Rockefeller Series #1: Wicked And In Love

On one of the important evening in my life. I was expecting that everything will be perfect but these people. They are giving me nightmares and not a sweet lavander dreams. "Does this look like a pair of black diamond studs to you, Peachy?" With my brows arching, I glare at my stylist. Nanlaki ang mga mata nito at kaagad na natarantang bumaling s'ya sa 'king jewelry box para kuhain ang black diamond studs na kanina ko pa hinihingi sa kaniya. How incompetent? f**k. Why are they even working for me in the first place? Naglahad ng kamay sa 'kin si Willow Anne at naiirita man ay maingat na ipinatong ko roon ang white diamond studs na iniabot sa 'kin ni Peachy. "I thought I told you to hire people who knows what should they be doing? Bakit ganito?" saad ko kay Willow Anne na napayuko na lang. I rolled my eyes. Maybe if I keep doing it. I could find another piece of brain that I could lend to this people. "Ouch!" I groaned in pain. Hindi ko na naiwasan pang sipain ang isa ko pang stylist na nagkakabit ng suede geometric cut-over the knee boots na kapres ng suot kong neck plunging black dress nang maramdaman kong may naipit itong  balat sa 'king binti. Mariin kong ipinikit ang aking mata at ipinadyak ang aking paa. Huminga ako ng malalim. Parang bulkan na sandaling nanahimik bago sumabog. Ang mga taong nasa paligid ko ay ramdam ko nang nagpapanic. "Ms. Italiá," kinakabahan na tawag nila sa 'kin. "I think I need a new set of people who know what they're actually doing for my glam team," I said. I opened my eyes and throw death glare to the pair who did a job well done to irritate the s**t in me within an hour after they got hired and I get to meet them. Tinabig ko si Peachy paalis sa dresser kung saan nito hinahanap ang black diamond studs at ako na mismo ang naghanap non. Mabilis lang namang makita 'yon e, unless hindi nila alam kung ano ba ang itsura ng diamond studs. If they don't have it kaya hindi sila familiar sa itsura. Sana man lang sinearch nila sa google. It will f*****g show up and the problem will be solve. Ganoon lang kadali. Nang makita ko 'yon ay kaagad ko 'tong ikinabit sa 'king tainga, ang kulay silver na choker at may iba't ibang rhinestone sa paligid ay naikabit ko na rin sa 'king leeg nang makita ko mula sa vanity mirror na hindi pa umaalis sa tabi ko si Peachy at 'yong isa pang stylist. "What are you still doing here?" I asked calmly. Inabot ng aking kamay ang paborito kong shade ng liquid lipstick na galing sa cosmetic line ni Eres, ang bunso kong kapatid. They redeemed their composure but failed to maintain an eye contact to me as stare at them through the mirror. "Tanggal na po ba sila sa trabaho, Ms. Italia—," "Bore someone else with that stupid questions of yours, Willow Anne and get the hell out of here!" I said. I breathe in deeply and began applying a rightful amount of bronzers to my cheeks. If  I only knew earlier that I do better than them. I shouldn't have them here in the first place. Shit. I really can't tolerate incompetent people and sad to say. There's ton of their species in this world. Para silang mga peste sa buhay ng mga taong katulad ko. Ibinaba ko na ang aking buhok at nang makuntento na 'ko sa 'king itsura ay lumabas na rin ako ng aking kwarto. Dire-diretso lang sana ang lakad ko pababa ng hagdan nang makasalubong ko si Gresya. With her six inch corsette stilettos on, I don't have an idea as to per why she's running like an athlete, competing for a gold medal in olympics. She even forgot about maintaining her poise. "Have you seen the news article?" habol hiningang tanong nito sa 'kin. My forehead crumpled, addled with ther unclear question, I shake my head in response. Iniangat ni Gresya ang kaniyang fore finger, "Hold up," anito. I don't have all the time in this world. Malabong magsayang pa ako ng panibagong segundo sa pagtayo lang. "Gresya, hindi ako p'wedeng malate sa fashion show ng Bella Donna, can we talk about it tomorrow?" tanong ko. Hindi pa rin 'to kumibo at masiyado pa ring abala sa pag-scroll sa screen ng cellphone n'ya kaya naman nilampasan ko na 'to ngunit hindi pa man din ako nakalalayo ng dalawang hakbang sa kaniya ay hinablot na nito ang braso ko. Bumukas ang bibig ko para umanggal sa ginawa nito. "Gresya Adelaine—," "This, it says here that you're already married to  Landsteinner Rockefeller." It caught my attention. Not just that, pinataas din mga salitang yon ang blood pressure ko. How can I be married to my ex that I despise the most. Kaagad kong hinablot ang cellphone ni Gresya para mabasa ko ang article na kanina pa ipinagpuputok ng buchi nito. I shook my head and gave back her phone, "That is just a made up story," sabi ko. I was so sure about it till a memory washed me like a wild waves. Hindi ko na natuloy ang gagawing hakbang at nilingon na ang aking mas nakababatang kapatid. "Hindi ba't si Lander ang tinutukoy sa article na 'to?" Umawang ang aking labi nang mas lalo pang luminaw ang mga memorya ko patungkol sa mga nangyari doon sa cruise ship kung saan kami muling nagkasama ni Lander pagkatapos ng ilang taon. That's impossible, how can we be married now? How did it happen? What kind of f*****g scheme is this? On cue to my realization, my phone ring, unregistered number popped in my phone screen. "How's your saturday night going, wife?" sabi ng pamilyar na boses ng lalaking gusto kong ipasumpa sa lahat ng mangkukulam na mahahanap ko ngayon. Ang kapal ng mukha niyang tumawag sa mga oras na 'to at sabihan ang mga salitang 'yon na parang wala siyang ginawa na makakagago sa akin at sa buhay ko. I clenched my fist. Putangina ka, Lander!