Hunk Series 5: Travis Ross

"Ma, Pa, I'm sorry, I can't do this" nag simula ng mamuo ang luha sa kanyang mga mata. Tinignan nya ang repleksyon nya sa sa salamin na ngayon naka suot sya ng maganda at mamahaling wedding gown. Naka ayos nadin ang kanyang buhok na pang bridal at may konting laylay ng buhok sa gilid ng pisngi nya at nakita nya ang maganda at nag kikislapang mga mamahaling pearl at palamuti sa kanyang buhok. Nag kikislapan din ang palamuti na kanyang suot mag simula sa kwentas, singsing at kahit narin sa kanyang hikaw. She was wearing a sweet and simply make up, sa likod ng maganda nyang mukha ang lungkot na kanyang kinukubli. "Putangina! Matagal na natin tong pinag usapan Clarisse! Paulit-ulit na lang ba tayo?!" Umalingawngaw ang malakas na tinig ng kanyang Papa sa kanyang likuran. Pakiramdam nya kinurot ang kanyang puso ng marinig nya ang nakaka takot na boses ng kanyang Papa. Gusto nyang umiyak ng sandaling iyon, pero hindi nya magawa dahil pagod na pagod na syang umiyak gabi-gabi. "Hon, relax" saway ng kanyang Mama sa kanyang tabi. Kay lungkot ng mga mata ng kanyang Mama habang naka tingin sakanya. "Clarisse please stop this okay? Napag usapan na natin ang bagay na to, akala ko okay na sayo?" Panenermon ng mahinang tinig sakanya ng kanyang Mama. 'Sainyo okay, pero saakin hindi' gusto nyang sabihin iyon sakanyang Mama, pero mas pinili nya na lamang manahimik. Pagod na pagod na syang makipag talo sa kanyang mga magulang dahil hindi naman sya nito pakikinggan. "Mag papakasal ka sa kay Travis Ross, sa ayaw at sa gusto mo! Naiintindihan mo ba ako Clarisse?!" Sigaw nito sakanya at napa hawak sya ng sobrang higpit sa gown habang patuloy na pinapakinggan ang sermon sakanya ng kanyang Papa. "Kailangan mong gawin to para maisalba ang nalulugi natin na negosyo. At ang mga Ross lamang ang makaka tulong saatin!" Ma owtoridad na asik ng kanyang Papa. Pinikit nya ang kanyang mga mata ng mariin. Sa tuwing iniisip nya kong paano sya humantong sa bagay na to, para syang pinapatay sa sakit. Gusto nyang takasan ang kanyang kapalaran pero wala syang magawa. Nalulugi at baon na ang kanyang mga pamilya sa billion billion na utang kaya't napag kasundaan na ipag pakasal sya sa mayaman na kasusyo ng kanyang Papa sa kompanya para maisalba ang kanilang pamilya at negosyo. Totol sya sa naging desisyon ng kanyang mga magulang pero wala syang laban na ipag laban ang kanyang panig. Kahit anong maka awa at pag kukumbinsi nya dito, tila binggi-binggihan ang mga ito sa kanyang mga paliwanag at hinaing. Kilala at nakita nya na din ang kanyang mapapangasawa. Si Travis Ross, Half American, at napaka raming mga negosyo itong pinatakbo. He own a dozen of malls, Casino, company all over the world. But indeed was beast and cold blooded. Isang beses nya pa lamang ito nakita pero hindi nya nagustuhan ang mala misteryoso nitong pag katao dahil nakakatakot ang bawat salita at pag titig nito na animo'y handang pumatay ng tao. Marami na din syang naririnig na mga balita tungkol sa binata na marami itong kinakalaban na mga sikat at mga nakakatakot na mga tao at wala itong inuurungan at kinakatakutan. Isang beses nya nadin nasaksihan kong gaano ito kasama at ayaw nya ng balikan pa ang nangyari. Iniisip nya pa lang na mapapangawasa nya ang nakakatakot at masamang lalaki, pakiramdaman nya pinapatay na sya sa loob. Tumayo sya at hinarap nya ang kanyang Papa. Pakiramdam nya bibigay na ang kanyang mga tuhod ng mag kasalubong ang nag babaga at nakakatakot na mukha ng kanyang Papa. He was wearing a formal attire for her wedding. Everything was settle up to the food, church, reception venue, vacation and everything. Pero hindi nya lang matanggap na mag papakasal sya sa lalaking hindi nya naman mahal. "N-No! Ayaw ko. Hindi ko sya mahal Papa!" Kahit sobrang nauutal na sya pilit nya padin nilalabanan ang kanyang nararamdaman. Ayaw nyang ipakita sa kanyang Papa na mahina sya. Ayaw nyang ipakita dito na hindi nya kayang gampanan kong ano man ang sinasabi nya. "Bakit hindi nyo maintidihan ang bagay na yon Papa?" Mapakla nyang saad at tuminggala sya para pigilan na tumulong luha na nag babadya sa kanyang mga mata. "Mahal ko ang boyfriend kong si Luke, alin paba doon ang hindi nyo maintindihan? Ayaw kong mag pakasal sa lalaking hindi ko mahal at bakit pinag pipilitan nyo ako sa bagay na yon?!" Sigaw nya at kasunod noon ang pag patak ng luha na kanina nya pa pinipigilan. Pakiramdam nya ang bigat bigat na ang dibdib nya dahil hindi na sya maka hingga sa sakit at puot na kanyang nararamdaman. Bakit kailangan pa kasing mangyari ang bagay na to? Bakit hindi nila maintindihan ang saloobin ko? "Noong bata ako, parati ko kayong sinusunod sa mga gusto nyo para s-saakin. Bakit ganito? Isang beses lang naman ako humiling sayo P-Papa. Bakit hindi nyo ako mapag bigyan?" Mapakla nyang saad at tinignan nya ang kanyang Papa na nanatili padin naka tayo sa kanyang harapan. Nanginginig ang kanyang katawan na tila ba nag titimpi itong mapag buhatan sya ng kamay anumang-oras. "Hindi ako mag papakasal sakanya Papa. Buo na ang desisyon ko." Nilunok nya ang naka barang laway sa kanyang lalamunan at kita nya na mas lalong dumilim ang mukha ng kanyang Papa. Na mistula na itong nakakatakot na nilalang sa kanyang harapan. "The wedding was cancelled. Kong gusto nyo, kayo ang mag pakasal sakanya, tutal kayo naman ang may gusto nito!" Hindi nya alam kong saan nya hinugot ang lakas ng loob para sabihan ang katagang yon. "Wala kang utang na loob na hayop ka!" Halos mabinggi sya sa lakas ng impact ng pag sampal sakanya ng kanyang Papa. Pakiramdam nya mas domoble ang sakit na kanyang naramdaman ng sandaling iyon na paulit-ulit syang pinapatay sa sakit. Akala nya magiging kakampi nya ang kanyang mga mga magulang, pero nag kamali pala sya. Dahil sila pa ang mag bibigay ng sakit at puot sa kanyang puso. "Fernando!" Rinig nyang sigaw ng kanyang Mama na animo'y nagulat din ito. Patuloy na nag lalandas ang mga luha sa kanyang mga mata. "Lahat ginawa ko para sayo Clarisse, tapos ito lang ang isuskli mo saamin?!" Sa bawat salita na binibigkas ng kanyang Papa, lahat ng yon tumarak sa puso at isipan nya. "Mag papakasal ka sakanya, at hindi mo na matatakasan pa ang kapalaran mo Clarisse! Kong kailangan na ikulong kita gagawin ko, para hindi ka maka alis!" Final na tono nito at pagkatapos nag simula na sya nitong talikuran paalis. Doon na sya tuluyan na napa salampak na mapa upo sa malamig na tiles habang pinag mamasdan ang kanyang mga magulang na nag lakad paalis. Kasunod ng pag sara ng pintuan, doon nadin ang pag kawasak ng kanyang puso ng paulit-ulit. She cupped her face and cry out loud on the pain that she felt. No! Hindi maari to! Ayaw ko na. Bakit ginagawa nyo to saakin? Ano bang nagawa kong pag kakamali? ••••••• Nang matapos nyang umiyak at ilabas ang sama ng loob nya. Tumingin sya muli sa repleksyon nya sa salamin, medyo nag kalat na ang mascara sa kanyang mukha dahil sa ilang minuto na pag iyak. You need to be brave Clarisse Marahan nyang inayos ang kanyang sarili at may namuong plano sa kanyang isip. Kailangan nyang tumakas Kailangan nyang takbuhan ang kanyang kapalaran. Hindi nya kayang mag pakasal sa lalaking hindi nya naman mahal. Mahal na mahal nya ang kanyang nobyo na si Luke, kaya nyang talikuran ang yaman at karangyaan nyang buhay. At handa syang mag simula muli kasama ng kanyang nobyo. Kahit mahirap lang ang buhay okay na yon sakanya, ang gusto nya lamang matakasan nya ang pamilya at mapapangasawa nya. Mabilis nyang kinuha ang kanyang cellphone na naka patong sa table at sinimulan tawagan ang numero ng kanyang nobyo na si Luke. Ilang beses nya itong tinatawagan pero hindi nya ma contact ang kanyang nobyo na si Luke. "Please pick up the phone Luke. Please pick up the phone!" Taimtim nyang dasal na sana sagutin nito ang kanyang tawag. Napag tataka dahil ito ang kauna-unang beses na hindi nya matawagan ang kanyang nobyo. Ilang beses nyang tinawagan ang kanyang nobyo hanggang sa kusa na syang sumuko dahil hindi ito sumasagot sa kanyang mga tawag. Nanghihina syang inalis ang kanyang cellphone sa kanyang taenga. Pupuntahan nya na lamang ang kanyang nobyo sa kanyang condo at pagkatapos aalis na sila. Kong kailangan na mag pakalayo-layo sila ng lugar gagawin nila, para lamang matakasan nila ang gulong to. Napa tingin sya sa wallclock na naka sabit sa dingding. At 30 minutes na lang ang kanyang palugit at darating na ang kanyang Mama at mga tauhan na mag babantay sakanya. Sa oras na dumating na sila wala na syang takas pa. Wala na syang oras para mag palit ng damit. Kong papalit pa sya ng damit, tiyak nyang mahuhuli sya ng mga ito na tatakas. Marahan syang tumungo sa napaka laking pinto sakanyang harapan. Pakiramdam nya manghina na sya ng mahawakan nyang naka lock ang pinto. Ilang beses nyang pinihit ang pinto pero bigo padin sya dahil naka lock nga iyon. "Damn it!" Mura nya. Bahagya syang lumingga-lingga sa paligid para humanap ng daan na pwedeng daanan para maka takas. Pero bigo padin sya dahil naka sara at hindi sya mag kakasya sa naturang bintana, ang huling pag-asa nya na lamang ang pintuan na sa kanyang harapan. Nag pakawala sya ng malalim na hiningga at pagkatapos kinuha nya ang hairpin sa kanyang buhok. Bahagya nyang tinupi ang iyon at pagkatapos pinasok nya sa keyhole ng pintuan ang hairpin na hawak nya. Ilang minuto nyang pilit inaalis ang pag kaka lock ng pinto at nag dadasal na din sya na sana mabuksan nya ang pintuan kahit alam nyang imposible ang kanyang ginagawa. Pakiramdam nya kumabog ng sobrang bilis ang kanyang puso ng marinig nya na ang pag tunog ng pintuan na sanhi, naalis nya na ang pag kalock noon. Mabilis nyang hinawakan ang seradura ng pinto at dahan-dahan nyang binuksan ang pintuan. Sobrang bilis ng kabog ng kanyang dibdib na animo'y hihimatayin na sya anumang oras. Ang bawat kilos at pag lakad nya ay pawang puno ng pag iingat. Pang iingat na hindi sya makita at mahuli ng mga tao na nandoon. Patuloy sya nag lalakad sa napaka laki at habang hallway. Naka display sa pader ang nag lalakihang painting at ang pag kakagawa at disenyo ng lugar pakiramdam nya nasa palasyo sya dahil sa ganda ng pasilidad na mamangha ka sa ganda noon. "Ilang minuto na lamang at mag sisimula na ang kasal" rinig nyang may dumaan na dalaga at mabilis syang nag tago sa napka laging vase sa isang tabi, na kahit papaano nag karoon ng suporta na hindi sya makita kong sino man ang daraan. Nang maka siguro nyang maka alis na yong dalawang babae, umalis na sya sa kanyang pagkakatago. Napaka bilis ng kanyang pag lakad at takbo lamang ang kanyang ginawa. Wala syang pinalampas na segundo at oras na maka alis sa naturang mansyon. Para syang mabunutan ng tinik ng naturang maka alis na sya sa napaka laking mansyon. Nalampasan nya ang napaka raming guards at maids sa paligid. Para syang aso na naka wala sa pag kakatali, panay takbo lamang ang kanyang ginawa ng oras na yon. Sumiksik sya sa kakahuyan para walang maka kita sakanya. Walang alintana sakanya ang putik, galos at sugat na kanyang natamo sa kanyang pag takbo ng oras na yon dahil ang gusto nya lamang maka alis at maka takas. "Wait for me Luke. Papunta na ako dyan!" Maluha-luha nyang sambit habang patuloy na nag tumatakbo sa kakahuyan. Kahit naka suot sya ng heels walang alintana yon sakanya, dahil gusto nyang maka alis sa impyerno. Takbo, lakad lamang ang kanyang ginawa. Hindi nya alam kong ilang minuto na syang tumatakbo at pakiramdam nya naka hingga sya ng maluwag ng makita nya ang napaka lawak at laking highway. Nanuyo na ang kanyang lalamunan dahil sa pagod na dulot ng pag takbo. Puno ng puno sa paligid at wala kang makikitang bahay na nandoon. Tanging huni ng ibon at hayop lamang ang iyong maririnig. Humahampas din sa kanyang balat ang malamig na simo'y ng hangin. Nag lakad sya malapit sa napaka laking daanan. Sandali pa ang kanyang hinintay, at nakita na syang sasakyan na paparating. Nabuhayan ang kanyang loob para salubingin yon. "Para! Para!" Kinakaway nya ang sasakyan at nanlumo sya dahil parang hindi sya nakita noon, at nilalampasan lamang sya ng mga sasakyan na dumaraan. "s**t! Paano na to?" Tila ba taranta at aligaga na sya ng mga oras na iyon. Patuloy na lumalandas ang mga luha sa kanyang mga mata dahil natatakot na sya na baka maabutan sya ng mga tao na humahanap sakanya. Tiyak na pinag hahanap na sya ng sandaling ito. Kailangan nya ng maka alis para mapanatag na ang kanyang loob. Sa bawat minuto at segundo na lumilipas lalong nararagdagan ang kaba, takot at nerbyos na kanyang nararamdaman. Ramdam nya ang malagkit at malamig na pawis sa kanyang noo at nanginginig na ang kanyang katawan sa takot at pangamba na baka mahanap na sya ng mga tauhan ng binata. Nilunok nya ang naka barang laway sa kanyang lalamunan at bahagya nyang inayos ang suot nyang wedding gown ng makita nya ang kotseng itim na paparating. Doon nabuhayan na naman ang kanyang loob. Wala syang pinalampas na pgkakataon, inipon nya ang huling lakas nya at nag punta sya sa gitna ng kalsada para tuluyan na syang hintuan ng sasakyan. Wala na syang choice para gawin to para maka takas at maka alis na sya. "Para! Para!!" Sigaw nya at kumakaway sya sa sasakyan. Para syang maiyak sa saya ng tuluyan na huminto ang sasakyan at patuloy nyang pinaghahampas ang pinto ng sasakyan para maka hinggi ng tulong. "Tulungan nyo a-ako. Tulungan nyo ako na maka alis sa lugar na ito. Parang awa nyo na" patuloy nyang pag iyak at pag mamakaawa. "Ilayo nyo ako sa lugar na ito parang awa nyo na. Papatayin nila ak--" hindi nya na natapos pa ang sunod nyang sasabihin ng bumukas ang pinto at lumuwa doon ang bulto ng tao na pilit nyang tinatakasan. Pakiramdam nya nanghina sya at nanginginig na ang kanyang katawan sa takot at pangamba ng makita nya ang madilim at nakakatakot na mukha ni Travis na naka upo sa sasakyanz Tila isa syang demonyo sa kanyang harapan. Namuo ang pawis sa kanyang noo at leeg at bahagya syang napa atras. Gusto nyang tumakbo at umalis pero para bang naka pako ang kanyang mga paa na hindi nya magawang kumilos. No! It can't be! "Where are you going my run-away bride?" A devilvicous smile build on his lips that make me frightened. "N-No! This is not true!" Napa iyok nyang sambit at pinapaniwala nya ang kanyang sarili na isa lamang itong masamang panaginip na gusto nya ng magising. Bahagyang sinulyapan ni Travis ang dalawang brusko at nakakatakot na lalaki sa kanyang tabi. "Boys, get her!" Puno ng pang uutos nya sa dalawa na nag bigay takot sa kanyang dibdib. Nangatog na ang kanyang mga tuhod dahil alam nya na sa oras na mahuli sya nito wala na syang kawala pa. "N-No! S-Stay away from me! Wag kayong lalapit!" She start to panic at patuloy lamang syang umaatras ng mag simula ng mag lakad yong dalawang lalaki para dakipin sya. "No! Ayaw ko sainyo! Lumayo kayo! Ayaw k--" hindi nya na natapos pa ang kanyang sasabihin ng hinuli na ang kanyang pulsuhan ng lalaking nakakatakot. Sunod-sunod na nag laglagan ang mga luha sa kanyang mga mata at taimtim syang nag dadasal na sana tumigil na sila. Patuloy sya nitong hinihila papasok sa sasakyan at patuloy syang nag pupumiglas na maka wala sa pag kakahawak ng mga ito. Kahit sa huling lakas at walang pag asa, pang hahawakan nya, para maka alis at maka takas lamang sakanila. "N-No! Wag! Ayaw ko sainyo! Bitawan nyo ako! Ano ba!" Patuloy nyang sigaw at pag pupumiglas sa mga ito. Naka hawak yong dalawang lalaki sa pareho nyang kamay at pilit syang kinakaladkad papasok sa sasakyan. "Get off your filthy hands off of me! Ahhh!" Sigaw nya. Kahit anong lakas at pwersa na gawin nya, mas malakas padin ang dalawa kumpara sakanya. Nang tuluyan na syang maka pasok sa sasakyan patuloy syang nag pupumiglas at pinag kakalmot ang dalawang lalaki na hawak-hawak sya. "Putangina!" Rinig nyang mura ng isa ng makita nya ang mahabang kalmot nya sa mukha nito. "Mga hayop kayo! Pakawalan nyo ako. Ano b--" hindi nya na natapos pa ang kanyang sasabihin ng takpan ang kanyang ilong ng panyo. Panyo na may halong kemikal na sanhi magpabigat ng talukap ng kanyang mga mata. Nagising sya sa hindi familiar na lugar. Napa pikit sya ng mariin ng maramdaman nya ang matinding pag kirot ng kanyang ulo. Malaya nyang pinag mamasdan ang naturang paligid at hindi nya alam kong asan sya ngayon. Kailangan nyang umalis. Kailangan kong tumakas. Tangka sana syang aalis sa pag kakahiga pero bigla syang napa tigil ng mapag tanto nyang naka tali ang kanyang dalawang kamay sa naturang kama. Pilit nyang inaalis at hinihila ang tali pero bigo lamang syang maalis yon. Shit! Sa tuwing hinihila nya ang tali, lalo lamang humihigpit ang pag kakatali sa kanyang pulsuhan na sanhi mapa daing sya sa kirot at sakit. Nanunuot sa kanyang balat ang lamig ng aircon at doon nya napag tanto na tanging naka suot lamang sya ng night gown na pang patulog, na kitang-kita ang hubog ng kanyang katawan at balat. Sandali Sinong nag palit ng damit saakin? Maraming mga katanungan sa kanyang isip, at nanaig padin sakanya ang tumakas at maka alis sa lugar na ito. Kinagat nya ang kanyang ibabang labi at pilit syang nag pupumiglas para maka wala sa pag kakatali. Inipon nya lahat ng lakas nya para hilahin ang tali na naka tali sa kanyang pulsuhan. "Buti naman gising kana!" Pakiramdam nya bumalik na naman ang kilabot at takot sa kanyang dibdib ng marinig nya ang mala demonyo at nakakatakot nitong tinig. Bahagya nyang nilinga ang kanyang mga mata para hanapin ang binata at para syang hihimatayin ng mag tama ang kanilang titig. Bahagya itong naka tayo malapit sakanya at naka suot ito ng black suit na makita nya ang magandang katawan at nakakatakot nitong itsura. Bumalik na naman ang takot sa kanyang dibdib sa tuwing pinag mamasdan ang nakakatakot nitong mga mata. Nag simula syang ihakbang ang kanyang mga paa palapit saakin. Sa bawat hakbang na pag lapit sakanya nag bibigay kilabot at nerbyos sakanya. Bahagya nyang siniksik ang kanyang katawan sa headboard ng kama na kahit alam nya na hindi nya ito matatakasan pa. "Wag kang lalapit. Dyan ka lang!" Banta nya pero patuloy lamang ito nag lalakad papunta sa gawi nya na para bang wala itong naririnig. "Sabi kong dyan ka lang! Wag kang lalapit saakin!" Nangininginig na ang kanyang katawan sa takot. Tumigil ito sa gilid ng kama kong saan sya naka higa at sumilay ang nakakatakot na ngisi sa kanyang labi. Kumabog ng sobrang bilis ang kanyang puso habang naka tingin sa napaka dilim at nanlisik na mga mata ng binata. "Asan ako ha?! Pakawalan mo ako!" Sigaw nya at patuloy syang nag pupumiglas sa pag kakatali sa kanyang kamay. "Pinapagod mo lang ang sarili mo sweetheart!" He said while grining. "Don't call me sweetheart, dahil nakaka suka ka! Hindi mo ako pag aari, kaya pakawalan mo ako!!" Sigaw nya dito. "Pag aari na kita!" Puno ng diin na asik nito sakanya. Kinagat nya ang kanyang ibabang labi at binigyan nya ng matalim na titig ito. "No! Hindi! Hindi tayo kasal kaya't hindi mo ako pag aari!" Sigaw nya dito at kita nya ang kakaibang ngisi sa labi nito na nakakatakot. "Ayaw ko sayo, alin pa ba doon ang hindi mo maintindihan?!" Sigaw nya dito. "Pakawalan mo na ako, ano ba!!" Patuloy nyang pag wala na maka alis sa pag kakatali. Hindi sya titigil hangga't hindi sya maka alis sa pag kakatali. Kailangan nyang maka alis sa lalong madaling panahon! Bahagya syang yumukod at napa bulalas ako ng inilahad at ipinakita nya ang marriage certificate sa kanyang kamay. "Your all mine sweetheart. Alam kong hindi ka mag papakasal saakin. But your family sold you from me. Sila na mismo ang nag pirma ng marriage certificate na hindi mo magagawa!" He said that make my eyes widen. No! It can't be. Hindi magagawa ng kanyang mga magulang sakanya ito. "No! That's not true!" Sigaw nya at nag simula ng uminit ang sulok ng kanyang mga mata sa galit at sakit na kanyang naramdaman. Ayaw nyang paniwalain ang kanyang sarili na totoo ang sinasabi sakanya ni Travis! Ayaw nyang isipin na pinag taksilan sya ng kanyang mga magulang. Napaka bigat na ng kanyang pakiramdamn na halos hindi na sya maka hingga sa sakit na naramdaman nya. "Pakawalan mo ako! Ayaw ko sayo! Napaka hayop mo!!" Sigaw nya at kasabay non ang pag landas ng luha sa kanyang mga mata. Bakit ba kasi kailangang mangyari to? Bakit ginagawa nila saakin to? Ano bang nagawa kong pag kakamali para parusahan ako ngDiyos ng ganito? "Accept it or not Clarrise, your are all mine!" He said that make my tears keep falling. "Sa tingin mo makakaligtas kana pagkatapos nito? No!" She glared. "Dahil sa oras na to hinahanap ako ng boyfriend ko. Tiyak kong hinahanap na ako ni Luke. Sa oras na mahanap nya ako papatayin ka nya! At aalis ako sa impyernong bahay na to!" Sigaw nya dito at wala man lang syang nakitang takot at pangamba sa mga mata nito. Humalakhak sya na tila ba nakakatakot at kilabot. Nakakabinggi ang kanyang pag halakhak na nag dadagdag takot sakanya. Inis itong napa suklay sa kanyang buhok at kasunod non ang pag liyab ng kanyang mga mata sa galit. "Really? Your making jokes now sweetheart!" He hissed. "I don't think, that would be happen. Dahil sa oras ngayon hindi na sisikatan pa ng araw ang boyfriend mo!" Maka hulugang tinig nito na sanhi kumabog ng sobrang bilis ang kanyang puso. No! Luke! "W-What do you mean? What did you do to him?" Garalgal nyang sambit at pilit nyang pinapaniwala ang kanyang sarili na mali ang kanyang iniisip. "Anong ginawa mo kay Luke? Anong ginawa mo sakanyang hayop ka?!" Sigaw nya habang patuloy na umaagos ang luha sa kanyang mga mata. Patuloy syang nag pupumiglas na maka wala sa pag kakatali. Gusto nyang saktan si Travis! Gusto nya itong gantihan! Bahagyang lumapit ang mukha ni Travis sakanya na konti na lang pulgada mag lalapit na ang kanilang titig. Nandoon padin ang lamig at nakakatakot na pag titig sakanya. "Nilagay ko lang sya sa lugar na kong saan sya nararapat. Let's call it a paradise!" Patuloy syang nag pupumiglas at sumilay ang mala demonyong ngisi sa kanyang labi. Sobrang bigat na ng kanyang nararamdaman. Galit na galit sya! Gusto nya itong gantihan! Nanginginig na ang kanyang katawan sa galit at wala syang magawa para gantihan ito. Buong lakas nyang dinuraan sa mukha si Travis "Asan si Luke? Anong ginawa mo sakanya?! Wag na wag mo syang sasaktan, dahil sa pras na sinaktan mo sya, ako makakabangga mo! Napaka hayop mo! Sana mamatay kanang hayop ka! Sa oras na maka wala ako dito papatayin kita!" Patuloy nyang pag sigaw at pag pupumiglas. Mang uuyam syang tinignan ni Travis at marahan na pinunasan ang dura sa kanyang mukha habang hindi pinuputol ang titig sakanya. Lalong domoble ang dilim ang kanyang mukha ng sandaling iyon na tila ba sinapian sya ng masamang espiritu. "Napaka hayop mo! Ayaw ko sayo!! Napaka demonyo m--" di na natapos pa ang kanyang sarili ng tinututok sakanya ni Travis ang baril sa kanyang leeg na sanhi hindi sya maka kilos at maka galaw. Pakiramdam nya nag danak ang malamig na pawis sa kanyang noo at leeg ng sandaling iyon ng maramdaman nya ang malamig na baril sa kanyang balat. Sumilay ang mala demonyong ngisi sa labi ni Travis at napa singhap sya ng hawakan ng marahas ng binata ang kanyang buhok. Napa unggol at napa pikit sya ng maramdaman nya ang sakit at kirot sa kanyang anit na animo'y may natanggal na buhok sa kanyang anit. Bahagyang nilapit ng binata ang mukha sakanya, patuloy na lumalandas ang luha sa kanyang mga mata. Wala na syang kalaban laban. Napaka hina nya. "Don't try me Clarisse!" He hissed on him at mas lalo diniinan ang pag totok ng baril sa kanyang leeg. Nanginginig na ang kanyang katawan sa takot na anumang oras kalabitin nito ang baril sa kanyang leeg. "I can get whatever I want and desire too! Your all mine sweetheart, at kahit anong gawin mo pag aari na kita! Hindi kana makaka alis sa impyernong to!" A devilvicious smile built on his lips and my tears keep falling. Jusko! Tulungan nyo ako.