หมายสังหารนาง
“พวกท่านทานให้อิ่มเถอะ ข้าทำไปชิมไปจนอิ่มแล้ว” อิ่มจริง ๆ เพราะนั่งทานในครัวมาเรียบร้อยแล้วนั่นเอง
“หรือเพราะพี่สาวกลัวพวกข้าเห็นหน้ากัน” เด็กน้อยถามออกไปไวเท่าความคิดจนหัวหน้าหมู่บ้านรีบสะกิดเตือน
“ไม่เป็นเช่นนั้นแต่ข้าอิ่มแล้วจริง ๆ”
“ข้าสงสัยว่าทำไมพี่สาวต้องสวมผ้าคลุมหน้า” และอีกครั้งที่เด็กน้อยถามออกมาตามตรง ตามประสาเด็กขี้สงสัย
“เจ้าหยุดถามเซ้าซี้พระชายาเสียที” หัวหน้าหมู่บ้านเอ็ดเด็กน้อย
“ไม่เป็นไรหรอกท่านหัวหน้า...ที่ต้องใส่ปกปิดไว้เพราะพี่สาวมีปัญหาผิวหนังจึงไม่อยากให้ใครกลัว” นางแกล้งตอบเสียงเศร้าเด็กน้อยขยับเข้ามานั่งใกล้นางแต่ไม่ใกล้มาก
“ข้าอยากเห็น” หญิงสาวนั่งเม้มปากแน่น ไม่รู้ว่าจะเปิดดีหรือไม่เพราะกลัวทุกคนแตกตื่น แต่พอเห็นสายตาใสซื่อบริสุทธิ์ของเด็กน้อยนางก็ใจอ่อน
“พี่สาวจะเปิดให้เจ้าดูแค่นิดเดียวเท่านั้น” พูดจบนางก็เปิดผ้าขึ้นให้เห็นแค่แก้ม ทุกคนมองแ
