉวยไม้ได้ก็ตีมันจนตาย งูคือสัตว์ที่ฉันกลัวที่สุด ขนลุกขนพองเมื่อเจอ หากเห็นมันเลื่อยผ่านตรงไหน ที่ตรงนั้นฉันจะไม่เหยียบผ่านไปเลยกลัวมันจะกลับฉกอะ

" เป็นไงบ้าง " ซีจับมือฉันถามด้วยความห่วงใย ใจของฉันมันรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาทันที....

" วิ วิ อีวิ ตื่นๆ " เสียงดังอันคุ้นเคยดังขึ้น ทำให้ฉันสะดุ้ง ตื่น จากความฝัน !!!!!!

อะ...อ้าวววฝันหรอกเหรอ!? เหมือนจริงมาก แม่ก็ไม่รู้อะไรขัดจังหวะจริงๆ แต่ทำไมเราถึงฝันเห็นซีนะ... ฝันแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว คือที่เหมือนๆกันตอนฝันอะคือซีมักจะมาช่วยเราให้รอดพ้นภัยร้ายตลอดและดูเราจะสนิทกับซีมากในฝันอะ ไม่รู้ทำไม ทั้งที่เราไม่เคยคุยกันอีกเลยหลังจากเจอกันครั้งนั้น.....

" ว่าไงแม่ " ฉันตะโกนออกไปเมื่อไล่ความงัวเงียไปหมดแล้ว

" มิวมาหาแก " แม่พูดแค่นั้น ฉันก็ลุกขึ้นไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วออกไปหามิวข้างนอกที่กำลังคุยกับพ่อแม่ฉันอยู่ รอบนี้น้องสาวของมิวนั่งรถมาด้วย

" มีอะไร " ฉันถามมิว

มิวกวักมือให้ไปใกล้ๆแล้วกระซิบ

" ไปเที่ยวโรงเรียนกันนะ "

ก็คงนัดพี่เอ็มตามเคย ดีเหมือนกันขี้เกียจอยู่บ้าน

" อืม " ฉันพูดกับมิวเสร็จก็เดินไปบอกแม่ที่นั่งอ่านหนังสือนิยายของฉันอยู่ คือแม่ชอบอ่านนิยายที่ฉันซื้อมาด้วยแถมอ่านเก่งและเร็วกว่าฉันอีก555

ณ โรงเรียน

" หวัดดีพี่เอ็ม " ฉันทักทายพี่เอ็ม

" ครับ มากินขนมสิพี่ซื้อมาเยอะแยะเลย " พี่เอ็มพูด

ฉันหันไปมองมิว นางพยักหน้าฉันเลยเดินตามไป เมื่อหยิบขนมฟรีเสร็จฉันก็ปลีกตัวออกมานั่งอีกที่หนึ่งกับน้องสาวมิวชื่อมีน ปล่อยให้มิวกับพี่เอ็มจู๋จี๋กันไปสองต่อสอง

" เรียนเป็นไงบ้าง" ฉันถามมีนแล้วแกะขนมกินไปด้วย ปกติฉันไม่ค่อยพกโทรศัพท์มือถือออกจากบ้านเพราะคิดว่ามือถือมันเชยไปเลยอายคนอื่น และวันนี้ลืมหยิบหนังสือนิยายมาอ่านเลย

" ก็ดี อิอิ "

ฉันกับมีนก็ชวนคุยไปเรื่อยจน ใกล้จะบ่ายสาม

" พี่วิๆ " มีนเรียกฉัน ตอนนั้นฉันกำลังเล่นเกมส์ในมือถือของมิวอยู่ซึ่งฉันบอกให้มีนไปขอมา

" ทำไม " ฉันมองจออยู่เพราะกำลังเล่นเกมส์งูอยู่ เคยเล่นไหม งูต่อหางอะไม่รู้ชื่อเกมส์อะไร555

" พี่ซี พี่ซี " แค่ได้ยินชื่อฉันเงยหน้าทันที

" ไหนอะ " ฉันมองตรงหน้าไปทั่วแต่ไม่เห็น

มีนชี้ไปทีด้านหลังฉันทำหน้ายิ้มๆ ฉันก็คิดว่าคงอยู่ไกลเลยหันขวับไปมองอย่างเร็ว

ปรากฎว่าซีเดินมาจวนจะถึงฉันแล้ว มาพร้อมกับนพและบีม แต่ไม่มีสีหนุ่มมาด้วย

ฉันหันกลับทันที นั่งเกร็งๆหายใจเข้าลึกๆใจเต้นอีกแล้วงะ....

" ไง " ฉันจำได้ว่าเสียงนพ

ฉันแกล้งก้มหน้ากดเล่นเกมส์ต่อไป แกล้งไม่สนใจ

" ก็ไม่ไง555+ " มีนเป็นคนตอบแล้วหัวเราะ

" พาพี่สาวมาหาผู้ชายอีกแล้วเหรอน้องมีน " บีมถามขึ้น

" ค่ะ อิอิ พี่ๆนั่งก่อนไหม " มีนคนเชื้อเชิญผู้ชายทั้งสามให้นั่ง ซึ่งฉันที่หูฟังอยู่ไม่ค่อยมีกระจิตกระใจจะเล่นเลย เล่นไม่ค่อยถูกเลย

" จะแพ้แล้วนั้น " แค่ได้ยินเสียงนี้ ฉันถึงกับชะงักหันไปมองตามเสียง ซึ่งเป็นซีก้มตัวลงมา มือเท้าที่เข่าไว้ ก้มมองที่จอโทรศัพท์ที่ฉันกำลังเล่นอยู่ ทำเอาฉันสตั้น คือมันใกล้ไปไหม

" มาเดียวเล่นให้ "

ซีไม่ขอคำอนุญาตจากฉันเลย เขาฉวยจากมือฉันไปอย่างง่ายๆ แล้วนั่งลงใกล้ฉันก่อนจะกดเล่น ซึ่งตอนนั้นฉันนั่งเงียบๆนิ่งๆทำอะไรไม่ถูก คนที่ฝันเห็นบ่อยๆอยู่ตรงหน้าแล้ว .... รู้สึกประหม่าสุดๆ

" ไอ้ซีขอตังซื้อขนมหน่อยขอน้องมีนพวกกูกินจะหมดล่ะ "

" อยู่ในกระเป๋าใต้เบาะรถไปเอาสิ ซื้อมาเผื่อสองคนนี้ด้วย วิและมีนจะกินอะไรสั่งเลย"

พูดทั้งที่ตายังจ้องหน้าจอและมือก็กดยิกๆอยู่!

" เอ่อ...เราไม่..." ฉันจะบอกว่าไม่เป็นไรแต่มีนชิงตัดหน้าด้วยการบอกว่า

" ของพี่วิขอเป็นขนมเลย์นะ ส่วนของมีนของเป็นน้ำแฟนต้าละกัน " มีนคงรู้เหมือนกันว่าฉันชอบกินขนมเลย์

" โอเค อย่าเพิ่งกลับล่ะ " บีมพูดแล้วลุกขึ้นไปกับนพเหลือแค่ซีที่นั่งอยู่กับพวกเรา

" ชอบกินขนมเลย์เหรอ!? " จู่ๆซีก็พูดขึ้น

" อะ...อืม "

" เดี๋ยวทีหลังจะซื้อมาฝาก ที่หอที่เราพักอะขายถูกมาก เจ้าของหอไปเหมามาของที่โลตัสมันลดอะ " ซีพูด

" ดีเลยๆ ซื้อมาเยอะๆนะให้หนูด้วย " มีนพูดขึ้น

" โอเคเลย อะ...คืนให้ " ซีคืนโทรศัพท์กลับมาให้ ฉันจ้องมองดูสถิติ ซึ่งจองซีมันมากกว่าของฉันมาก

" มะ...มาทำไมเหรอ!? " ฉันถามซีขึ้น เขาคงไม่ได้มาหาฉันหรอกนะ ใจจริงอยากถามเหมือนกันเอาเบอร์ไปทำไมไม่โทรมา แต่มันกระดากปากอายๆยังไงไม่รู้...

" ถามเราเหรอ!? "

ฉันพยักหน้า

" ก็มารอเล่นฟุตบอลแหละ " ซีตอบแค่นั้นก็เงียบแล้วหันหน้าออกไปที่สนามฟุตบอลทำให้ฉันเห็นแค่หลังของเขา! มันรู้สึกเหมือนจะคุ้นเคยและอบอุ่นขึ้นมาดื้อๆ...

❤️____________❤️

นามปากกาม่านฟ้า