You're Mine!

Rafael Arellano's P.O.V Ang sakit ng ulo ko. Tsk. Napahawak ako sa ulo ko pero hindi ko maigalaw yung isa kong kamay. Parang may nakadagan. Nang tumingin ako sa gilid ko. Nagulat na lang ako ng makita ko si Althea. Nalalaki ang mga matang napatingin ako sa paligid. This is my house, what is she doing here? Then I suddenly remembered the last night events.  "Sh*t?!" That was the first word came out from my mouth. Tumayo ako at nagbihis.  "Aww..." Narinig kong daing niya. Napapikit ko. "F*ck! This is not happening," bulong ko. Napasuklay ako ng buhok ko gamit ang kamay. "It already happened," sabi niya na nakapag palingon sakin. Umupo siya habang nakatigin sakin tsaka napailing at napahawak sa ulo niya. Napakunot noo ako. "Are you okay?" tanong ko. Sinamaan niya ako ng tingin.  "Asking me if I'm okay? Which of the two? Okay with last night? Or asking me about my throbbing head?" tanong niya. Ang aga-aga ang sungit.  "Both," sabi ko. Napairap naman siya. "What do you think?" tanong niya ulit. Kung hindi lang siya babae, Kanina ko pa sinapak 'to.  "I'm asking you nicely, don't put me on my limits," inis na sabi ko sa kanya. Ibinalot niya ‘yung kumot sa hubad niyang katawan na napapailing pa. "Ugh! Can you please get out?! Magbibis ako," sabi niya. Inayos ko muna ang sarili ko bago ako lumabas ng kwarto ko. Tsk. This is too annoying. Parang kagabi ay para siyang maamong tupa, ngayon naman parang tigre. Althea Alcantara's P.O.V Umayos ako ng upo habang kipkip ang kumot na tumatakip sa harap ko. Napailing ako. I'm really an Idiot! This should not happen. Hindi naman din siya magrereact kung hindi ko siya hinalikan kagabi.  All of this are my fault. Wala siyang kasalanan. Ugh! Tumayo ako kahit na masakit pa rin ang ibabang parte ng katawan ko. I don't know how many rounds we've done last night but I'm pretty sure hindi lang isang round ang ginawa namin. Napatingin ako sa higaan. I saw a blood stain. I smiled bitterly. Yes, I'm still a virgin but now I'm not. "You're such an idiot, Althea!" ginulo ko ang buhok pero agad ko rin namang inayos ang buhok ko. Kinuha ko ‘yung damit ko at dumiretso ako sa loob ng banyo at naligo. Inayos ko ang sarili ko bago lumabas ng kwarto. Nakita ko siyang nakaupo sa isang single couch na naroon. Napabuntong hininga na lang ako bago umupo sa single couch sa harap niya. "I'm sorry about earlier. Ganun talaga ako kapag may masakit sakin. Masungit," sabi ko sa kanya. Tumango lang siya. "What happened last night is just a mistake, Althea," Seryosong sabi niya sakin. Napatungo ako. Yes, I'm aware of that pero may parte sakin na hindi sumasangayon. "Yeah, I know." tumingin ako sa kanya at tipid na ngumiti.  "Ako ang nagsimula. Wala kang kasalanan. It’s my fault so you don’t need to worry. Wala kang pananagutan sakin," dagdag ko. Tumango siya. "I hope this will be our last interaction with each other," sabi niya. Tumango ako. "Yes. I'll go. Thanks for last night," sabi ko at tumayo na tapos umalis. "Forget it, Althea," sabi niya. Tumingin ako sa kanya at tipid na ngumiti. "Yeah, I will," sagot ko. Pero kahit na sa sarili ko hindi ko alam kung kaya ko. After a month~ Wala akong ginawa kundi ang maghanap ng mga investors na pwedeng mag-invest sa company namin pero sa di ko malaman na dahilan, ayaw nila akong harapin o kausapin man lang. Malaki na ang nawawala sa company. Gusto kong umiyak pero kailangan ko magpakatatag para sa akin at sa pamilya ko. Nasa isang restaurant ako ngayon at naghihintay sa kaibigan ni Dad na nangakong tutulungan kami pero ni ang tuktok ng ulo nito ay hindi nagpakita. "Walanghiyang panot na yon! Pa chicks pa! Bwisit!" asar na asar akong sabi. Napahilamos na lang ako ng mukha bago tumingin sa ibang diresyon. Siya namang daan ng isang waiter na may hawak na tray at may lamang pagkain. Pagkakita ko sa steak na yun ay bigla akong nakaramdam ng pangangasim ng sikmura ko at pagkahilo. Naduduwal ako. Napatakip ako ng bibig ko at napatayo ako bigla at pumunta sa banyo pero bago ako makarating doon ay may nakabangga pa ako. "Sorry!" agad kong hingi ng pasensya na hindi tinitignan yung nakabangga ko. Dumiretso ako sa banyo at dumuwal sa lababo doon. Duwal lang ako ng duwal pero puro laway lang ang lumalabas. What's happening to me? Napatingin ako sa salamin na nasa harap ko. Namumutla ako. Gosh! May nakain ata akong hindi maganda. Pero bigla kong naalala na wala pa akong kinakain. Napaisip na naman ako sa steak kanina bigla na naman ako naduwal. Parang hinihigit palabas ang sikmura ko. "Uakkkkkk! Ugh! Ughhh!" kainis. Ano ba 'tong nangyayari sa akin. "Miss ayos ka lang?" narinig kong may nagtanong sa tabi ko. Isang buntis na babae. Alangan namang lalaki? Tumango ako sa kanya. "Yeah, I'm okay," sagot ko. Pero naduwal na naman ako. Ugh! Kainis. Pero bigla akong napakurap at napatingin sa buntis na babae. Nag-aalala ang tingin nito sakin. "Are you sure? Mahirap talaga ang first trimester ng pagbubuntis," sabi niya. Napahimas ako ng impis ko pang puson at napatingin sa salamin. Buntis ako? No! Hindi 'to pwede. Hindi pwede ngayon! Napasuklay ako ng buhok ko. Pero ngayon ko lang napansin na super delayed na ang period ko. Regular naman ang mestruation ko so there's a big possibility na buntis nga ako. Pero... "I can't be pregnant. Not now!" ayun na lang ang nasabi ko at napatakip ng mukha ko. Naramdaman ko ang pag tulo ng luha ko. It can't be. Hindi 'to pwede! Hindi 'to maaari! "Miss, calm down!" sabi niya sakin at hinawakan ako sa magkabilang balikat. Huminga ako ng malalim. "I'm fine," sabi ko. Napalunok ako. What am I going to tell my parents? What more, kay Rafael? Na siyang ama ng anak ko. Because of my idiocy, this child came. My child. My own blood and flesh. Lumabas ako ng cr at pumunta sa table ko. Kinuha ko yung gamit ko. Tulala akong lumabas ng restaurant. This can't be happening. Hindi ako pwede mabuntis. For sure na itatakwil ako ng magulang ko. Ngayon pang may kinakaharap kami ngayong problema. Well, I need to confirm this. Baka mali lang ang nasa isip ko. Dali-dali akong pumara ng taksi at nagpahatid sa ospital. I silently prayed that I am not pregnant even though deep in my heart, I know I am. Rafael Arellano's P.O.V "Sir, can you check this," sabi ng secretary ko. Kinuha ko naman ang bihigay niya saking clipboard folder. Binasa ko at pinirmahan na rin. "Do I have any appointments after 7 pm?" tanong ko. Tinignan niya yung schedule ko bago umiling. "No sir. Wala na po," sagot niya. Tumango ako at ginawang busy ang sarili ko instead of thinking about her. Althea, what did you do to me? After that night... Hindi na siya nawala sa isip ko pati na rin ang nangyari samin. F*ck! Siya na naman ang naiisip ko. Napahilot na lang ako sa sintido ko. Ano bang nakain ko at siya na ang naiisip ko? Makalipas ang ilang oras, natapos na rin ako sa mga gagawin ko sa opisina. Nagdrive ako papunta sa isang bar. May gathering kami nila Jerome at yung ibang lalaki na kasama ko sa team. Nagyaya si Jerome uminom. Baka may something na nangyari sa kanila ng asawa niya. "Yown!  Dumating na rin si Rafael!" si Jerome yan. Siya lang naman ang madaldal samin ehh. Ng makaupo ako ay hinampas niya ako sa likod kaya sinamaan ko siya ng tingin. "What the f*ck, Jerome?!" inis na sabi ko sa kanya. Nagtaas siya ng dalawang kamay signaling that he surrenders. "Sorry. Naexcite lang!" sabi niya. Napailing na lang ako. "Umaasenso tayo ngayon ahh, Rafael!" sabi ni Peter. Sinamaan ko lang sila ng tingin. "Wag ako, please. Wag ako," sabi ko sa kanila na ikinatawa lang nila. "Rafael, balita namin na pinili ni Rhea ang ama ng bata ahh. Dapat pinaglaban mo. Mahal mo diba?" sabi ni Klein. Kumuha ako ng beer at binuksan. "Ahh, ipaglalaban ko pa ba ang bagay na alam kong hindi magiging akin? Ayokong ipagpilitan ang sarili ko," sabi ko naman sabay inom. Nakita kong tumango si Chad. "Kunsabagay, tama ka. May mga tamang tao para satin," sabi ni Chad. Napangisi ako. "Mag-asawa ka na. Mas matanda ka samin, ahh! Nauna pa sayo si Jerome nakakadalawa na yan, baka pumangatlo na," sabi ko. Tumawa naman sila. Hinampas na naman ako ni Jerome ng malakas. "T*ng*n* mo, Jerome! Ulitin mo pa, mapapatay kitang g*g* ka!" inis na sabi ko sa kanya na may ambang suntok. "Nawala tuloy ang pagiging kagalang-galang ni Rafael! Uyy! Presidente yan ng kompanya nila. Wag nyong ganyanin yan!" react ni Johnny. Isa sa mga ka-team ko sa basketball. Tumawa sila. "Oo nga!" isa pang ka-team ko na nagreact. Napailing na lang ako at umupo ng maayos. Ininom ko na lang yung beer na nasa harap ko. "Pero sa sinabi mo, Rafael. Paano mo nalaman na papangatlo na anak namin ni Cheska?" tanong niya. Lahat ng mga tingin ng kasama namin ay nakay Jerome na. Pati rin ako. "Seriously Jerome, buntis si Cheska ngayon?" tanong ni Klein. Tumango si Jerome na may kasamang ngiti. "Yeah, kaya nga ako nag-yaya uminom ehh. Ang galing ni Rafael manghula," sabi ni Jerome. Proud na proud pa siya. Napatango na lang kaming lahat. Looking at Jerome, hindi ko akalain na siya ang mauunang mag-asawa saming lahat. Or more like, inaasahan namin siya ang mahuhuling magka-asawa dahil sa may pagka babaero siya. Ako kaya kailan magkakaroon ng anak? F*ck! This is insane. I'm thinking about Althea again. Napainom na lang ako ng beer na hawak ko. Bakit si Althea ang naiisip ko? What happened between us is... a mistake... Just a mistake.