นอนคุยกัน
“อีกนานเท่าไหร่กำแพงเมืองจึงจะซ่อมแล้วเสร็จ”
“เหลืออีกไม่เยอะแล้วพ่ะย่ะค่ะ ไม่น่าจะเกินหนึ่งเดือน” ชายหนุ่มนิ่งคิดก่อนจะพูดออกมา
“นานไป” เดินทางจากเมืองซานย่าสู่เมืองหลวงต้าฮวางใช้เวลาหนึ่งเดือน หากทุกอย่างไม่เรียบร้อย กำจัดพวกกบฏไม่สำเร็จเขาคงจะออกเดินทางไม่ได้ ในใจนั้นนึกเป็นกังวลกับเมืองจูไห่ซึ่งอยู่ติดกับทะเลมีท่าเรือเป็นทางสัญจรของพ่อค้าจากต่างแดนที่เดินทางเข้ามาค้าขายที่ต้าฮวาง เวลานี้มีรองแม่ทัพเหวินซื่อเฝ้าประจำการแทนอยู่ หากต้องเดินทางไปต้าฮวางคงอีกนานกว่าจะได้กลับจูไห่
“เราต้องหาวิธีเข้าโจมตีพวกมันให้ได้” มือหนาลูบวนไปตามขอบถ้วยชาช้า ๆ อย่างใช้ความคิด รู้ถึงที่ซ่อนของพวกมันแต่ก็เข้าไปไม่ได้ง่าย ๆ เพราะรอบค่ายนั้นเต็มไปด้วยกับดักยาพิษ เพียงแค่คิดจะก้าวขาเข้าไปใกล้ ลูกดอกอาบยาพิษก็พุ่งออกมาดั่งห่าฝน
“โอ๊ย ปวดเอวไปหมด อย่าให้ฉันใช้วิชาตัวเบาได้บ้างก็แล้วกันจะไม่นั่งม้
