It’s Saturday today. It only means that I don’t need to go to school. Hindi ko rin makikita kung sinuman ang pinagtataguan ko roon. I sacrificed my classes yesterday. Literal na hindi ko pinasukan ang mga klase ko.
“Good morning, Alice. Ang tagal mo ring hindi nakadalaw,” bati sa akin ng isang magandang babae. Siguro ay ilang taon lang din ang agwat ng edad namin sa isa’t-isa. May ngiti sa kaniyang mga labi nang lumapit ito sa akin at niyakap ako.
She is Sister Michelle Garcia. Isa siya sa mga madre rito sa Little Wanderer’s Orphanage. Yes, nandito ako sa isang bahay-ampunan. Halos magdadalawang taon na rin simula noong madiskubre ko ang lugar na ito. Tuwing bakante ako ay pumapasyal ako rito. Medyo natagalan na nga lang simula noong nag-umpisa akong mag-aral sa Gokudo.
