Naningkit ang kulay abong mga mata ni Gaurav dahil sa labis na inis nang hindi pa rin kumibo ang mga ito sa tanong n'ya. Bubuka pa sana ang mga bibig n'ya para sundan ang mga katanungan n'ya sa dalawang taong itinuring n'ya ng parang mga tunay na ama, nang bumaling sa kan'ya si Mang Kanor at hinawakan s'ya nito sa kaliwang balikat n'ya.
Ito ang ginagawa sa kan'ya nito noon pa man sa tuwing may sasabihin ito sa kan'yang nais nitong isapuso n'ya o kaya pakatandaan n'ya. Hinintay n'ya ang mga sasabihin nito at talagang nagulat s'ya sa mga winika nito. Mahina lang ang pagkakasabi nito ngunit bakas sa bawat mga kataga nito ang diin sa bawat salitang binigkas nito.
"Mag-ingat ka sa mga taong pinaglalaanan mo ng tiwala mo lalong lalo na ang mga itinuturing mong mga kakampi sa kaaway..Minsan
