“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดเล่น หม่อมฉันเหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว” นางยกมือขึ้นจะดึงผ้าคลุมหน้าออก ชินอ๋องรีบใช้มือจี้จุดไม่ให้นางขยับ
“ท่านอ๋องทำอะไรหม่อมฉันเพคะ” ร่างชาจนขยับไม่ได้
“เจ้าอย่าได้คิดมาแย่งหน้าที่เจ้าบ่าวอย่างข้า” ชินอ๋องนั่งลงแล้วจับตัวนางให้หันเข้าหาเขา ก่อนจะกันไปหยิบคันชั่งมาเปิดผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวออก ชายหนุ่มนั่งตัวค้างแข็งลมหายใจติดขัดเมื่อเห็นภาพตรงหน้า สวยดั่งนางฟ้าลงมาจุติ ใบหน้าแสนสวยที่ถูกปกคลุมไว้ตลอดทั้ง ปกติไม่แต่งหน้านางก็สวยอยู่แล้ว แต่วันนี้กลับสวยมากเป็นพิเศษ เขายกมือลูบไปตามใบนางอย่างหลงใหล ก้มลงจูบนางอย่างอ่อนโยนไปตามใบหน้าก่อนจะอุ้มนางให้นั่งบนตักที่โต๊ะน้ำชาพร้อมกับถอนจี้จุดให้นาง มือข้างหนึ่งโอบอยู่ที่เอวนางมืออีกข้างรินเหล้ามงคลใส่จอกให้นางและตัวเอง หนุ่มสาวเกี่ยวแขนยกเหล้ามงคลขึ้นดื่ม
“หัวใจของข้าเป็นของเจ้า ชีวิตของข้าเป็นของเจ้า” เหมยลี่ตัวชาวาบเหมือนถูกสายฟ้
