Bad Enginee 6 - คู่ปรับเก่า 🔥

1320 Words

ที่หน้าฟลอร์ เมื่อมาถึงเพื่อนตัวดีสองตัวก็ดี๊ด๊ากันใหญ่ที่พายุมาร่วมด้วย อย่างที่ว่ามันเฟรนด์ลี่เข้ากับคนง่ายและกะล่อนแบบสุด ๆ ทำให้เข้ากับพวกเพื่อนของฉันได้เป็นอย่างดี ที่สำคัญมันหล่อ… ว่าไม่ได้ แล้วเราทั้งสี่ก็เต้นกันไปตามเพลง ฉันก็เต้นยั่วบ้าง เต้นเอามันบ้าง แล้วแต่อารมณ์ แล้วแต่เพลง ระหว่างนั้น ไม่วายที่สายตาฉันจะเหลือบไปมองยังโต๊ะของพวกเราที่อยู่ตรงโซนวีไอพีเป็นระยะ ทว่าเมื่อมองไปทีไรก็เจอกับสายตาเพลิงจ้องมองมาตลอดอยู่เช่นกัน ฉันเบนสายตากลับทำเป็นไม่สนใจ แต่… ก็ใช่ว่าไม่รู้สึกอะไรกับสายตาของเขา มันทำให้ฉันหวั่นไหวเอามาก ๆ พยายามบอกตัวเองไม่สนใจ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะหันไปสบกับสายตาคู่นั้นอยู่ดี “เต้นกัน” พายุสะกิดบ่าฉันให้หันไปหามัน ฉันเลยละสายจากเพลิงแล้วหันไปเต้นคู่กับพายุ ยั่ว ๆ บด ๆ ตามสไตล์ไปสักพักจนจบเพลง “เพลงนี้ไม่มันว่ะ ขอพัก” ฉันบอกกับกลุ่มเพื่อนก่อนจะขอตัวเดินไปที่โต๊ะของพวกนางที่อยู่ใกล้กับฟลอร์ เมื่อมาถึงโต๊ะก็จัดการชงเหล้าเองแบบเข้ม ๆ ก่อนจะกระดกดื่มเป็นน้ำเปล่า “อ่า” รสชาติขมบาดคอใช้ได้เลย แต่ก็นะ… รสชาติเหล้าถึงแม้จะขมบาดคอแต่ก็หวานบาดใจ ยังไงวันนี้ฉันก็สามารถเมาได้เต็มที่ เพราะอย่างน้อยก็มีไฟมาด้วย ถ้าเมามากอย่างเก่งก็ให้มันแบกกลับแค่นั้น เมื่อหมดแก้ว ฉันถึงกับก้มหน้ากุมศีรษะตัวเองเพราะเริ่มมึนจากฤทธิ์เหล้าบวกการที่เต้นแบบสุดเหวี่ยงเมื่อกี้ แถมเสียงเพลงรอบข้างที่ยิ่งดังกระหึ่มก็ยิ่งรู้สึกมึน ทว่า… “เฟียร์” เสียงคุ้นหูตะโกนเรียกฉันจากด้านหลัง ส่งผลให้ผงกหัวขึ้นมาพร้อมกับหันกลับไปมอง “อ้าว พี่บากิ” ใบหน้าหล่อเหลาของพี่บากิที่ฉันรู้จักเป็นอย่างดียืนอยู่ข้าง ๆ พร้อมส่งยิ้มมาให้ “เพื่อน ๆ เราไปไหนกันหมดล่ะ” “เต้นอยู่โน้นค่ะ” ฉันพยักเพยิดหน้าไปทางกลุ่มเพื่อนที่เต้นอยู่ เพื่อบอกให้พี่บากิหันไปยังตำแหน่งเพื่อนสาวที่กำลังเต้นอย่างสนุกสนานกับพายุ “ดูท่าจะสนุกกันอยู่นะ” เสียงพี่บากินิ่งลง สายตาที่มองไปทางเพื่อนของฉันกับพายุดูเรียบนิ่งอย่างเห็นได้ชัด หรือฉันคิดมากไปเอง ? “เอ่อ… วันหลังขอชวนยูกิมาด้วยได้ไหมคะ เฟียร์ไม่ได้เจอยูกินานแล้วด้วย” ฉันหันไปยิ้มอ้อนให้กับพี่บากิที่กำลังละสายตาจากเฟมี่ นีน่า และพายุ แล้วหันมามองฉัน แต่เขานิ่งและไม่ตอบอะไร “นะคะ น้า” เมื่อเห็นพี่บากินิ่งไปฉันก็ส่งสายตาออดอ้อนไปหนึ่งกรุบ ที่ต้องขออนุญาตพี่บากิก็เพราะ พี่บากิก็คือพี่ชายยัยยูกิ นั่นเอง “เอาไว้พี่จะลองคิดดู” แต่ทว่าในตอนนั้นเอง “เฟียร์ !” พายุเดินมาตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ มันตะโกนเรียกชื่อฉันเสียงดังน้ำเสียงคล้ายกับไม่พอใจ พร้อมกับคว้าหมับ ! จับที่ข้อมือฉันอย่างแรงก่อนจะฉุดกระชากฉันให้ลุกขึ้น “อ๊ะ อะไรของนายเนี่ย !” “กลับโต๊ะ !” พายุพูดกับฉันแต่สายตากลับจ้องไปที่พี่บากิเหมือนแทบจะกินเลือดกินเนื้อเลยก็ว่าได้ และ... มันก็กระชากฉันให้เดินตามมันมา “นาย เป็นบ้าอะไรเนี่ย” ฉันบ่นตลอดทางที่โดนมันกระชาก เอาจริงนะ ฉันไม่เคยเห็นมุมนี้ของพายุเลยสักครั้ง เวลาโกรธสายตาของมันโคตรน่ากลัว ต่างกับเวลามันขี้เล่นราวกับคนละคน “ไอ้บ้าเจ็บ เดินช้า ๆ หน่อยดิวะ” แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่มีสิทธิ์ทำฉันเจ็บ “ปล่อยยยย ทำไมนายเป็นคนอย่างนี้ฮะ !!” ฉันตวาดพร้อมกับสะบัดข้อมือให้หลุดจากการเกาะกุมของมันในทันทีที่เราสองคนเดินกลับมายังโต๊ะที่มีไฟกับเพลิงนั่งอยู่ “มีอะไรกันวะ” ไฟเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับเลิกคิ้วขมวดอย่างสงสัย “ก็มัน...” ฉันนั่งลงโซฟาอย่างแรงด้วยความไม่สบอารมณ์เอามาก ๆ แต่หยุดพูดไว้เพียงแค่นั้น เพราะพูดไปก็เปล่าประโยชน์ มันพาเดินมาถึงตรงนี้แล้วนี่ ที่สำคัญไม่ใช่อะไร ฉันหงุดหงิดมากก็จริง แต่พอเจอสายตาของเพลิงตรงหน้าทำให้ฉันพูดไม่ออก มันเหมือนคล้าย ๆ โดนปรามให้หยุดโวยวายไปเอง “ไอ้นั่นเป็นศัตรูพวกกู จะคุยหรือคั่วกับใครก็เลือกหน่อยดิวะ” พายุพูดออกมาอย่างหัวเสีย ฉันหันไปมองหน้ามัน และถึงกับร้อง อ๋อ เก็ทกับตัวเองในใจ ก็ใครจะไปรู้ว่าพี่บากิเป็นศัตรูกับกลุ่มนี้ มิน่าเมื่อครู่พี่บากิก็นิ่งไปเหมือนกัน คงเพราะสาเหตุนี้สินะ “ใคร ?” เพลิงเลิกคิ้วมองหน้าพายุพร้อมเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง จากที่ฉันกำลังจะอ้าปากอธิบาย… ว่าไม่รู้ ไม่รู้มาก่อนว่าพี่บากิเป็นศัตรูกับพวกมัน ถึงกับต้องเม้มปากตัวเองให้ปิดสนิททันที “ไอ้บากิ” พายุหันไปบอก ฟังจากเสียงนิ่ง ๆ และปฏิกิริยาของพายุ เดาว่าพี่บากิน่าจะเป็นศัตรูหมายเลขหนึ่งของพวกนี้แน่ ๆ แต่แล้วไง… “ศัตรูพวกนาย แต่ไม่ใช่ศัตรูฉันนี่” ฉันพูดออกไปลอย ๆ เหมือนไม่ได้ใส่ใจ ก็มันจริง… พี่บากิคือพี่ชายของยูกิ ไม่ใช่ศัตรูฉันสักหน่อย “เฟียร์ ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ นะเว้ย ถ้ามันรู้ว่ามึงเป็นอะไรกับพวกกู แล้วมันทำให้มึงเดือดร้อนจะทำไง” ไฟเตือนฉันด้วยน้ำเสียงซีเรียส คล้ายกับต้องการเตือนฉันอย่างจริงจัง “ไม่มีทางอะ ฉันสนิทกับพี่บากิมาตั้งนาน เขาไม่มีทางทำให้ฉันเดือดร้อนแน่ ๆ ที่สำคัญฉันรู้จักกับพี่เขาก่อนนายพาฉันมาอยู่กลุ่มนี้ซะอีก” ฉันเถียงไฟทันควัน แต่ในตอนนั้นเอง ปึง ! เสียงวางแก้วน้ำของเพลิงกระแทกเข้ากับโต๊ะเสียงดังจนฉันสะดุ้ง ! ฉันเหลือบมองเขาทางหางตา เห็นอีกฝ่ายที่ตอนนี้กำลังรินเหล้าใส่แก้วที่เพิ่งถูกวางลงอย่างแรงเมื่อครู่ ก็ไม่อยากจะคิดอีกแหละว่า... เขาทำใส่ฉันหรือเปล่า… ไม่มั้ง บางทีเขาอาจจะแค่มือหนัก หรืออาจจะเมาแล้วกะระยะวางแก้วไม่ถูกก็เป็นได้ ทั้งที่บอกตัวเองแบบนั้น แต่ทำไมฉันถึงได้คิดมากกับท่าทีที่นิ่งเฉยของเพลิง มันทำตัวไม่ถูกนะเว้ย ! “กูว่ามึงเลิกรั้น แล้วฟังที่พวกกูบอก” ไฟเอ่ยเสียงซีเรียสอีกครั้ง มันทำตัวอย่างกับเป็นพ่อฉันชัด ๆ ซึ่งฉันไม่ชอบให้คนมาสั่ง และไม่มีสิทธิ์มาสั่งด้วย ! จะให้เลิกยุ่งได้ยังไง ก็นั่นพี่ชายของยูกิซึ่งเพื่อนสนิทของฉันเหมือนกัน ไอ้พวกบ้านี่ไม่เข้าใจและไม่ฟังเหตุผลฉันเลยสักนิด “ชิ” ฉันจิปากไม่พอใจ “ไม่น่ามาอยู่กลุ่มเดียวกับพวกนายเลย” ฉันเอ่ยพูดใส่พวกมันอย่างหัวเสีย ว่าจบฉันลุกสะบัดตัวเดินหนีจากพวกมันทันที มันน่าหงุดหงิด ! หงุดหงิดอะไรก่อนดี ! มันน่าหงุดหงิดไปหมดเลย !

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more