NINETEEN

2962 Words

Mabilis na lumipas ang Sabado at Linggo. Hindi ko aakalaing dadating ako sa araw kung kailang hindi ko gugustuhing sumapit ang Lunes. Iisa lang kasi ang ibig sabihin nito. Nasa iisang lugar na naman kami ng taong pinagtataguan ko. Noong Sabado ay halos malapit na rin gumabi noong makauwi ako. Sumimba naman ako kinabukasan at pagkatapos noon ay nagmukmok na ako sa bahay. Wala naman akong ibang pupuntahan.     “Good morning, boss.”     Hindi ko inaasahan ang aabutan ko. Nakailang ulit pa ako ng tingin sa mga taong nandito sa loob. Akala ko ay namamalik-mata lang ako. Sumulyap din ako sa oras at tutuntong pa lang sa ika-anim ang kamay ng relo. Nakakapagtakang ang aga naman ng mga damuho.     “Bakit kayo nandito?” Alam kong mali ‘yong tanong ko pero hindi ko na mababawi. Iyon na ang l

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD