Chapter 1

2386 Words
I'm in a VIP room here in a famous bar in Makati. drinking with my famous friend base on him, named Kerson Sainon and also a two girls na nakilala namin ngayun lang dito sa club. The surrounding were dark as if I were in the house of a vampire. This is my daily routine after Chloe left me behind. That girl I hate her, because I can't find her even her parents don't know where exactly she is. Pinahanap ko siya hindi lang sa Pilipinas kundi sa buong mundo. Kahit ang North America, o North Korea pa ay binulabog ko para mahanap siya, pero wala akong makitang isang Chloe Allison. Pag nag papadala siya ng pera sa magulang niya eh iba't -ibang lugar ang nasa address niya. At isa isa ko 'yon pinuntahan. At Nahihirapan na ako because I f****ng miss her. Binaling ko ang atensyon ko sa ibang bagay I even get revenge at Lorenz which is James my twin brother for being abandoned me in the past years. Even it's not necessary I still did it, just to forget Chloe. That shameless woman I ever met. She's the one who gave me strength for a long time. And now she took it back and disappeared to nowhere. I hate her, I really do. While looking at the beer I on my hand. I was thinking of things like, what did I do to her to that she made me feel this way The unforgettable night we first shared and feel each other's deepest love. After that, I woke up and she was no longer beside me. I tried to find her and it's almost 3 years, but f*ck I can't still figure out where the hell is she. What a beautiful f****ng fate I have. I hate you, Chloe. I hate you. This is the last year you have, kung hindi ka parin magpakita sakin magpapakamatay na talaga ako. Ang kamay ng babaeng kasama ko ay humahagod na sa buong katawan ko hanggang sa nagdapo ito sa pagmamay-ari ni Chloe. naiinis ako kay Chloe kaya hinalikan ko ng tuloyan ang babaeng kasama ko pinakandog ko siya sa harapan ko. at sarili itong gumalaw sa kandungan ko. Taas baba ang paggalaw niya at piniga ko ang pang-upo niya kaya umongol ito sa loob ng labi ko habang nag aalab ang mga halik nito sakin. "Easy, babe" bulong ko sakaniya at inagaw ang labing gusto niyang angkinin Kumuha ako ng sigarilyo at habang nasa kandungan ko parin ang hindi ko kilalang babae ay sinindihan ko ito sa harap niya. Hinigop ko at binuga sa mukha niya ang usok. Nagustuhan niya siguro ito dahil parang naging isang mabangis na hayop ito na binuksan ang pantalon ko pinagmasdan ko lang siya ng natapos niyang buksan ay mabilis niyang hinubad ang panty niya naka red dress ito kaya hindi nasiya nahirapan. Nakabukas ang labi niya habang dahan dahang siyang umuupo at pinasok ang p******s ko sa lagusan niya nainis ako sa ginawa niyang pagdahan dahan kaya hinawakan ko ang balikat niya at mabilis siya'ng itinulak paupo . "Ahh." Napa ungol siya bigla "Now, Move baby." Utos ko at agad niya namang ginawa. "MAMA ARAY NAMAN" pagririklamo ko kay mama dahil sa masakit nitong hampas . "Ikaw na bata ka bakit lasing ka nanaman kagabi. Yan ang dahilan kong bakit umalis si Chloe eh" natiginalan ako sa sinabi ni mama. "Ma, wag na nating mag usapan ang wala na" sabi ko sabay kain sa hinandang lugaw ni mama para sa hang over ko. "Loyd, hindi mo parin ba siya nahanap? Tatlong taon na ang naka lipas nong umalis siya. Alam kong may magandang dahilan kong bakit ginawa iyon ni Chloe. Pero sana naman mahanap mo na siya. Namimiss kina ang batang iyon." nalungkut si mama sa sinabi dahil katulad ko nanlumo din siya nong umalis si Chloe ng walang paalam apat na taon din silang nanirahan sa iisang bobong kaya ganon na lang din ang pag alala niya ng mawala ito. "At birthday na bukas ni Chloe,. Loyd. Bibili na ako mamaya ng mga lulutoin para bukas.." mama said with a big smile in her lips. It's also been three years na sene-celebrate namin ng magkasama ni mama ang birthday ni Chloe without her. "At dapat next year kasama na natin si Chloe. Naiintindihan mo?" Here we go again every year ganon nalang ang sinasabi ni mama sakin. "Ma wag na nating pag usapan ang ayaw magpahanap mag celebrate nalang tayo bukas" Walang ganang sagot ko dito. "Iho, anak, iba ang ayaw magpahanap sa natatakot na mahanap" gusto kopa sana tanungin si mama kong ano ang ibig nyang sabihin don kaso umalis na ito at pumunta sa kusina. Pinagpatuloy ko ang pagkain ng biglang dumating si daddy. "Dad" I immediately stand up straight because of his bad present. "Go to London Loyd.... You disappoint me too much. This is the right time to prove me wrong, na ayaw ko ibigay sayo ang kompanya. You have to convince me that you are worth it.." he command. "But dad I still have so much to do here." I protest. Even I know I can't disobey him. "You have to go in london. You have to fix our business with Allison there. She is so hard to get and we need her ideas for our new incoming buildings." he said as my eyes got wilder "You know who Allison is dad?" I ask. "I dont. I just got her proposal last year I don't have any information about her but the designs she gave me are so unique. So go in London and find her." Narinig ko ang pagbasag ng plato mula sa kusina "Mama!" Napasigaw ako dahil sa nakita kong dumudugo ang paa nito. Na nasugatan ata sa basag na planong nahulog niya "CHLOE HERE!" Sigaw ni Anna pagpasok ko sa ice cream shop. "What take you so long men." Jerald ask. "you left me at home. then you two haven't woken me up... yet, then you will ask me why am I late.. you serious men?!" I looked at them with a serious face and they just laughed infront of me!. "I hate you!" I sit down in front of them . "What's your plan Chloe?.. Don't tell me you won't come home with us to the Philippines again?" Anna crossed her hand over her chest. I looked outside the ice cream shop and saw some people outside. meron pang mag jowa na akala mo wala nang bukas kong mag halikan sabagay hindi naman kasi conservative ang mga tao dito. I looked at them. "I'm going with you guys. I think its enough for me to avoid Loyd. What do you think? And I really miss nanay and tatay." I said in a low voice "Really, Chloe?" Kunot noo akong tinignan ni Anna. "It's been three years, Since you left. Baka nga nakalimutan kana non eh." she rolled her eyes. Anna is right maybe he hates me for what I did. "Anna, I know but what about me?" I ask "You'll be better, Trust me.. And you think you can run away forever? You have Cole now Chloe. You're parents needs to see him." I think Jerald is right. But I'm still scared. "My sister's birthday is coming. And I need to there next week." "Why so suddenly Jerald?" I looked at his eyes. "She want me to be there Chloe. So I have no choice but to flight next day after your birthday. and you have to come. Btw, where is Cole?" He suddenly find my boy. "His home. He want to clean the house for me. He said, he want me to surprise." I said. "Ohh... Right, your birthday is tomorrow" Anna spoke "Yeah." I answered "Cole is really a big boy now shane" I laugh because of how Jerald say it with a good tone. "Let's go?" I ask them its already 12 pm kailangan na naming umalis dahil ang ceremony ng kasal ni Danna is 1 pm and we are just a guest so we don't need to hurry. But still we to be there on time. I was about to hump in Jerald car when suddenly I got a call from unknown number it's a Philippine phone number. Kinabahan ako wala namang tumatawag sakin mula sa pinas malibas kina tatay at tita Milda. But i just answered the call and hump inside the car "Chloe who's that?" Jerald ask "I dont know unknown number" I answered Nasagot kona ang tawag but no one is speaking in the other line. " Hello who's this please?" I asked I heard some murmuring people the other line and finally someone talk "Shane, its Kerson." nanlaki ang mata ko at natunganga sa narinig "Shane are you okey?" I heard Jerald but I ignore him "Shane!" I shocked when anna shake me from bihind Natauhan ako. narinig ko pa na tinatawag ako ni Kerson sa kabilang linya but I ended the call before I ask where Loyd is. I feel pain. Parang hindi ako makahinga dahil sa sakit ng puso ko kaya nataranta sila Anna dahil sakin "Jerald is in the hospital!" Anna shouted and I cried because the pain I suddenly felt. That was the last moment I remember kasi bigla nalang nandilim ang paningin ko at parang hinihigop ako ng kadiliman. "Are you okey, shane?" Anne ask after Jerald pay my hospital bills. I dont have to admit. As my doctor said its normal to me to feel such pain I just need to rest and I need to avoid stress which it won't happen because of my works. "Yeah, thank you Anna I don't know what to do if you weren't with me" I'm so blessed to have a friend like them and thanks to Loyd Umuwi kami sa bahay because of what happened hindi na kami pumunta ng kasal ni Danna. I know she gonna be a little bit mad but she is very understandable so it can manage. Even after what happen in my life God always good to me because he blessed me a lot of verry good friends "Mommy." I got a hug and kisses from Cole when i got home he is my Strength without him and without my friends I am nothing. " Mama Milda called sh...she want to talk to you po. but you're not home so she ask me to kiss you when you get home mommy and tell you how much she missing you mommy." Cole is so adorable while he was talking nonestop "Okay I'll call mama Milda later, but before that... Did you brush your teeth na?" I ask him. Nakaupo ako sa sofa and cole was sitting on my lap. Tumango tango lang ito Lumapit si Anna samin ginulo niya ang buhok ng anak ko "you're so cute Cole, but I think you have to sleep na" Anna said. "Okay po tata" for me cole smile was so fragile Ng nakaalis na ang anak ko kasamahan ng yaya niya. Nilingon ako agad ni Anna " What's your plan?" She ask "Anna I already fix my plan. Pag uuwi ako ng pinas ipapakilala kosiya sa papa niya and I'll just disappear again like I don't exist in there lifes. I'm sure Loyd have someone now. But do me a favor just please wag mong pababayaan ang anak ko" I looked at her eyes with sincerity Anna just hug me so tight. Anna always ruin may make up ever since, I hate her. "Stupid Chloe. Wag kang magsalita ng ganyan, kakayanan mo to. For Cole, for Loyd and for me and your friend. Okay ?" "Im not that strong Anna" naiyak narin ako sa sinasabi niya "You can do it ... We're here, Chloe" Jerald said. Sumama na rin siya sa yakapan namin ni Anna. "HAPPY BIRTHDAY CHLOE!" I was surprised for what they prepare for me I thought we're just going to eat dinner. Pero marami silang inimbitahan na mga katrabaho namin andon pa ang mag asawang Melson at ang babaeng anak nilang kasing idad lang ni Cole. "Happy birthday, Chloe." Mrs. Melson is so gorgeous. Hindi ako magtatakang patay na patay sa kaniya ang si Mr. Melson her husband. "Thank you Belle. Thank you also for coming." nginitian ko siya pabalik. "Mommy are you happy?" Sabi ni cole na agad na nag pa buhat sakin. "Of course, baby.. thank you so much. I love you." As I kiss his forehead and he chuckled. "Mommy can I blow your candle?" He asked. "Of course Cole but mommy first okay?" Anna said and she gave Cole a kiss. "Mommy faster, faster." Natawa kami a sinabi ni Cole at agad ko namang inihipan ang candle sa cake na bit-bit ni Jerald. Kuntinto na ako sa buhay gusto ko ganito nalang kami palagi ayoko nang bumalik sa manila ayuko nang balikan ang nakaraan. Pero hindi pwedi dahil sa kailangan iyon ng anak ko. Masaya kaming nag kwe-kwentohan sa sala at kumakain ng ibat-ibang pagkain na hinanda nila para sakin. Habang nakikipag laro si Cole kay Angel na anak nila Belle. "Are you ready?" Tanong ni Anna. Nasa airport kami at kakarating kang namin dito tulog pa si Cole na bit-bit ni Jerald. Ako na ang nag dala ng mga gamit si Jerald para hindi na siya mahirapan. "Yeah.." sabi ko sabay kaming pumasok ng airport. Kina kabahan ako hindi ko alam ang nag aabang sakin sa pinas. Hindi ko alam kong pano ko haharapin ang taong mahal ko, ang pamilya ko na hindi alam ang dahilan ng pag alis ko. Tinignan ko si Cole na mahimbing na natutulog sa upoan nito, malambing kong hinawakan ang mukha niya.. Siya at ang alaala ng ama niya ang nag bibigay sakin ng lakas para lumaban. Ang mga imposibleng mga mangyari sa pag uwi ko ang kinatatakot ko ng lubos. Hindi ko siguro kayanin kong may ibang mahal na si Loyd, hindi ko rin kakayanin na makita siya ulit na umiiyak. Hindi ko namalayan habang hinahawakan ko ang mukha ng anak ko.. ng anak namin ni Loyd, ay nag silabasan na pala ang mga luha sa mata ko. This miserable life have their purpose I think. And I'll make sure after everything happens to an end I'll find Loyd and ask for forgiveness.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD