Luna

VEINTE OTSO

LUNA | VEINTE OTSO

IT IS the day of the school’s event — the teacher’s event. Walang academic activities ang buong Laketon Academy dahil sa event na mangyayari ngayong Biyernes. Lahat ng mga estudyante ay nasa isang maliit na covered court ng eskwelahan para pagdausan ang naturang kasiyahan para sa mga guro. 

Lahat ng mga guro ay nasa maliit na stage habang ang mga estudyante ay nasa ibaba lamang nito at nanonood sa palaro ng mga head teachers para sa kanila. Todo sigaw naman sa pag-cheer ang mga estudyante para sa kanila. Kahit papaano naman ay nag-e-enjoy siya sa mga palaro ng mga head teachers sa kanila. 

Puro sigawan at tilian ang maririnig mula sa mga estudyante at mula sa mga kapwa niya guro. Hindi naman talaga halatang masaya ang araw na ‘yon para sa lahat. Pero natigil sa paglalaro ang mga guro sa stage at natahimik ang buong covered court nang umakyat ng stage si Mr. Laketon at ang anak nitong si Chino. 

Kinuha naman ni Chino ang mikropono mula sa isang guro at inabot iyon sa ama nito. 

“Good day, everyone,” bati nito sa buong estudyante at guro. “I would just like to great my beloved teachers, happy teacher’s day to all of you. Our stakeholders set a catering for you, teachers and students, for us to fully enjoy this celebration for our teachers.”

‘Ni walang estudyante ang natuwa o pumalakpak sa anunsyo ng may-ari ng Laketon Academy. Tanging ang anak lang nito na si Chino ang pumalakpak para suportahan ang sinabi ng ama. Bumaba ang mag-ama mula sa stage at iyon naman ang pag-pasok ng dalawang puting van sa loob ng campus. Bumaba ang mga lulan ng sasakyan at binaba ng mga ito ang mga pagkain. They set the buffet tables under the stage. 

Kung hindi pa nagsalita ang isang head teacher ay baka buong araw na nagmistulang library ang covered court. Pinagpatuloy nila ang laro pero hindi na gano’n kasigla ang mga estudyante mula nang umakyat ang mag-amang Laketon. 

Nang matapos ang palaro ay inudyukan na ng mga guro na kumuha na ng makakain ang mga estudyante pero parang atubili pa ang mga ito sa mga pagkaing nakahapag. 

Students are really aware na may kagaguhang ginagawa ang Laketon na ‘yon.

“Come on, students. Grab some foods,” udyok ng lalaking guro. Parang noon lang natauhan ang mga estudyante nang magsalita ang gurong lalaki na iyon.

Wala sa sariling napailing si Luna sa nasasaksihan. Mahilig pala talaga sa sapilitan ang mga tao rito. What a bunch of rotting devils they are. 

Until now, she can’t forget the rotting body she had seen in that first room located at the old building last week. Konting tiis na lang talaga, matatapos na ang paghihirap ng mga estudyante rito. Lalong-lalo na nag kliyente niyang si Maureen Tolentino.

Inaalok siya ng pagkain ng isang guro pero tinanggihan niya iyon at dinahilan na nag-heavy meals siya kaninang umaga. She can’t trust what’s in the food. She can’t trust that Leon bastard Laketon. May lason man ‘yon o wala, she can’t eat the food coming from a devil like her. C

꧁꧂

“WE ARE having a show for our stakeholders, Chino,” wika ni Leon sa anak nitong si Chino. “Darating sila mamayang hapon and those girls need to be ready.”

Nasa loob sila ng opisina ng ama niya habang ang mga guro at ang mga estudyante ay nasa kani-kanila ng mga classroom. Tapos na ang kasiyahan na ginawa sa maliit na covered ng eskwelahan at sinasabihan na lang ng mga guro ang mga hawak nilang estudyante para mag-ingat sa pag-uwi. 

Tumango siya bago lumabas ng opisina nito. Sa paglabas niya ay bumungad sa kanya ang nasa mahigit na limang kababaihang estudyante. May takot at pagod ang nakarehistro sa mga mukha nito, Naaawa man siya sa mga ito pero hindi niya pwedeng isaalang-alang ang yaman na binibigay sa kanila ng mga bigateng kliyente at sponsors ng eskwelahan nila. 

These students will just make their clients feel happy and satisfied then they will not worry about their grades. Iyon lang naman ang gagawin nila at hindi na nila kailangan pang magpakahirap sa pag-aaral para makakuha ng mataas na marka. 

Sinenyasan niya ang mga estudyante na sundan siya gamit ang kanyang ulo. Bumaba sila ng ikalawang palapag at naglakad patungo sa lumang building. Mula sa ikalawang palapag ng naturang building ay kitang-kita ni Chino ang mga nagkalat na estudyante sa hallway. May mga estudyante na sumasakay na ng kani-kanilang mga kotse habang ang mga ilan ay naghihintay sa mga sundo nila sa may lawn. 

Huminto sila sa ikalawang pinto — ang pinto na kamuntik nang buksan ng bagong guro na si Ella Jimenez noong unang araw nito rito. Sa totoo lang ay malinis naman ang loob ng kwartong ito maliban sa unang kwarto na nadaanan nila. 

Hinawakan ni Chino ang saradura at pinihit iyon at binuksan. Tumambad sa kanila ang maala-conference na design ng kwarto. Kung ang bintana nito sa harap ay maalikabok na jalousie, pero ang kaliwang pader nito ay tinted na salamin. Naka-pulang carpet ang sahig at isang mahabang mesa na pabilog ang nasa gitna ng kwarto. Parang donut ang design ng mesa. Nasa sampu rin ang mga upuan na nakapalibot sa mesa at may tig-kalahating metro ang layo ng mga ito sa isa’t-isa. May limang wine glasses din ang nakahapag doon at may laman na ang mga ito ng red wine.

“Pasok na,” utos niya sa mga estudyante pero hindi kumilos ang mga ito sa sinabi niya. Ayaw pa naman niya ng hindi nasusunod kaagad. 

Pinanlakihan niya ng mga mata ang mga ito at pinagngitngit ang mga ngipin. “Ano pang tinatayo-tayo niyo diyan? Sinabi nang pumasok na kayo!”

Dahil na rin sa sindak ay napayuko ang mga estudyante at nakapilang pumasok ang mga ito sa loob ng kwarto. 

Samantala, ang mga babaeng estudyante na naiwan sa loob ng malawak na kwarto, unti-unti nilang tiningnan ng masama ang kasama ng mga ito na si Maureen Tolentino. Anger, hatred, fear, and hopelessness registered across their faces. 

Mabilis na iniwas naman ni Maureen ang tingin niya sa mga kasama niya. She can’t stand their burning gazes towards her. Punong-puno ang mga tingin ng mga ito ng pagsisisi. 

“We shouldn’t trusted you, Mau. Hindi naman pala tayo matutulungan ng L na ‘yon,” sumbat sa kanya ni Jessy.

“She was right,” sang-ayon naman ni Dea sa unang nagsalita. “Maybe that info card you saw was just a child’s play. Like, I mean, gawa-gawa lang ng isang bata.”

“But I told you, guys!” Hinarap niya ang mga ito nang nakakunot ang noo. “She answered me the moment I sent the details! L told me to wait for her! Hindi natin kailangan magmadali!”

Tila hindi nagustuhan ng isa sa mga kasama niya ang sinagot niya. Lumapit ang isa sa mga ito at hinila ang kwelyo ng kanyang blusa. “But until when are we going to wait for that b***h? Huh, Maureen?” Christa asked with her gritted teeth. Her grasped in her collar tighten. “Answer me! Until when, huh?! Until we are found dead in a ditch? Hanggang doon ba? I am so sick with Laketon’s freaking educational system! I cannot wait to escape from this hell, Maureen.”

Mabilis na tinulak niya ang babaeng kaunti na lang ay maiiyak na. Taas noo na inayos niya ang nagusot niyang kwelyo at ang kanyang blusa. “Sino bang hindi, Christa? We all are really wanted to escape from Laketon’s! Ang gusto ko lang sabihin na hintayin pa natin si L—”

“Hintayin?” Christa blurted out in disbelief. “Ha! Maureen, wake up! Can’t you see? Nandito na naman tayo sa lintek na secret room na ‘to! Ano ‘yon? Hihintayin na ‘yong L na ‘yon habang binababoy na naman tayo? You really are unbelievable and pathetic!”

Nagpanting ang magkabilang tenga ni Maureen sa narinig niya mula sa dalaga. Akmang susugurin niya ito ng sabunot pero pinigilan lang siya ng mga kasama nila.

“Watch your mouth, girl!” banta niya kay Christa saka dinuro ito. 

Bago pa man makapagsalita ang kaaway niya, biglang bumukas ang pinto ng secret room at pumasok doon si Chino. Mabilis na umayos sila ng tao nang mapansin nila ang nagtataka ngunit seryosong tingin na ipinukol sa kanila. Wala na itong sinabi bagkus ay sinenyasan nito na pumasok na sila sa gitna ng pabilog na mesa. 

They have no choice but to follow the co-owner’s order. Sa totoo lang ay mabait pa ito sa kanila. Mas gugustuhin pa nila na si Chino ay guma-guide sa kanila hindi ‘yong tatay nito. Dahil kung magkamali man sila ay parusa agad ang makukuha nila sa kamay ng matandang ‘yon. Si Chino ay kahit papa’no may konsiderasyon ito. But it doesn’t mean na inosente ito sa mga pinaggagawa nito. He obey rules from his father. He assaulted some of the teen and some teachers inside the school s*xually. 

Ilang sandali lang ay pumasok na ang mga tinatawag nilang stakeholders ng Academy. But the truth is, they were the client’s of Laketon. Leon Laketon was one of the branch of prostitution scheme under Sid Cordova — the under boss of Espana Estate. Kailangan nitong kumita ng malaking halaga para kay Cordova nang maibalik niya ang naluging negosyo. 

Umupo ang mga naturang kliyente sa mga upuan na nakapalibot sa bilog na mesa. Huling pumasok si Mr. Laketon. Hindi ito umupo sa upuan bagkus ay tumayo ito sa tabi ng anak nito na. May isang metro lang ang layo mula sa mesa. 

Mas lalong dumoble ang kaba at takot ng mga dalaga nang senyasan na sila ni Mr. Laketon na simulan na ang dati nilang trabaho. As they are starting to unbutton their blouses, pansin ng mga dalaga ang pagsimsim ng mga stakeholder ng red wine. 

Tuluyan na nilang maihubad ang suot nilang puting blouse at tanging brassiere na lang ang saplot na tumatabing sa kanilang mga dibdib. Maluha-luha na kinapa nila ang clasp ng kanilang panloob pero bago pa nila mahawakan iyon ay biglang nangisay ang lalaking kaharap ni Maureen.

She was shock at first. Then, eventually, they screamed when the guy in front of her coughed blood. At gano’n din ang nangyari sa natitirang apat na lalaki. Nangisay muna ang mga ito bago umubo ng dugo at pilit na hinahabol ang paghinga hanggang sa bumagsak na lang ang mga katawan nito sa sahig. 

“What the ef happened?!” Mr. Laketon asked in panic. He turned his gaze to his son, grabbing his collar with widened eyes. “I told you to not leave these bitches! Look what they have done!”

Pagkatapos nito ay galit na lumingon ang matanda sa mga dalaga. “You ruined everything! You all killed our client! You will pay for—” Hindi na nito naituloy ang sasabihin nang makarinig sila ng pagkabasag ng salamin. 

Napatili naman ang mga dalaga at napaupo na lang sa takot nang maramdaman nila ang nabasag na salamin sa exposed nilang likod. Ilang minuto silang nakapikit sa takot bago nila binuksan ang kanilang mga mata at tingnan kung ano ang sanhi ng pagkabasag ng glass wall. 

Gano’n na lang ang panlalaki ng mata ni Maureen nang tumambad sa kanya ang naka-all black na tao. Ultimo ang kadulo-duluhan ng daliri nito ay natatakpan ng itim na gloves. Tanging mga mata lang nito ang nakikita nila. Its hazelnut eyes were focused on scaredy cat Mr. Laketon. It was filled with disgust, anger, and hatred. 

When its eyes settled on Maureen’s, it became soft and full of worry. “I’m sorry, Madam. I am late,” she said.

Maureen’s jaw dropped when she heard the statement. “L?” she stammered.

Bahagyang tumango ang ulo nito bilang sagot. L focus her attention to the owners again. Her right was holding a fancy and keen dagger. She walked towards the two men but she passed by them instead, she walked near the door. 

“Wear your blouses, students, and run as fast as you can. Ask for help, then. Ako na ang bahala sa dalawang ‘to.” Hinintay pa sila nitong makapagbihis bago nito binuksan ang pinto. 

Pinasalamatan muna ni Maureen ang babae bago siya lumabas. Pinanood pa niya kung paano nito isara ang pinto at dinig ang tunog ng lock sa loob niyon. Hindi na kinaya ni Maureen ang panlalambot ng kanyang tuhod at napaupo na lang siya sa harap ng nakasarang pinto. 

May ideya siya kung ano ang mangyayari sa loob ng secret room na ito at kung ano ang mangyayari sa mag-amang Laketon.

Pero ang mahalaga ngayon, malaya na sila. Madumi man ang pagkakuha nila ng hustisya pero alam niyang matatapos na ang maduming pamamalakad ni Laketon.