CHAPTER 107

1630 Words

Humantong sila sa isang apartell na Twenty-four hours bukas at dahil halos alas-tres 'y media na rin ng madaling araw ay hindi na rin sila namili pa at ang siyang unang nadaanan na lang nila ang siyang una nilang pinasukan. Niliko ni Helix ang kotse at dumiretsyo naman iyon sa isang maliit na cashier booth at nang makapagbayad ang binata roon ay saka sila gumiya sa isang maliit at medyo may kahabaan na tila pasilyo at isang liko lang ang ginawa nila ay naroroon na sila sa isang maliit na kulay asul ang pintura ng pintuan ng kuwarto. May room boy nang naroroon at saktong bumababà sila ng kotse nang mabuksan na rin nito ang maliit na kuwartong iyon at nang humarap sa kanila ang lalaki ay ngumiti pa ito sa kanila ng maluwag at magalang na bumati at nagpaalam na rin sa kanila. "Here's your ro

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD